ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - του Μάκη Φουντούλη

Ο Χρυσοστομάκης Φουντούλης, ξεγεννήθηκε το 1946 στο σπίτι με τη βοήθεια μαμής και των τριών αδελφών του και μεγάλωσε στον Άγιο Κήρυκο και στο Καταφύγι. Τα καλοκαίρια του Δημοτικού έκανε διακοπές στο Καραβόσταμο σε μιας πρώιμης μορφής ‘’αγροτουρισμό’’ στη διάρκεια του οποίου πότιζε κήπους, εξολόθρευε σφήκες, φούσκωνε βατράχια, καθάριζε το λαμπόγυαλο με τον γυαλοπλύτη, παντρευόταν, έβοσκε ζώα και είχε ταλέντο στα χοιροσφάγια. Στο Γυμνάσιο δούλεψε ρεντρούμης, σε γρι γρι (αν και ζαλίζεται), ως μετεωρολόγος και στο σινεμά ο Παράδεισος του Μόρτου. Σπούδασε κτηνιατρική στη Θεσσαλονίκη και την φιλοσοφία του χοιροβοσκού, έτσι καταλάβαινε ο πατέρας του Ηλίας το PhD, στο Λονδίνο.
Εργάστηκε σε ξένα χέρια και μετά με δυο φίλους συνεργάστηκε. Το 2010 αποστρατεύτηκε αλλά δεν κατέθεσε και τα όπλα. Μετέφρασε στα Ελληνικά το βιβλίο ''Ο Πλανήτης μας στα όριά του'' και αφιέρωσε τις όποιες δυνάμεις του στη ''σωτηρία του Πλανήτη''. και στις οικοτεχνικές εκδόσεις ΧΡΟΝΙΚΟ που αφήνουν το μικρό αποτύπωμά τους στη νέα εποχή.

του Μάκη Φουντούλη

Το καΐσι είναι το βερίκοκο, Prunus armeniaca, που παναπεί ''αρμένικο δαμάσκηνο'' αλλά δεν είναι ούτε δαμάσκηνο ούτε αρμένικο. Το Ικαριώτικο καΐσι έχει γλυκό, εδώδιμο κουκούτσι, σαν αμύγδαλο.

Ο σκάρος, Σπαρίσωμα το κρητικόν (Sparisoma cretense), είναι γνωστό και νόστιμο ψάρι της θάλασσάς μας. Το αρσενικό έχει χρώμα μαυροπράσινο, μολυβί. Το θηλυκό είναι πολύχρωμο με κυρίαρχο το κόκκινο χρώμα. Η καλύτερη εποχή του είναι Μάιος-Ιούνιος. Είναι το μόνο ψάρι που τρώγεται, "σύσκατο", με τα εντόσθια του, αφού βγει μόνο η χολή του. Φυσικά τρώγεται ψημένο στα κάρβουνα, αν και έχω δοκιμάσει και μαγειρευτό με ντομάτα, νοστιμότατο.

"Φρουρά φρουρά, αλλάξετε θέσεις για άλλη μια... σέλφι’’. Κάπως έτσι πρέπει να ακούστηκε η φωνή του καλλιτέχνη φωτογράφου που κλήθηκε ή προσφέρθηκε να αποθανατίσει την φρουρά της Ικαριακής Επανάστασης κάποια στιγμή το Καλοκαίρι του 1912.

Ο Πάμπλο Πικάσο πέθανε, σαν προχτές στις 8 Απριλίου το 1973. Εκείνο τον καιρό, ήμουν στο Λονδίνο, είχα πάει στο τέλος του Δεκεμβρίου του 1972 για μεταπτυχιακά. Ζούσα σε ένα μικρό χωριό το Wye, 100 χιλιόμετρα από το Λονδίνο στο Κεντ.

Στον Άγιο Κήρυκο ζει μια οικογένεια, όσο θυμάμαι ήταν η Μάνα, η κυρά-Δήμητρα και τρεις γιοι. Ο ένας από αυτούς, ο Πέτρος έκανε αιμοκάθαρση αρκετά χρόνια τώρα, οι άλλοι δύο επιτυχημένοι επαγγελματίες , έκαναν ό,τι μπορούσαν για τον αδελφό τους.

Ο διεθνής διαστημικός σταθμός της NASA πέρασε πάνω από την Αθήνα, τη Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017, 18:40 με 18:46. Ο αστροναύτης Ιγκάτσιο Μανιάνι ήταν συνεπής στο ραντεβού του. Ο σταθμός διέσχισε τον αίθριο αττικό ουρανό, από τον Γαρμπή ΝΔ προς τον Γρέγο ΒΑ πέρασε ξυστά από την Αφροδίτη. Τον είδα και τον θαύμασα μέχρι που χάθηκε πίσω από τους θύσανους προς την μεριά της Πεντέλης.

Όλα τα παιδιά της γενιάς μου μεγαλώσαμε με τα κλασσικά παραμύθια. Εγώ είχα τον πατέρα μου που μου έλεγε ιστορίες δίκες του. Δεν ήθελε όμως να με παίρνει ο ύπνος πριν τελειώσει η ιστορία, η οποία όμως ποτέ δεν τελείωνε.

Σελίδες