Φωτογραφία: Μυρτώ Αξαρλή
Η κυρία Όλγα, η μαμή, γεννήθηκε στις Ράχες στις αρχές του 20ου αιώνα.
Παντρεύτηκε κάποιον Καβαρλίγκο από τον Μαγγανίτη.
Ήταν η μόνη μαμή στο νησί και η δουλειά της δύσκολη.
Οι αποστάσεις ήταν πολύ μεγάλες και τότε όχι μόνο δεν υπήρχαν αυτοκίνητα, δεν υπήρχαν ούτε δρόμοι. Οι μετακινήσεις γίνονταν μόνο από μονοπάτια.
Η κυρία Όλγα αναγκαζόταν να περπατάει βράδια μόνη της στα έρημα βουνά της Ικαρίας, για να πάει από τις Ράχες στον Μαγγανίτη ή το αντίθετο.
Τα Αμμούδια είναι μια περιοχή στο βουνό της Εριφής, ας το πούμε σαν ένα σταυροδρόμι των πεζοπόρων. Από εκεί οι αποστάσεις είναι σχεδόν ίσες.
Εκεί λοιπόν έφτιαξε η κυρία Όλγα ένα μετόχι για να ξαποσταίνει τα βράδια και να παίρνει κουράγιο να συνεχίσει το περπάτημα την επόμενη μέρα.
Αυτό το μετόχι έγινε τόσο γνωστό, που όλοι οι περιπατητές της εποχής περνούσαν από εκεί.
Εκείνη φρόντιζε να υπάρχουν πάντα, καφές, ζάχαρη, σταφίδες, λάδι στο σπιτάκι, ώστε ο κάθε πεζοπόρος να φιλοξενηθεί και ας μην ήταν εκείνη εκεί.
Αυτά συμβαίνανε περίπου στις δεκαετίες ’40-’50.Οι άνθρωποι τότε έκαναν μεγάλες αποστάσεις περπατώντας και αυτό το μικρό σπιτάκι, στην κορυφή του βούνου, φιλοξένησε πολλούς κουρασμένους και ταλαιπωριμένους, αλλά και πολλά γλέντια ,που κρατούσαν μέρες ,από απρόσμενες συναντήσεις σε συνδυασμό πάντα με τον πράμνειο οίνο.
Η κυρία Όλγα πέθανε μέσα στην δεκαετία του ΄70. Το σπιτάκι (μετόχι) υπάρχει ακόμα να μας την θυμίζει και να μας κάνει να τη θαυμάζουμε για το θάρρος και τη φιλοξενία της.
…για εκείνους που περπατάνε…είναι ακόμα ένα σταυροδρόμι.
Μυρτώ Αξαρλή για το ikariamag