Η καταγωγή μου από την Ικαρία έχει, σταθεί ουκ ολίγες φορές, αφορμή πειράγματος ή ακόμη και χλευασμού (σε περιπτώσεις που έχω καθυστερήσει σε ραντεβού, έχω χάσει το πλοίο -ντρέπομαι που το λέω αλλά έχει συμβεί- κ.ά.). Ωστόσο, όλοι όσοι έχουν επισκεφθεί το νησί μας έχουν να πουν μια καλή κουβέντα γι' αυτό - πολλοί μάλιστα έχουν εκφράσει και την επιθυμία να μείνουν στην Ικαρία για πάντα. Κι ας υπάρχει η παγιωμένη άποψη ότι όσοι καταγόμαστε/μένουμε από αυτό/σε αυτό, είμαστε από νωχελικοί έως και βαριεστημένοι,

Αν με ρωτήσεις ποιος είναι αυτός που έχω λαχταρίσει περισσότερες φορές στη ζωή μου όταν δεν τον έχω, που ‘χουν λυγίσει τα γόνατά μου όταν μου λείπει, αυτός που κλέβω χρόνο το πρωί να τον χορτάσω και συνοφρυωμένη τον αποχαιρετώ με την υπόσχεση να γυρίσω με την πρώτη ευκαιρία κοντά του, που τον ποθώ τα ζεστά μεσημέρια όσο τίποτε άλλο να με πάρει για λίγο μακριά απ τη δίνη της μέρας και τα βράδια αν αργήσει να έρθει, νευρική στροβιλίζω...

Πολλά έχουν γραφτεί αλλά και ακουσθεί κατά καιρούς για “την προβολή της Ικαρίας” μέσα από τα ΜΜΕ. Όμως στα παραπάνω συμπεριλαμβάνουμε και ενέργειες που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ αλλά κάποιο προϊόν ή υπηρεσία άσχετα με το νησί. Οπότε δεν είναι και υποχρεωμένοι, επειδή αναφέρονται με τον οποιοδήποτε τρόπο σε εμάς, να δίνουν δώρο στους θεατές και από ένα λαογραφικό - ιστορικό dvd 2,5 ωρών όπου μέσα θα αναφέρουν το πόσο γαμάτοι, προκομμένοι, άξιοι και αγωνιστές είμαστε. Ή μήπως είναι;

Τελικά, όταν οι Ικαριώτες δεν χορεύουν στα ιδιαίτερα και φημισμένα τους πανηγύρια –και μάλιστα υπό βροχή- μάλλον θα κοιμούνται και θα χαλαρώνουν ανεξαρτήτως συνθηκών. Γιατί ο Ικαριώτης, από ότι πληροφορούμαστε από το ύφος των διαφημίσεων που πρόσφατα κυκλοφορούν στα μεγάλα ΜΜΕ,