Με έκπληξη διαβάσαμε τις τελευταίες μέρες ανακοινώσεις και προθέσεις κινητοποιήσεων, αγωνιστικές κορώνες και μεγάλη ικανοποίηση για το κίνημα, κάτι σαν ανακάλυψη ενός «νέου κόσμου», λες και οι Ικαριώτες αλλά και οι Φουρνιώτες περίμεναν ειδικά τον τελευταίο χρόνο προκειμένου να βγουν στους δρόμους και να διεκδικήσουν ότι δικαιούνται και τους στερεί η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, η διαχρονική αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ- ΝΔ, και των συγκυβερνήσεων τα τελευταία δυο χρόνια.

Μια αντιλαϊκή πολιτική που δεν είναι αποτέλεσμα των μνημονίων, των «κακών» γερμανών, των άτεγκτων «τροικανών», ή των λάθος χειρισμών στη διαχείριση αυτής της κατάστασης, αλλά είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ασκείται προκειμένου να βγει όσο πιο αλώβητο το κεφάλαιο από την καπιταλιστική κρίση και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις γρήγορης ανάκαμψης του, πατώντας πάνω στα συντρίμμια των λαϊκών δικαιωμάτων.  Μιας πολιτικής που έχει σχεδιαστεί χρόνια και τώρα βρίσκει το κατάλληλο έδαφος για να εφαρμοστεί με ταχύτητα.

Και αυτή είναι μια αλήθεια που οφείλεις να την λες, να την βροντοφωνάζεις, να την αποκαλύπτεις με συνέπεια καθώς οι καλύτερες μέρες θα έρθουν μόνο αν πάρουμε τις τύχες μας, εμείς οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι γυναίκες, οι νέοι,  στα χέρια μας και σαρώσουμε αυτές τις πολιτικές με όποια παραλλαγή και αν υλοποιούνται.

Για αυτό και οι παροχές Υγείας θα υποβαθμίζονται συνεχώς, οι μονάδες Υγείας θα αποψιλώνονται, το χέρι θα μπαίνει όλο και πιο βαθιά στην τσέπη μας και με το νομοσχέδιο για τον ΕΟΠΥΥ γράφεται η τελευταία πράξη στην παραπέρα εμπορευματοποίηση του δημόσιου τομέα Υγείας. Γιατί  θεωρούν τη δημόσια Υγεία και την περίθαλψη του λαού κόστος, στοχεύοντας να την εκχωρήσουν στο μεγάλο κεφάλαιο, στους κλινικάρχες και στις φαρμακοβιομηχανίες, με εργαζόμενους φθηνούς και χωρίς δικαιώματα.

Για αυτό οι ακτοπλόοι ξεσαλώνουν και έχουν μετατρέψει το Αιγαίο σε πέλαγος της εφοπλιστικής ασυδοσίας.

Για αυτό θα συνεχίσουν να κλείνουν και να καταργούνται φορείς και οργανισμοί, πετώντας στον κάλαθο της ανεργίας, ή στην καλύτερη περίπτωση σε διαθεσιμότητα τους εργαζόμενους και στερώντας τους Ικαριώτες από βασικές και απαραίτητες υπηρεσίες.

Για όλα αυτά και πολλά ακόμα οι Ικαριώτες αλλά και οι Φουρνιώτες πολλά, πάρα πολλά χρόνια, διαχρονικά θα μπορούσαμε να πούμε βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, ξεσηκώνονται, διεκδικούν….

Πάει λοιπόν πολύ να διαβάζουμε σε ανακοίνωση «πρώτη συγκέντρωση στο ΙΚΑ» όταν από τον Οκτώβρη του 2011, που για πρώτη φορά ανακοινώθηκε η πρόθεση κλεισίματος των παραρτημάτων του ΙΚΑ έχουν πραγματοποιηθεί συγκεντρώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, συμβολικοί αποκλεισμοί και καταλήψεις, συλλογή υπογραφών. Που ήταν για παράδειγμα πριν από ένα μήνα όταν είχε παραστάσεις διαμαρτυρίας και στα δυο παραρτήματα του ΙΚΑ; Που ήταν αυτά τα δυο χρόνια;; Έλλειπαν από την Ικαρία;;, Ήταν σπίτι;;

Πάει πολύ να διαβάζουμε για δυναμική κινητοποίηση για το ζήτημα της ακτοπλοΐας, όταν η ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών μας είναι διαχρονικός αγώνας των Ικαριωτών και των Φουρνιωτών, δεν υπάρχει χρόνος, εποχή, μήνας που να μην υπάρχει δράση για το ζήτημα της ακτοπλοΐας. Να θυμίσουμε μόνο τις παρεμβάσεις της προηγούμενης εβδομάδας και στα δυο λιμάνια της Ικαρίας. Να θυμίσουμε τις μεγάλες κινητοποιήσεις τον Δεκέμβρη 2011, όταν δρομολογήθηκε το υπέργηρο ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ, όταν εκατοντάδες Ικαριώτες στην Ικαρία, αλλά και στην Αθήνα αντέδρασαν δυναμικά, και όταν για αυτές τις κινητοποιήσεις βρέθηκαν κατηγορούμενοι και ακόμα εκκρεμούν σε βάρος τους δικαστικές διώξεις. Που ήταν και τότε;; Ήταν δύσκολο το πρωινό ξύπνημα;;

Όσο για τα ζητήματα της Υγείας συνεχίζουμε να αναρωτιόμαστε για τις πρωτοβουλίες -που δεν βλέπουμε- για την καθημερινότητα που ζούμε στα νησιά μας, για ΕΚΑΒ που δεν φτάνει για να διακομίζει όλα τα περιστατικά, για το Καρκινάγρι που για μήνες είναι χωρίς αγροτικό γιατρό, για τα αγροτικά ιατρεία που χρειάζονται εξοπλισμό και ειδικευμένο προσωπικό, για το Κέντρο Υγείας στον Εύδηλο που «λειτουργεί» με δυο γιατρούς, για τα πλαφόν στη συνταγογράφηση, για την περίθαλψη των ανασφάλιστων, για τα χαράτσια που συνεχίζουμε να πληρώνουμε κλπ, κλπ.

Αλήθεια τι πρωτοβουλίες έχουν αναληφθεί για να σταματήσει ο εκβιασμός  «αν δεν πληρώσεις, δεν εξετάζω», γεγονός που έχει καταγγελθεί από πολλούς συμπατριώτες;; Ας μην κάνει κανείς τον έκπληκτο, είναι και γνωστό και απαράδεκτο γεγονός που έπρεπε να έχει ήδη απαντηθεί.

Και τέλος πάνε πολύ όλα αυτά, γιατί όσο και να προσπαθούμε δεν μπορούμε να θυμηθούμε κανέναν ή ελάχιστους στις μεγάλες πανεργατικές κινητοποιήσεις και απεργίες, στις Πρωτομαγιές- τις μεγάλες γιορτές της εργατικής τάξης και των εργαζομένων, όταν εκατοντάδες Ικαριωτών αναμετριόντουσαν με την αντιλαϊκή πολιτική και έδιναν μαζικό αγωνιστικό παρόν νεκρώνοντας την Ικαρία και πλημμυρίζοντας τις πλατείες του νησιού.

Το κίνημα δεν είναι «μαγαζάκι» ή  ιδιοκτησία κανενός, αλλά πραγματικά μας προκαλεί το γεγονός της περιφρόνησης έως εξαφάνισης της μακριάς αγωνιστικής πορείας και δράσης των Ικαριωτών και των Φουρνιωτών με τις σημαίες του ταξικού κινήματος, μας προκαλεί να χαρακτηρίζεται «παραταξιακή περιχαράκωση» η γραμμή ρήξης με την βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, με την καρδιά αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, και σαν να ανακαλύπτουμε ξανά την Αμερική, φαίνεται πως πολλά πράγματα ξεκινάνε λίγους μήνες πριν τις εκλογές της άνοιξης…..

Ευγενία Μανώλη
Μέλος του Δ.Σ της Ο.Γ.Ε. (Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας)
Μέλος του συλλόγου «Ένωση Δημοκρατικών Γυναικών Ικαρίας»