Μία άκρως ενδιαφέρουσα είδηση ανακαλύψε και αυτή την εβδομάδα το ikariamag και σας την παρουσιάζει:

Το ντοκιμαντέρ "Ικαρία" του γάλλου κοινωνιολόγου, συγγραφέα και σκηνοθέτη, Arnaud Gaillard προβλήθηκε στις 17 & 18 Μαρτίου στο Φεστιβάλ Nτοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2015 στην Θεματική Ενότητα Κοινωνία: Οι ταινίες του τμήματος αυτού, θέτουν στο μικροσκόπιο την ανθρώπινη κοινωνία προκειμένου να διερευνήσουν και να αποκαλύψουν κάθε όψη της. Πολύπλευρα ζητήματα κοινωνικής φύσης, ιδωμένα πάντοτε μέσα από ανθρωποκεντρική ματιά, ευαισθητοποιούν και κινητοποιούν τον θεατή, προσβλέποντας σε μια εναλλακτική και ουσιαστικότερη θεώρηση των πραγμάτων.

Στην Ελλάδα, η λιτότητα έχει επιπτώσεις και στο δημόσιο σύστημα υγείας. Μέσα από τη δέσμευση 4 γιατρών, αυτό το νησί ποσπαθεί να σώσει το τοπικό του νοσοκομείο.

Θυμίζοντας, μεταφορικά, την πτώση του Ίκαρου, το νησί της Ικαρίας είναι το συμβολικό σκηνικό όπου καταρρέουν οι ιδέες περί ευημερίας της Ευρώπης, καθώς η λιτότητα κάνει το μέλλον των κατοίκων της νότιας Ευρώπης να μοιάζει ζοφερό. Σ’ αυτό το πλαίσιο της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής οπισθοδρόμησης, μια νέα γενιά γιατρών και καθηγητών, των οποίων η αισιοδοξία αντικαθιστά την απόγνωση, ζει με την καθημερινότητά της, που εμφορείται από δεσμεύσεις, χαμόγελα, δύναμη και αξιοπρέπεια. Παρά το κλίμα αβεβαιότητας, ο καθένας τους προσαρμόζεται στο μέλλον με φιλοσοφικό τρόπο. Η Ικαρία εν μέσω κρίσης αποτελεί μια αφορμή για να ξανασκεφτούμε την κοινωνία, να επαναπροσδιορίσουμε τις προτεραιότητές μας και να σκεφτούμε ήδη πιθανές αλλαγές. Το να φανταζόμαστε ορίζοντες σημαίνει πως ζούμε.

Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015 ο σκηνοθέτης Αρνό Γκαϊγιάρ, ο οποίος στο ντοκιμαντέρ του Ικαρία ακολουθεί μια ομάδα κατοίκων του νησιού που προσπαθούν με κάθε τρόπο να σώσουν το νοσοκομείο της περιοχής δήλωσε: «Η όλη ιστορία ξεκίνησε από την Κάλυμνο την περίοδο 2010-2011, όπου συνάντησα ανθρώπους πολύ ενθουσιώδεις και δοσμένους σε αυτό που έκαναν –τόσο καθηγητές όσο και γιατρούς-, παρά το γεγονός ότι οι μισθοί τους είχαν υποστεί τεράστιες περικοπές και οι ορίζοντές τους για το μέλλον είχαν αλλάξει δραματικά.  Παρόλα αυτά, ήταν γενναιόδωροι και φύτευαν τους ‘’σπόρους’’ για την επόμενη γενιά ως καθηγητές, ενώ ως γιατροί πάλευαν να διασώσουν την ποιότητα ζωής των ανθρώπων. Με εντυπωσίασαν και θέλησα να κάνω μια ταινία για αυτούς, εστιάζοντας στον αγώνα τους. Τότε ένας καθηγητής μου είπε ότι πρέπει να επισκεφτώ την Ικαρία, εξαιτίας της ιστορίας της, του τρόπου με τον οποίοι οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν, αλλά και του τρόπου με τον οποίο είναι οργανωμένη η κοινωνία τους. Πήγα λοιπόν στην Ικαρία και την πρώτη μέρα, σαν από θαύμα, συνάντησα τους γιατρούς που ηγούνταν του αγώνα των κατοίκων της περιοχής για να μην συγχωνευθεί το τοπικό νοσοκομείο με αυτό της Σάμου. Πίστεψα σε αυτούς τους ανθρώπους και αποφάσισα να κάνω ντοκιμαντέρ για αυτούς. Για τις ανάγκες των γυρισμάτων, πέρασα μαζί τους τέσσερις με πέντε μήνες, υπό διαφορετικές συνθήκες, τόσο στην Ικαρία όσο και σε διαδήλωση στην Αθήνα», εξήγησε ο σκηνοθέτης.  Επιπλέον, ο ίδιος επεσήμανε: «Ξέρω την Ελλάδα καλά και ξέρω ότι υπάρχει και χειμώνας στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και δεν ήθελα να δείξω την Ικαρία ως ένα όμορφο μέρος για το καλοκαίρι. Με γοήτευσαν πάρα πολύ οι χαρακτήρες και ο αγώνας τους και επομένως δεν με συνεπήρε η ‘’καρτποσταλική’’ πτυχή του νησιού. Στις δύο προβολές του ντοκιμαντέρ εδώ στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης είχα την ευχάριστη έκπληξη να δω και την ιατρική ομάδα της ταινίας, που μου μετέφερε ότι το νοσοκομείο δεν έχει συγχωνευθεί, δεν έχει κλείσει, ότι κάποιοι άνθρωποι συνεχίζουν να δουλεύουν εκεί και να σώζουν ανθρώπους».

ikariamag.gr με πληροφορίες από το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2015