Εκεί που το «φεύγω» σημαίνει ξεφεύγω. Από ανάγκη να αδειάσω. Να μπω στο ρυθμό τους. Στην κουζίνα, στο χωράφι, στον γυαλό, στον αέρα. Η Ικαρία, το Πάσχα, οι άνθρωποι. Σα σταγόνα βυθίζομαι σε τούτο το χώμα. Σε μια βροχή που όλα τα ξεπλένει. Άδειες μέρες, τσέπες, βλέμματα. Και όπως κουρνιάζω ράθυμα σα σε μητρική αγκαλιά, ακούω ξανά την αναπνοή μου. Καθαρός πια. Γέμισα.

Δείτε τις ελεύθερες πτήσεις του Γιώργου Τσιμπίδη.