Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, μου άρεσε η Πέμπτη γιατι ήταν πριν την Παρασκευή που μετά ήταν Σάββατο. Ήμουν τόσο χαρούμενη όταν έμπαινε ο Ιούλιος γιατί μετά θα έβγαινε και μετά θα ήταν Αύγουστος. Όμως γύρω στις δεκαπέντε με δεκαεπτά με κύκλωνε μια λύπη πως θα τελειώσει ο μήνας παρέα με το καλοκαίρι. Τις διακοπές δηλαδή αλλά αυτές τις ωραίες, με τα "τα λέμε κάτω", "το βράδυ καφενείο" και "αύριο που θα πάμε για μπάνιο;". Δηλαδή διακοπές κάνει κανείς κι άλλους μήνες, αλλά ασορτί με όλες τις φάτσες -τις συμπαθητικές και τις μη, τις γνώριμες όμως βρε παιδί μου- μόνο τον Αυγούστο.

Ξέρεις, που έχεις τρέξει κατοστάρια για να φύγεις τη μέρα που θες, αν όχι μια νωρίτερα, και ενώ έχουν κυλήσει αργά και βασανιστικά όλες οι παραμονές της προσμονής, ξαφνικά ξυπνάς ένα πρωί -κι εκεί που σα χτες άδειασες τις βαλίτσες σου- αύριο φεύγεις. Και σκέφτεσαι πώς ξόδεψες τόσες μέρες χωρίς αρκετά μπάνια και αρκετές συναναστροφές, χωρίς καθόλου ξεκούραση, χωρίς αρκετούς καριώτικους, ίσως μόνο με αρκετά παράπανω κρασιά απ' όσα αντέχεις.

Το μεσημέρι  πηγές στο λιμάνι γιατί κάποιο κορόιδο έφευγε σήμερα. Χαίρεσαι πολύ όταν αφήνεις κάποιον εκεί κι εσύ περπατάς προς το πάρκιγκ του Ευδήλου αργά και ήρεμα ενώ πίσω σου το καράβι σηκώνει άγκυρα κι απόνερα. Δεν είσαι σαδιστής αλλα βρε αδερφέ, μια μέρα παραπάνω είναι αυτή, συγγνώμη.

Συγγνώμη και σε σένα που με κοίταζες απο το μόλο σαν πρόσφυγας, με μιαν απελπισία ζωγραφισμένη στα ματιά σου και μιαν απόγνωση έτοιμη να σπάσει τα ροδάκια της βαλίτσας σου από το βάρος. Μένω λίγο ακόμα μα θα σε σκέφτομαι γλυκόπικρα συνέχεια.

Συγγνώμη και σε σένα εκεί, που σκέφτηκες ότι σε σνόμπαρα στο πανηγύρι. Μα ήθελα να πάρω το ποτήρι μου και να κάτσω δίπλα σου στον πάγκο σου πιο βράδυ. Μα πιο μετά είχα μεθύσει και δε σε ‘βλεπα και ύστερα φύλαξα την καλησπέρα μου για ένα πάρτι που εσύ δεν ήρθες.

Συγγνώμη και σε σένα πιο πέρα, που δε χορέψαμε μαζί έναν καριώτικο μα είχε κόσμο πολύ και δε σηκώθηκα νωρίς κι ύστερα μπήκες καμπόσους κύκλους πιο μέσα και δε σε έφτανα.

Ας πούμε και του χρόνου όμως ε; Και κράτα λίγο την ανάσα σου μες το καράβι. Θα ξαναβρεθούμε μαζί στα ίδια μέρη τα δικά μας, ανάκατοι με τις ίδιες ή με άλλες παρέες. Μη μου λυπάσαι. Ένα μυθιστόρημα είναι μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.

Δωροθέα Τεμπέλη
doratempeli@yahoo.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Δώρας Τεμπέλη.