Προς: τον Δήμαρχο και το Διοικητικό Συμβούλιο του Δήμου Ικαρίας
Αγαπητέ κε. Στ. Σταμούλε,
Αγαπητοί Σύμβουλοι,
Στην ηλικία των 76 και 67 αντιστοίχως, είμαστε πια επιρρεπείς στα άγη και τους πόνους της τρίτης ηλικίας. Έτσι, ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που μας έκανε να επιλέξουμε την υπέροχη Ικαρία για τις 25μερες διακοπές μας, στον βορρά και τον νότο, τον Ιούνιο αυτού του έτους, ήταν οι ιαματικές πηγές. Φανταζόμαστε, άλλωστε, πως αποτελούν μεγάλο θέλγητρο και για πολλούς άλλους, νέους ή ηλικιωμένους, καθιστώντας τις πηγές έναν από τους σημαντικότερους πόλους έλξης του νησιού.
Απολαύσαμε τακτικά τα φυσικά λουτρά της Αγίας Κυριακής, κοντά στο Αεροδρόμιο. Και παρόλο που το έδαφος είναι βραχώδες και τραχύ, είναι εύκολα προσβάσιμο. Επίσης, επισκεφτήκαμε αρκετές φορές τα δύο εξαιρετικά λουτρά στα Θέρμα. Αυτά, όμως, παρουσιάζουν μια σοβαρή δυσκολία, για τους επισκέπτες εκείνους που δεν φιλοξενούνται στο εκεί χωριό: Η ολοκληρωμένη επίσκεψη και θεραπεία στο χαμάμ και στο τζακούζι γύρω από την σπηλιά είναι εξουθενωτική και ενημερωθήκαμε πως οι γιατροί συμβουλεύουν τους επισκέπτες να κοιμηθούν, ή, τουλάχιστον, να αναπαυθούν για τις επόμενες δυο ώρες. Κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να συμβεί, αν δεν διαθέτεις κατάλυμα στα Θέρμα.
Η πρόταση μας είναι να αναδιαμορφωθεί ο άνω όροφος της σπηλιάς, ως χώρος ανάπαυσης, ο οποίος να διαθέτει ξαπλώστρες ή παρόμοια καθίσματα. Θα μπορούσαν ακόμα να διατίθενται στο χώρο πετσέτες, μπουρνούζια ή σκεπάσματα και άλλα παρόμοια είδη προς ενοικίαση. Φανταζόμαστε πως για ένα τέτοιο πρόγραμμα θα μπορούν να βρεθούν κονδύλια, ακόμα και μέσω της ΕΕ.
Όπως αντιληφθήκαμε, η πιο ισχυρή ιαματική πηγή της Ικαρίας βρίσκεται στη Λευκάδα, αλλά τόσο οι ξένοι επισκέπτες, όσο και οι ντόπιοι προσπάθησαν να μας αποτρέψουν να την επισκεφτούμε, καθώς η πρόσβαση θεωρείται εξαιρετικά δύσκολη, ακόμα και επικίνδυνη. Μήπως ένα τσιμεντένιο ή ακόμα και γερό, ξύλινο μονοπάτι θα έλυνε αυτό το πρόβλημα; Πιθανόν να υπάρχουν Ευρωπαϊκά κονδύλια ακόμα και γι’ αυτό.
Τρία πράγματα μας απογοήτευσαν στην Ικαρία:
1. Δεν υπάρχει καμία νόμιμη παραλία γυμνιστών και, όπως μας έγινε γνωστό, εκφράζεται και γενικότερη αντίθεση από τον τοπικό πληθυσμό ως προς αυτό. Κάτι τέτοιο μας φαίνεται πολύ μικροπρεπές, όταν προέρχεται από ένα έθνος του οποίου οι πρόγονοι ύμνησαν το ανθρώπινο σώμα, τόσο στην καθημερινότητά τους, όσο και σε μερικά από τα σημαντικότερα έργα τέχνης παγκοσμίως. Θα θέλαμε να πιστεύουμε πως ο καθορισμός μικρών, περιορισμένων σημείων για γυμνισμό, δεν θα προσέβαλε τα ήθη της Ικαρίας.
2. Όσο βρεθήκαμε στην Ικαρία κατά τη διάρκεια του Ιουνίου, δεν υπήρχαν δημόσιες συγκοινωνίες (λεωφορεία) και, όπως μας ενημέρωσαν, δεν προβλέπεται να υπάρξουν στο εγγύς μέλλον [σημείωση περιοδικού: Βρείτε στο τέλος του άρθρου τα από 1/7 ισχύοντα δρομολόγια λεοφωρείων]. Αυτό είναι πολύ αρνητικό για τους τουρίστες που, για οποιοδήποτε λόγο, δεν οδηγούν και αναρωτιόμαστε πως μετακινούνται, άραγε, οι ηλικιωμένοι κάτοικοι της Ικαρίας όταν χρειάζεται να καλύψουν μεγαλύτερες αποστάσεις; Η Ικαρία είναι το πρώτο μέρος στην Ελλάδα που δεν βρήκαμε λεωφορεία.
3. Το αηδιαστικό θέαμα των σκουριασμένων, εγκαταλελειμμένων αυτοκινήτων και μηχανημάτων που βρίσκονται διασκορπισμένα σχεδόν σε όλο το νησί. Μήπως η ανακύκλωση των υλικών τους θα μπορούσε να αποφέρει κάποιο έσοδο στο νησί;
Τέλος, μια μεγάλη φιλοφρόνηση. Ερχόμαστε στην Ελλάδα 40 χρόνια για διακοπές. Η πιο καθαρή παραλία που έχουμε επισκεφτεί ποτέ είναι του Φάρου! Μάθαμε ότι, εν μέρει, οφείλεται και στον εθελοντισμό των κατοίκων. Μπράβο σας!
Θα επιστρέψουμε σύντομα!
Με τους θερμούς μας χαιρετισμούς
Brigitte Simon-Enderl & Diet Simon
ΥΓ. Θα κοινοποιήσουμε το παρόν κείμενο στα ικαριακά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.
ΥΓ2. Δυστυχώς, δε γνωρίζουμε ελληνικά. Θα το εκτιμούσαμε πολύ, σε περίπτωση που θα επιθυμούσατε να μας απαντήσετε, να το κάνετε είτε στα αγγλικά, είτε στα γερμανικά.
Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις από τις φιλοξενούμενες πένες.
Δείτε τα Θερινά ∆ρομολόγια Λεωφορείων Ικαρίας.