Μια ιστορία αγάπης, όχι από εκείνες της ''βαθιάς κατανόησης'' και “αλληλοσεβασμού”, αλλά από εκείνες του πάθους, του ''εμείς μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε''!

Ήθελα πολύ καιρό να γνωρίσω το θρυλικό παππού ''Πανταρούχα” μα τα κατάφερα τελικά λίγο πριν φύγει όπως ο ίδιος το αποφάσισε. Έτσι, έμαθα το ιστορικό αυτού του θυελλώδη έρωτα από τον ίδιο τον παππού ενώ η γιαγιά Φιλιώ συχνά κουνούσε το κεφάλι και σχολιάζε... έπαιρνε το αίμα της πίσω γιατί την ''παίδεψε'' όπως παραπονιέται.
- Ήμουν 19 χρονών κοριτσάκι όταν με έφερε στην Ικαριά!
- Ναι, την είχα δει 4 χρόνια πριν εγώ ....και περίμενα.

Η γιαγιά Φιλιώ δεν είναι Καριωτίνα. Είναι από την Εύβοια αλλά μπορώ να πω πως δεν θα την ξεχώριζα από γνήσια Καραβοσταμιωτίνα αν δεν μου το έλεγαν. Λίγο τα καριώτικα της που δεν είναι έντονα και λίγο το βλέμμα ίσως.... κατά τ’ άλλα εναρμονίστηκε πλήρως!

Εκείνο τον καιρό δούλευε στα κάρβουνα ο παππούς και το αφεντικό εκεί ήταν φίλος με τον πατέρα της Φιλιώς. Είχε μεγάλη αγάπη για του Καριώτες και ενώ πολλοί την ζητούσαν από το χωριό της, ο πατέρας της ρώτησε το φίλο του αν ξέρει κανένα καλό παιδί, δικό τους. Κουτί τού ήρθε του Νικόλα μιας και όπως είπε, την είχε από χρόνια σταμπάρει!

Κάτι μού λέει πως και εκείνη το ίδιο και ας κουνάει το κεφάλι της και δεν το παραδέχεται. Μακαρίζει την τύχη της, πώς δεν έμεινε δίπλα στους γονείς της και ήρθε μικρή κοπέλα στο νησί να αντιμετωπίσει μια ''άλλη'', ασυνήθιστη πραγματικότητα που είχε να κάνει με τον δυναμικό και ατίθασο χαρακτήρα του παππού. Έναν χαρακτήρα λίγο πολύ μοναδικό με τον τρόπο του μα τόσο όμοια ατίθασο με όλων των Ικαριωτών, εκείνης την γενιάς τουλάχιστον.

Μια ζωή τσακωμοί μα και μια περίεργη αγάπη. Την βασάνιζε με τις τρέλες του αλλά μια φορά που η Φιλιώ έλειψε για ιατρικούς λόγους και από γινάτι δεν του το είπε, εκείνος ειδοποίησε τους συγγενείς πως σκοπεύει να κρεμαστεί
- Ναι καλά, όποιος θέλει να αυτοκτονήσει δεν παίρει τηλέφωνα!

Πολλά, πολλά παράπονα είχε από τον Πανταρούχα, που θα σου τα επιβεβαιώσουν συγγενείς και φίλοι και θα της δώσουν δίκια. Όντως ήταν ο άνθρωπος που θα κερνούσε όλο το χωριό αν τους έβρισκε στο καφενείο και θα αφάνιζε την σύνταξη σε μια μέρα και είναι εντυπωσιακό πως όσοι πέρασαν από το σπίτι πριν την κηδεία, ακόμα και νέα παιδιά, είχαν όλοι μια ιστορία για τον Πανταρούχα. Έτσι ξημερωθήκαμε, με τσίπουρα και ιστορίες και δώστου γέλια, ''όπως του αρμόζει''.

Έτσι και η όμορφη ετούτη ''κλεμμένη'' νύφη που δυσκολεύτηκε στην Ικαριά, αγαπήθηκε και αγάπησε μ’ έναν μυστήριο τρόπο που σημάδεψε τη ζωή τη δική της, των παιδιών της, ακόμα και των εγγονών και δισέγγονων.

Καλό ταξίδι, παππού Πανταρούχα (τα είχε κρεμάσει κάπου τα ρούχα και τα πήρε ο αέρας, εξού και το παν -τα- ρούχα!). Το σίγουρο είναι πως σε αγαπάμε και έχεις γράψει ιστορία που θα θυμόμαστε σε κάθε τσιπουροποσία μέχρι τελικής πτώσεως .... με γέλια , όπως σου αρμόζει.

Ευτυχία Βασάλου
eftichia.Vasalou@firstdata.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Ευτυχίας Βασάλου.

ΟΙ ΝΥΦΕΣ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ στο #ArteisErota το φεστιβάλ του ikariamag στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2017: Ανοίξτε τα οικογενειακά σας αρχεία, βρείτε φωτογραφίες (όλων των εποχών) από νύφες της Ικαρίας (φωτογραφημένες είτε στο νησί είτε και αλλού, μόνες τους ή και με τον γαμπρό ή και τις οικογένειες τους), φωτογραφίστε τις (καθαρές) ή σκανάρετέ τις (σε υψηλή ανάλυση) και στείλτε τις στο info@ikariamag.gr. Χρήσιμο (ίσως και απαραίτητο) θα είναι να συνοδεύεται τη φωτογραφία σας και με στοιχεία: Το όνομα σας, ημερομηνία φωτογραφίας, τόπος, ονόματα απεικονιζομένων, 2 γραμμές για τον έρωτα ή τον γάμο τους, ακόμα και μια μικρή ή και μεγάλη ιστορία. Διαβάστε περισσότερα εδώ.

Επίσης για το Artεις Έρωτα; Πάρε μέρος στις Ιστορίες Έρωτα & Αγάπης στην Ικαρία