Με την Αλεξία συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο: γνωριστήκαμε και «κολλήσαμε» με αφορμή την Ικαρία - δηλωμένες «φαν» του νησιού αν και ξενάκια και οι δύο – «δέσαμε» για τα κοινά μας ενδιαφέροντα, την τρέλα μας για τα ταξίδια και ακόμα περισσότερο για τις κόντρες και τις ανταρσίες των χαρακτήρων μας κι όμως...
"Η δική μου εξερεύνηση στην Ικαρία έγινε μέσα από το βιβλίο της Αλεξίας, μολονότι στον παράδεισό μου δεν υπάρχουν ταξιδιωτικοί οδηγοί. Πάντα υποπτευόμουν τα βιβλία που σε καθοδηγούν στην ανακάλυψη ενός τόπου. Μου αρέσει να πηγαίνω σ’ένα μέρος και να κάνω όλα τα πιθανά λάθη μέχρι η μαγεία να με πάρει από το χέρι. Όταν μάλιστα μιλάμε για έναν τόπο όπως η Ικαρία, που αρνείται να πέσει ο ίδιος στην παγίδα της περιγραφής του εαυτού του ως κάτι σταθερό, είμαι διπλά καχύποπτος μ’ένα βιβλίο που προσπαθεί να τον χωρέσει, να τον οριοθετήσει.
Ανοίγοντας το βήμα για να φτάσεις στα πιο απομονωμένα σημεία των νησιών, χάνεσαι μέσα σε ανήλιαγα αρχαία δάση, διασχίζεις ορμητικούς λουλουδιασμένους ποταμούς, βουτάς μέσα σε χρυσαφένιες παραλίες, διψάς μέσα στην πέτρα και τη σκόνη, ξαποσταίνεις σε καταπράσινα προστατευτικά δέντρα. Μέσα σ’ αυτόν τον ταξιδιωτικό οδηγό θα βρεις τον τρόπο να φτάσεις στα πιο κρυφά σημεία της Ικαρίας και των Φούρνων, θα γνωρίσεις ηλιοκαμένους ανθρώπους που κατέχουν το μυστικό της μακροζωίας και θα ανακαλύψεις γιατί ο Ίκαρος διάλεξε να πέσει ακριβώς εκεί...