Άτιμη μοίρα που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους ρίχνεις στις ξένες παραλίες κάτω από τα αστέρια… Αφού σε χτύπησε η κρίση και σε ανάγκασαν οι συνθήκες φτάνοντάς σε στο αμήν, δεν άντεξες… Είπες, «φέτος μπάνια του λαού ίσον ελεύθερο κάμπινγκ». Η απόφαση σου ελήθφη και μαζί σου όλη η Ελλάδα φέτος φρι. Δηλαδής ελεύθερο…

Πήρες λοιπόν το μικρό σου αμαξάκι και πήγες, βρε αδελφέ, σε μια παραλία να αράξεις. Δεν το αξίζεις; Ενοχλείς κανέναν; Μα φυσικά όχι, αγαπημένε μου ελεύθερε κατασκηνωτή… Έπιασες λοιπόν την πρώτη θέση μπροστά μπροστά στην Θάλασσα των ονείρων σου για να μην σε κλείσει κανένας πιο τάγαρος από εσένα, έφερες όλην σου την πραγμάτια με σακούλες τζάμπο και μόλις τελείωσες τις άφησες παρακαταθήκη για τους επόμενους. Είσαι άλλωστε υπερασπιστής της ανταλλακτικής οικονομίας... Τι και αν οι επόμενοι είναι περίεργοι και οπισθοδρομικοί και δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα δικά σου πράγματα... Φταις και γι αυτό; Ε μα όλα έχουν και κάποιο όριο. Ως εδώ.

Και γιατί είπαμε τους πληρώνεις άλλωστε όλους αυτούς τους δημόσιους υπαλλήλους;

Μήπως δεν τους πληρώνεις για να σου καθαρίζουν τα σκουπίδια σου όπου και αν εσύ φανταστείς να τα πετάξεις; Και να σου πω και κάτι. Σε οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση. Μην νιώθεις τύψεις. Άκου εκεί παραλίες γεμάτες ξαπλώστρες να μην μπορείς να περπατήσεις ανάμεσα τους!! Ελληνάρες τραγικοί. Και ήρθες εσύ, εναλλακτικέ μου τυπά, από τον τρέντυ μαχαλά για να βρεις τη λύση που σου αξίζει… Και έχτισες «τσαντίρια» πάνω στην παραλία σε τέτοιο βαθμό που μετέτρεψες το έθνικ σε Πευκοχώρι και την τσίκνα σε άρωμα που λέει ο λόγος .. Γιατί έτσι έμαθες …

Πού θα πάει όμως θα γυρίσει ο τροχός. Θα ξαναεπιστρέψεις και εσύ στις ξαπλώστρες και τα μπιτς μπαρ που σου αξίζουν και θα περηφανεύεσαι για τις εμπειρίες που αποκόμισες από αυτές τις «τρελές» σου περιπέτειες. Αλλά μέχρι τότες θα καταστρέφεις, θα βρωμίζεις όπου πας, θα βάζεις φωτιά, θα εκνευρίζεσαι με όποιον τολμήσει και έρθει να κάνει μπάνιο μπροστά από εσένα ή δίπλα σου γιατί άλλωστε δικιά σου είναι η παραλία και στο φινάλε θα αναγκάσεις κοινωνίες που σεβόντουσαν και προστάτευαν το ελεύθερο κάμπινγκ να στραφούν εναντίον του και να αρχίσουν να το κυνηγάνε. Αλλά εσένα τι σε νοιάζει; Περαστικός είσαι. Είδες φως και μπήκες…

Καληνύχτα

Υ.Γ.
1. Το σαουντ τρακ του καλοκαιριού ακόμα παίζεταθ στις παραλίες των φρι καμπερ.
«Κωλόχαρτα. Κωλόχαρτα. Κωλόχαρτα παντού και το μυαλό κωλόχαρτο του αοράτου εχθρού».


2. Ήδη οι τοπικές κοινωνίες της Χαλκιδικής, της Σαμοθράκης, της Ικαρίας και της Δονούσας θέλουν να απεμπλακούν περισσότερο από ποτέ από το ελεύθερο καμπινγκ ενώ τόσα χρόνια το «στήριζαν» και το προστάτευαν κάνοντας τα στραβά μάτια. Και αυτό είναι μια ένδειξη.

3. Και για να μην παρεξηγηθούμε αδέρφια, ο σωστός φρι κάμπερ αγαπάει την φύση και την προστατεύει. Δεν την πηδάει. Ο σωστός φρι κάμπερ δεν θέλει να εμποδίζει με την παρουσία του τους άλλους γιατί δεν θέλει να ενοχλεί κανέναν. Τον χώρο που τον φιλοξένησε απλόχερα, νιώθει την υποχρέωση, από μόνος του, όχι μόνο να τον αφήσει όπως τον βρήκε αλλά να τον παραδώσει στην φύση ακόμα καλύτερο. Αυτόν τον φρι κάμπερ λάτρεψα και λατρεύω και εύχομαι να τον ξανά συναντήσω σύντομα.

Γιώργος Κουρτίδης
 

Ευχαριστούμε τον κ.Γιώργο Κουρτίδη για την παραχώρηση του κειμένου του από το parallaximag.

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις από τις φιλοξενούμενες πένες.