Στο πλαίσιο της θεματικής μας: ΦΑΚΕΛΟΣ: Τουρισμός & Ικαρία, ξεκινήσαμε έναν διαδικτυακό διάλογο, πάντα στο επίπεδο που ταιριάζει τόσο σε εμάς όσο και στο νησί μας.. Περιμένουμε και τη δική σας άποψη στο info@ikariamag.gr. Η συντακτική ομάδα του ikariamag.gr διατηρεί το δικαίωμα επιλογής των κειμένων που τελικώς θα δημοσιευτούν. Η συμμετοχή όπως και η ανάγνωση της διαδικτυακής συζήτησης του θέματος, δε συνίσταται για ανθρώπους που δε μπορούν να έρθουν σε επαφή με καμία άποψη που είναι διαφορετική από τη δική τους.

Βρείτε όλες τις αναρτήσεις για το θέμα, εδώ.

Ακολουθεί το 4ο μέρος από τις παρεμβάσεις των αναγνωστών μας:

Θέλω να αναφερθώ στην κατάσταση στις παραλίες της Ικαρίας, με αφορμή την ελεύθερη πτήση της Καλλιόπης Φωκιανού.
Δεν ξέρω αν κρατάει απο το νησί.
Η κατάσταση είναι απαράδεκτη με τα κόπρανα που σκεπάζουν με την άμμο όλοι αυτοί οι wanna be underground.
Hipsetrs και βορειοπροαστίτες που στην τελική δεν αφήνουν φράγκο τσακιστό στο νησί.
Ένα απλό ερώτημα θα θέσω.
Έχετε εικόνα πόσος κόσμος έχει πάθει σταφυλόκοκκο απ αυτήν την ιστορία με τούς χύμα στο κύμα ελεύθερους κατασκηνωτές;
Και ειδικά πόσα παιδάκια ταλαιπωρούνται μήνες με τον σταφυλόκοκκο;
Ας προσέχει τι λέει η κα Φωκιανού λοιπόν, γιατί το συγκεκριμένο θέμα είναι το καλύτερα κρυμμένο μυστικό του νησιού.
Εννοώ την βρώμα,την μπίχλα και το κυριότερο:
Ο κίνδυνος εξάπλωσης σοβαρών ασθενειών στο νησί.
Δεν συζητάω βέβαια την τεράστια ευθύνη της τοπικής κοινωνίας σχετικά με τούς βιολογικούς βόθρους που δεν λειτουργούν και την παντελή έλλειψη οργάνωσης συνολικά.
Αυτά τα λίγα.
Είμαι στην διάθεσή σας για οποιαδήποτε συζήτηση και διευκρινήσεις συνολικά.
ΥΓ.θα ήθελα να δημοσιευτεί παρακαλώ.Είμαι κόσμιος και διαθέσιμος για ανταλλαγή απόψεων.
Χρήστος Διακουμής

Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με την ελεύθερη πτήση της κυρίας Φωκιανού σε ό,τι αφορά τους Καριώτες, αλλά πρέπει να υπάρχει σεβασμός και από την πλευρά των κατασκηνωτών. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που διαφυλάσσουν τις αρχές του ελεύθερου κάμπινγκ, αλλά θα βοηθούσε αν κι αυτοί οι ίδιοι "περιφρουρούσαν" (και προφανώς όχι με την "κομματική" έννοια) το χωρό στον οποίο επιλέγουν οι ίδιοι να περάσουν τις διακοπές τους και προσπαθούσαν να εξηγήσουν την αναγκαιότητα του να σέβονται το περιβάλλον και τους γύρω τους σε όσους αδιαφορούν και θεωρούν ότι η δική τους ελευθερία είναι μεγαλύτερη και ανώτερη από των υπολοίπων.
Νικολέτα Γεωργακοπούλου

(Για λόγους έκτασης δημοσιεύουμε το 2ο μέρος του κειμένου, όπου αναφέρεται σε μία επίσκεψη της αναγνώστριας μας "πριν πολλά χρόνια").
Από περιέργεια κατέβηκα το μονοπάτι στο πλάι για να κάνω μια βόλτα στο ποτάμι και τις βάθρες και ένιωσα τόση απέχθεια για την ανθρώπινη ύπαρξη... σκηνές σκαρφαλωμένες σε δέντρα, πεταμένα χρησιμοποιημένα χαρτιά υγείας παντού, νερό ανακατεμένο με κονσερβοκούτια και ακαθαρσίες, κάτι μεταξύ πολέμου και βόθρου. Επειδή τυγχάνει να κάνω ελεύθερο κάμπινγκ πάνω από 10 χρόνια, ένιωσα τύψεις για το ανθρώπινο είδος. Υποτίθεται πως ενστερνιζόμαστε μια συγκεκριμένη ιδεολογία, ότι μας αρέσει να ζούμε στη φύση γιατί είναι ανεκτίμητη η προσφορά της απέναντί μας και γιατί κανένα πεντάστερο ξενοδοχείο του κόσμου δε θα σε φέρει πιο κοντά στα αστέρια απότι μια ξάπλα στην αμμουδιά.. όμως αυτό ήταν η απόλυτη εκμετάλλευση - ασέβεια απέναντί στην ίδια τη φύση!  
Παρόμοια κατάσταση αλλά λίγο καλύτερα στις παραλίες της Μεσακτής και του Αρμενιστή.. εκατοντάδες σκηνές στημένες ή ριγμένες στη μέση της παραλίας με τον ήλιο υπο σκιά να φτάνει τους 40 βαθμούς και να απορείς αν αυτός ο κόσμος ήρθε διακοπές ή στο survivor.
Το νησί το αγάπησα και όσο περνούσαν τα χρόνια άλλαζα τόπους και τρόπους  διαμονής κάθε καλοκαίρι, από σκηνή σε δωμάτιο, από δωμάτιο σε αυλή, από αυλή σε φιλικά σπίτια.
Η αλήθεια είναι ότι βολευτήκαμε στην παραλία του κάμπου για 3 -4 καλοκαίρια, με απόλυτο σεβασμό ακόμα και στα χελωνάκια του  μικρού βάλτου από πίσω, που όταν μαγειρεύαμε κολυμπούσαν όλα προς την κατσαρόλα μας και έβγαζαν τα κεφαλάκια τους απτο νερό, πόσο τρυφερό θέαμα... Οι ντόπιοι εκεί  γενικά δεν αντιδρούσαν άσχημα γιατί βλέπανε ότι και εμείς ερχόμασταν χρόνια στο νησί κ ποτέ δε δημιουργήσαμε πρόβλημα, δε κλέψαμε από τα μποστάνια τους, δε γεμίσαμε σκουπίδια την παραλία, δεν στερήσαμε απτα παιδιά τους τη σκιά για τα μεσημεριανά τους παιχνίδια.
Τα τελευταία χρόνια μαθεύτηκε κ αυτό το σημείο με αποτέλεσμα, οι 3 σκηνές να γίνουν 10, οι 10 σκηνές 20 και πάει λέγοντας... κάπως έτσι οι ντόπιοι και οι ξενοδόχοι κατέληξαν να κάνουν καταγγελίες στην αστυνομία και η αστυνομία να κάνει  συστάσεις  σε εμάς και όλο αυτό να γίνεται ένας τεράστιος φαύλος κύκλος και ένα κρυφτούλι μεταξύ κατασκηνωτών ντόπιων και αρχών, με την κάθε πλευρά να έχει τα δίκια της.
Ακούω μια κουβέντα από ντόπιους, πάνω από 5 χρόνια τώρα, για οργανωμένο κάμπινγκ στην Προεσπέρα, όπου η έκταση και οι υποδομές θα μπορούσαν να το επιτρέψουν αλλά ας μη γελιόμαστε, αν δε το τρέξει κανείς το ζήτημα δε θα τρέξει από μόνο του!! Και όπως ξέρουμε οι Καριώτες δεν είναι τεμπέληδες, αλλά για όλα θέλουν το χρόνο τους και τον τρόπο τους...
Αναμφισβήτητα ένας "υγιής" κατασκηνωτής , αφήνει χρήματα στο νησί, και εκείνος τρώει, στηρίζει τα πανηγύρια, τις τοπικές ταβέρνες, την αγορά του νησιού γενικότερα, οπότε γιατί να μην υπάρξει κάμπινγκ? Εξάλλου όλοι εμείς, δεν επιλέγουμε να κατασκηνώσουμε  για την εξοικονόμηση χρήματος, όπως ο σύγχρονος νεοέλληνας της τελευταίας 3ετίας, αλλά από άποψη και γούστο ρε παιδιά, είμαστε εραστές της φύσης...
Καλώς ή κακώς, το νησί προσεγγίζει πολλούς τέτοιους εραστές και "βιαστές" της φύσης, δυστυχώς όλους μαζί κυρίως τον Αύγουστο, οπότε το θέμα του οργανωμένου κάμπινγκ απαιτείται να έρθει στο προσκήνιο και στο τραπέζι των συζητήσεων ξανά και ξανά. Κανείς δε θα βγει χαμένος από αυτό, ούτε το νησί ούτε οι επισκέπτες του... ίσα ίσα μια τέτοια λύση θα επιφέρει επιπλέον έσοδα και θέσεις εργασίας για τους ντόπιους και θα συνεφέρει λίγο μερικούς ξενοδόχους που βάζουνε το κέρδος πάνω από το οτιδήποτε και ζητάνε τρελά ποσά για ένα απλό δωμάτιο εκμεταλλευόμενοι την κινητικότητα του Αυγούστου. όχι.. δεν είναι αυτός ο τύπος του Ικαριώτη...
Η Ικαρία για μένα δεν είναι νησί, είναι ιδέα... γι ' αυτό ευελπιστώ να λυθεί κάποτε αυτό το πρόβλημα και όταν κάνω και εγώ οικογένεια, να περνάμε όλοι μαζί τα καλοκαίρια μας εκεί... είτε σε σκηνή, είτε σε παραλία, είτε σε ένα δωμάτιο, ακόμη και πάνω σε ΈΝΑ ΒΌΤΣΑΛΟ!Γιατί οι ιδέες δε πεθαίνουν, δε ξεθωριάζουν αλλά μεταφέρονται από γενιά σε γενιά..
ΙΚΑΡΙΑ, ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Με εκτίμηση,
Αλέκα Λάγγαρη

...Ειχα ακουσει τα τερατα για την Μεσακτη το καλοκαιρι που ηλθα για 10 ημερες στην Αρέθουσα...ε λοιπον παρ οτι μ αρεσει να κολυμπω στο Κυπαρισσι που ειναι διπλα μας καθε φορα κανω και την βολτα μου στον Καμπο και στο Γιαλισκαρι...ηηηη παραλιααααα...εεεε λοιπον ναι ειδα σκηνες πολλες..παρα πολλες ..παιδια...νεους και η εντυπωση που μου εκαναν ηταν η εξης....Χαρα θεου η νεολαια...συμφωνω στο ελευθερο αλλα με νοημοσυνη καμπιγκ...και αυτο πρεπει να το λυσει η κοινοτητα...ο προεδρος..τα μαγαζια καποιος τελος παντων....δηλ.νερο για ντουζ...τουαλετες και φυλαξη για τυχον εκτροπα ουσιων..κατα τα αλλα μια χαρα...Τα σκουπιδια να μαζευονται και καλο καλοκαιριιιιι στην Ικαρια μας παιδιαααααα...ελατε να παμε και αυτο το καλοκαιριιιιιι
Ιωάννα Λιτσάκου

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις από τις φιλοξενούμενες πένες.