Η Νατάσσα Μποφίλιου στο ikariamag

δημοσιεύτηκε στην στήλη:ενδιαφέροντα

31/07/2011 - 22:00

Λίγο πριν τις συναυλίες της στην Ικαρία, η νέα ερμηνεύτρια μιλά μαζί μας σε μια συνέντευξη… με στίχους!

Δεν είχε γνωριμίες, δε συνεργάστηκε με κάποιο γνωστό καλλιτέχνη, δεν τραγούδησε με κάποιον καταξιωμένο συνθέτη, δεν ήταν σε μεγάλη εταιρεία και δεν ήξερε κανέναν άνθρωπο του ραδιοφώνου. Η εκτίμηση και η στήριξη του Παρασκευά Καρασούλου ήταν αρκετή.

Μια ιδιαίτερη σκηνική παρουσία, εξαιρετικά εκφραστική, με έντονα στοιχεία θεατρικότητας και αναπνοές που μας κόβουν την ανάσα, ώστε να χρειαζόμαστε τις «εκατό μικρές ανάσες» της για να ρουφήξουμε τη ζωή.

Το Δίφωνο και το Avopolis κατέγραψαν το άλμπουμ «Μέχρι το τέλος» ως ένα από τα καλύτερα της δεκαετίας, σε αντίστοιχες ψηφοφορίες. Ο δίσκος έστρεψε πολλά βλέμματα πάνω σε μία από τις πιο αξιόλογες νέες γυναικείες φωνές. Τότε, το 2008, τα έντυπα έγραφαν ότι ο χρόνος θα δείξει αν θα υπάρξει η ανάλογη συνέχεια και αν όντως η πολλά υποσχόμενη τραγουδίστρια αναδειχθεί σε αυτό που προσδοκούμε.

Ανταποκρίθηκε πολύ σύντομα βάζοντας τον πήχη ακόμα ψηλότερα. Τα «Τρία μυστικά» και τα «Εισιτήρια διπλά» που ακολούθησαν ήταν επίσης καθολικής αποδοχής. Ομολογεί πως η πρόσφατη συνεργασία της με το Σταύρο Ξαρχάκο είναι μια τεράστια καλλιτεχνική εμπειρία ζωής, ένα μεγάλο δώρο κι ένα απροσδόκητα δυνατό συγκινητικό ταξίδι.

Στην Ικαρία θα δώσει 2 συναυλίες στις 9 & 10 Αυγούστου (για λεπτομέρειες, εδώ) στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ίκαρος 2011. Χορηγός Επικοινωνίας: ikariamag.gr

Συνέντευξη στο Γιάννη Κέφαλο:
Νομίζω πως δε θα ήταν γόνιμο να συζητήσουμε, ακόμα μία φορά, για την πορεία σου και τους συνεργάτες σου, για τις δισκογραφικές ή γι αυτό που συνηθίζουμε ν’ αποκαλούμε «επιτυχία». Σ’ αυτήν την τελευταία, πέρα από τα αδιαμφισβήτητα χαρίσματα που σου αποδίδουν, έχει συμβάλει ιδιαιτέρως η πένα του Γεράσιμου. Τι θα έλεγες να έρθουμε στη θέση όλων εκείνων που τραγουδούν στις συναυλίες σου όλα τα τραγούδια, που ταυτίζονται με το λόγο του και το μοναδικό σου τρόπο να τον εκφράσεις;
Θα χαρώ πολύ και θα νιώσω πολύ άνετα γιατί κι εγώ πριν ανέβω στη σκηνή είμαι απλό ακροατήριο των τραγουδιών των παιδιών (του Γεράσιμου Ευαγγελάτου και του Θέμη Καραμουρατίδη), ταυτίζομαι και συγκινούμαι με τις μελωδίες και τα λόγια τους.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, «…κι ας μην είναι σωστό, πάντα ό,τι σκεφτώ, θα το λέω.» Πιστεύεις ότι οι αμέτρητες αδιέξοδες σχέσεις που ακούμε από φίλους και γνωστούς, προκύπτουν από έλλειψη ειλικρίνειας;
Αυτός είναι ένας από τους αγαπημένους μου στίχους. Για χρόνια τον κουβαλάω μέσα μου, σαν κατάθεση μιας πράξης με δύναμη και αναγκαιότητα. "Ό,τι σκεφτώ θα το λέω", γιατί πιστεύω πως όσο πιο ειλικρινής είσαι με τους άλλους, τόσο πιο ειλικρινής θα είσαι και με τον εαυτό σου. Νομίζω μπροστά στην αλήθεια οι άνθρωποι νιώθουν πιο γυμνοί, αλλά πιο κοντά ο ένας με τον άλλον και μπορούν σαφώς ευκολότερα να αναπτύξουν μια σχέση βαθύτερη και ουσιαστικότερη οποιασδήποτε μορφής.

«…προσπαθώ να ξεχάσω, όμως κάτι συμβαίνει…» Κατά γενική ομολογία, το παρελθόν μας δίνει μαθήματα για το μέλλον. Ποιος ο λόγος να προσπαθούμε επίμονα να σβήσουμε τους προηγούμενους έρωτες απλώς επειδή τελείωσαν;
Δεν ξέρω... Πολλές φορές θέλουμε να ξεχάσουμε το παρελθόν γιατί μας πονάει, όμως, μας ορίζει απόλυτα. Μέσα από τις επιλογές μας μαθαίνουμε τον εαυτό και τις επιθυμίες μας, τους φόβους και τα ταλέντα μας κι ίσως θα έπρεπε να είμαστε πιο επιεικής με τα ενδεχόμενα λάθη μας και με τα πρόσωπα. Ακυρώνοντας μια επιλογή, ακυρώνεις ταυτόχρονα το χρόνο που αφιέρωσες, το αίσθημα που σπαταλήθηκε κι επομένως εσένα τον ίδιο.

«…αν σ’ αγαπούν να μάθουν να το λένε, κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις…» Για ν’ ανθίσεις, για να δείξεις σε κάποιον όσα δε βλέπει σε σένα, χρειάζεται προσπάθεια ή αλήθεια;
Και τα δύο. Τα πάντα στη ζωή χρειάζονται μια αληθινή προσπάθεια, αλλά και τόλμη να τα διεκδικήσεις... Είναι ένας διαρκής αγώνας καθημερινότητας.

«…τα αγρίμια, τους αγγέλους και τους πιο κανονικούς.» Λέγεται ότι οι αντικομφορμιστές έχουν περισσότερο ενδιαφέρον γιατί είναι πολυδιάστατοι και κυρίως απρόβλεπτοι. Πώς βλέπεις τον εαυτό σου και ποιους χαρακτήρες συναναστρέφεσαι ευκολότερα;
Επιθυμώ να συναναστρέφομαι ανθρώπους με γοητεία. Από όπου κι αν προέρχεται αυτή. Αγαπώ τους ανθρώπους με ιδιότητα ζωής και όνειρα... Που επαναστατούν ή συμβιβάζονται με ταυτότητα όμως και επίθετο.

«…μέσα σ' ένα καραβάκι, μπες και μάθε ν' αγαπάς» Σ’ αυτό το συναρπαστικό ταξίδι, η υποκειμενική μας ματιά αφήνει περιθώρια για να καταλήξουμε στις μεγάλες αλήθειες;
Μα η αλήθεια δεν είναι μία, αλλά αυτή που εσύ βλέπεις για αλήθεια. Η υποκειμενικότητα είναι τελικά ό,τι πιο αντικειμενικό μπορεί να σου συμβεί, γιατί αντικειμενικά συμβαίνει σε όλους. Εκεί σε πάει το ταξίδι. Στη δική σου αλήθεια. Εκεί είναι ο προορισμός και η πιθανότητα ευτυχίας.

«…είναι οι σιωπές κι όχι τα λόγια που πονάνε» Η σιωπή είναι αβάσταχτη επειδή σημαίνει έλλειψη επικοινωνίας ή επειδή είναι συνώνυμη της μοναξιάς;
Η σιωπή είναι αβάσταχτη, γιατί καθαρίζει τον χώρο από τη φασαρία. Μέσα στη σιωπή, ακούς πράγματα που δεν έχεις ακούσει ποτέ ξανά, γίνονται όλα ευκρινέστερα. Είναι ένα αίσθημα που μοιάζει με φόβο και με αναμονή και σε αναμετρά με τον εαυτό σου.

«…κι είναι φορές που αναρωτιέμαι, πώς καταφέρνω και κρατιέμαι.» Τι είναι αυτό, πέρα από τη μουσική, που σου δίνει δύναμη να κρατάς την ισορροπία σου και να συνεχίζεις;
Οι άνθρωποι και το αίσθημα των ανθρώπων.

Μια παροιμία λέει «καλύτερα μία μέρα σαν λιοντάρι παρά εκατό μέρες σαν πρόβατο». Οι ηρωισμοί περισσεύουν ή αξίζει τον κόπο να ρισκάρουμε, ώστε να λιώσουν τα φτερά μας;
Αξίζει τον κόπο να κάνουμε ότι μπορούμε καλύτερο. Είτε είμαστε λιοντάρια, είτε πρόβατα. Να εξαντλούμε κάθε περιθώριο προσπάθειας να ζήσουμε καλύτερα και πιο ουσιαστικά. Να προσπαθούμε να κάνουμε πάντα μια υπέρβαση, ότι σημαίνει αυτό για το καθένα, και νομίζω πως έτσι δεν λιώνουν τα φτερά σου, αλλά δυναμώνουν και πετάς ψηλότερα...

Αγαπημένα κομμάτια άλλων δημιουργών και διασκευές που θα ακούσουμε, στις συναυλίες σου εδώ, στον Άγιο Κήρυκο και στο Γιαλισκάρι.
Αγαπώ τόσα πολλά τραγούδια που πάντα νιώθω ότι κάτι θα αδικήσω, αν ομολογήσω ένα ή δυο. Όσο για τα τραγούδια της συναυλίας, ταξιδεύουμε πάλι, από Βορρά σε Δύση κι από Δύση σε Ανατολή, τις αγάπες μας και το αίσθημά μας. Ανοιχτές ρεπερτοριακές επιλογές που μας συγκινούν και μας διαμορφώνουν. Ελπίζουμε να το απολαύσετε...

Σ’ ευχαριστούμε πολύ.