Το ‘χεις κάνει κι εσύ, είμαι σίγουρη. Μόλις γυρίσεις από την Ικαρία, μόλις περάσουν λίγες μέρες και ξεπλυθεί το χώμα της Λαγκάδας απ’ τ’ αμάξι, μόλις πέσουν οι πρώτες βροχές, ή όταν μαζευτείτε στο πρώτο χειμωνιάτικο κάλεσμα, ανοίγεις το Google και γράφεις «Ικαρία». Να δεις, τί έγινε τόσο καιρό που έλειψες; Πόσα βίντεο ανέβασαν στο YouTube από τα πανηγύρια και τη Μεσαχτή, πόσες Σεϋχέλλες χωράει το Instagram;

Σε καταλαβαίνω, γιατί όλοι τα ίδια κάνουμε, μη σκας. Να μη στα πολυλογώ, έτσι κάπως, αυτές τις μέρες, πέφτω πάνω σ’ ένα βίντεο στο YouTube με τίτλο: ικαριώτικος (σχεδόν).

Ξαφνιάστηκα: Τι πάει να πεί «σχεδόν»; Δεν έχει ο ικαριώτικος «σχεδόν», σε βουτάει, σε αρπάζει, σε ξεσηκώνει, θες δε θές. Με το ζόρι, όχι σχεδόν.

Κάνω κλικ. (Κάνε κι εσύ και άκου.)

Στο βίντεο ο ψηλός αυχένας μιας κοπέλας χαϊδεύεται από τα μαλλάκια της αλογοουράς της, στο ρυθμό του χορού. Η μουσική είναι γνωστή, την ξέρεις, σε συνεπαίρνει αμέσως. Είναι όμως κι αλλιώτικη, ηλεκτρονική, σπασμένη σε κομμάτια αρχέτυπα. Το βιολί είναι εκεί, πολλαπλασιασμένο, μα όχι μόνο του. Και η κοπέλα δε χορεύει, παίζει τη μουσική που συνοδεύει τα βιολιά στο δώμα μιας ηλιόλουστης ταράτσας.

Πρόκειται για την Anna Vs June, μουσικό, η οποία μετά από χρόνια παραμονής και δουλειάς στη Σκωτία, επέστρεψε προ διετίας στην Ελλάδα. Τα έργα της χαρακτηρίζονται από τον ηλεκτρονικό τους ήχο, στα οποία η ίδια, τις περισσότερες φορές, επίσης, τραγουδάει. Η καινούρια της, πιο πρόσφατη δουλειά, παίρνει παραδοσιακά ακούσματα και μουσικές από διάφορα μέρη της Ελλάδας και τα πειράζει, δίνοντας τους τη δική της ερμηνεία και δημιουργώντας ένα καινούριο, αλλά και τόσο οικείο άκουσμα. Στη δουλειά αυτή, μέχρι στιγμής έχει εντάξει εφτά παραδοσιακά τραγούδια (ένα από αυτά είναι και ο καύκος, ερωτικό, ριζίτικο, που μπορείς επίσης να ακούσεις στο YouTube). Με την εξαίρεση του ικαριώτικου, όλα τα υπόλοιπα είναι τραγούδια τα οποία, είτε ερμηνεύει η ίδια, είτε ντόπιοι οι οποίοι ηχογραφήθηκαν γι’ αυτόν τον σκοπό. Στην επικοινωνία που είχαμε μαζί της, μας εξήγησε πως, γενικά, για το συγκεκριμένο project η πρόθεση ήταν να ενταχθούν κομμάτια με στίχο, καθώς η ερμηνεία των τραγουδιών ήταν βασικό μέρος του έργου. Ωστόσο, τελικά, αποφάσισε να συμπεριλάβει και τον ικαριώτικο, αυτήν την τόσο χαρακτηριστική μελωδία και ρυθμό, που είναι ταυτόχρονα άμεσα αναγνωρίσιμη και αναπάντεχη και που, όποιος την ακούει, θέλοντας και μη, «κουρδίζεται».

Αν, τώρα που τα λέμε, ακούς τη μουσική, θα διαπιστώσεις πως το βασικό κομμάτι, το γνωστότερο μοτίβο του καριώτικου, λείπει. Η δημιουργός το έχει επίτηδες παραλείψει, κρατώντας τον ακροατή διαρκώς σε μια αγωνία, μια αναμονή που όλο λέει «να το, τώρα θα ‘ρθει, τώρα!», χωρίς όμως να σε απογοητεύει, αλλά αντίθετα, δημιουργώντας μια επείγουσα ευφορία.

Στο YouTube και στο Soundcloud μπορείς ν’ ακούσεις κι άλλα έργα της Anna Vs June και να μάθεις περισσότερα για τη δουλειά της, η οποία καθόλου δεν περιορίζεται στα παραδοσιακά ακούσματα. Κι αν σ΄ άρεσε ο καριώτικος, θα έχεις την ευκαιρία να τον ακούσεις live, στη συναυλία της Anna Vs June μαζί με τις Venus Volcanism & In Atlas, στις 10 Νοεμβρίου στο Skrow στο Παγκράτι (Αρχελάου 5), όπου θα παρουσιαστεί μαζί με όλους τους υπόλοιπους αναδημιουργημένους παραδοσιακούς σκοπούς και τραγούδια. Και να τον αφήσεις να σε ξεσηκώσει ξανά. Όχι σχεδόν. Καλά καλά!

Ρωξάνα Θεοδώρου
roxana.theodorou@gmail.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Ρωξάνας Θεοδώρου.