photo: m_arch25

Με λένε Παναγιώτη. Όχι γιατί έτσι έλεγαν τον παππού μου αλλά γιατί γεννήθηκα στις 15 Αυγούστου. Παρόλα αυτά η χάρη της δεν με προστάτεψε.

Πιστεύω ότι η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό, το ύψιστο. Είναι μεγάλη ευτυχία να την έχεις και είναι μεγάλη τύχη να σου παρέχουν φροντίδα και περίθαλψη όταν σου λείπει. Χωρίς διαχωρισμούς και κατηγορίες. Την βρίσκεις στα δημόσια νοσοκομεία, σ’ ένα κρεβάτι και όχι πεταμένος στο ράντζο του διαδρόμου, ούτε σε μονόκλινα ή τετράκλινα δωμάτια γιατί τέτοια θα έπρεπε να έχουν μόνο τα ξενοδοχεία. Την βρίσκεις με αίσθημα πλήρους ισότητας και δικαιοσύνης και όχι με διαφορετική αντιμετώπιση αναλόγως του ταμείου που έχει αναλάβει να σε «στηρίξει». Την βρίσκεις στα χαμόγελα των νοσηλευτών και στην αυταπάρνησή τους αφού όμως πρώτα καταφέρεις να οργανώσεις ένα ασφαλές περιβάλλον στις υποδομές, στους χώρους που εργάζονται και στις αποδοχές τους.

Την υγεία την βρίσκεις στα χέρια των γιατρών που είναι καταρτισμένοι και ακριβείς στο έργο τους, που συγχωρούνται για το ανθρώπινο λάθος αλλά τιμωρούνται χωρίς επιείκεια για την εγκληματική αμέλεια. Την βρίσκεις σε αξιόπιστα και εγκεκριμένα  υλικά που θ’ αγγίξουν ή θα μπουν στο κορμί σου και όχι σε άλλα που είναι αντικείμενα πονηρών συναλλαγών.

Την υγεία δεν την βρίσκεις όταν σε μεταφέρει ένα ασθενοφόρο που έχει διανύσει κατά μέσο όρο 700.000 χλμ. και δεν είναι συντηρημένο, αν υποθέσουμε ότι μετά από τόσο δρόμο μπορεί πλέον να συντηρηθεί. Δεν την βρίσκεις σ’ ένα απομακρυσμένο και ξεχασμένο αγροτικό ιατρείο της επαρχίας που επιδιορθώνεται από τους χωριανούς για να μην γκρεμιστεί. 

Αυτή είναι η γνώμη μου για την υγεία και όποιος θέλει να μου την αλλάξει, μπορεί να μου στείλει γράμμα. Εκεί ψηλά. Ξεψύχησα στο κατάστρωμα ενός ταχύπλοου, ανοιχτά των Φούρνων, γιατί από το νοσοκομείο της Ικαρίας έλειπε μια ειδικότητα κι ένα… σωληνάκι.

Γιάννης Κέφαλος
jianniskefalos@yahoo.gr

Αφιερωμένο σε όλους εκείνους. Που δυστυχώς… Που αδίκως…
Αφιερωμένο στο Ε.Σ.Υ., στους υπουργούς του, στις κυβερνήσεις του…