Οι μήνες πέρασαν κι αφήσαμε τα χνάρια μας στον ουρανό. Λευκές γραμμές, εκεί, ψηλότερα από τα σύννεφα, για κάθε προορισμό. Θυμηθήκαμε και νοσταλγήσαμε. Μάθαμε για αποφάσεις που μας θύμωσαν. Ακούσαμε για γεγονότα που μας πίκραναν ή μας χαροποίησαν. Προβληματιστήκαμε κι αναρωτηθήκαμε.

Ήρθε η ώρα για ένα διάλειμμα, το πιο ευχάριστο ίσως. Για να δούμε τι ομόρφυνε και τι έγινε πιο άσχημο αλλά κυρίως για να δούμε όλα εκείνα που μας φαίνονται πάντοτε όμορφα. Για να δούμε το άγριο τοπίο και το μελτέμι να ρυτιδώνει το πέλαγος. Για να γεμίσουν τα πνευμόνια με αέρα που φέρνει την κάψα της θρίμπης και τη γλύκα του μελιού. Για να δούμε τ' ασπρισμένα σκαλιά και ν’ ακούσουμε τα ποτήρια να τσουγκρίζουν μπροστά στο καφενείο. Κυρίως όμως για να περάσουμε καλά, απαλλαγμένοι από τις έννοιες ή τουλάχιστον φορτωμένοι μόνο μ΄αυτές που κατάφεραν να τρυπώσουν στη βαλίτσα μας.

Είμαστε όλοι ψηλά, πάνω από το νησάκι μας και όπου να 'ναι θα τροχοδρομήσουμε. Κάποιος στο σπίτι των γονιών και κάποιος άλλος στους θείους ή στους νονούς. Κάποιος στο σπίτι φίλων ή συναδέλφων από τη δουλειά. Όλοι θα βολευτούμε κάπου ακόμα κι αν χρειαστεί να ξεβολέψουμε κάποιον άλλον. Θα το ευχαριστηθεί περισσότερο από μας. Εδώ δεν ισχύει ότι τα άγρια διώχνουν τα ήμερα. Εδώ η αγριάδα του τόπου ημερεύει την ψυχή κι αυτό είναι το ζητούμενο.

Κάπου εκεί έξω, κάποια στιγμή θα συναντηθούμε.

Πολλές ευχές για καλές, ανέμελες διακοπές.

Γιάννης Κέφαλος
jianniskefalos@yahoo.gr

Διαβάστε όλες τις ελεύθερες πτήσεις του Γιάννη Κέφαλου