Κυκλοφορώ με ποδήλατο στην Αθήνα τα τελευταία 7 χρόνια και το επιλέγω ως μεταφορικό μέσο ακόμα και  στις κοντινές η μακρινές αποδράσεις μου. Ξεκίνησε από μια αστεία πρόκληση και κατέληξε να είναι καθημερινή συνήθεια. Η κίνηση με το ποδήλατο δίνει μια μαγική αίσθηση , πηγαίνεις τόσο αργά ή γρήγορα όσο χρειάζεται ώστε να κερδίζεις χρόνο  μεν αλλά να έχεις από την άλλη την ευκαιρία να απολαμβάνεις τις εικόνες, τα αρώματα και να μαθαίνεις να απλοποιείς αυτά που χρειάζονται για να είσαι ευτυχισμένος. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όσοι το βάζουν στη ζωή τους σπάνια το παρατούν.

Ο μύθος που θέλει τους ποδηλάτες να είναι πρότυπα καλής φυσικής κατάστασης ,άψογης σιλουέτας και υγιεινής διατροφής διαψεύδεται στην πράξη μιας που στην πλειοψηφία τους τρώνε σουβλάκια, πίνουν , καπνίζουν και διαφέρουν από τις κοινές παρέες μόνο στο ότι δεν αγχώνονται ποτέ για την αύξηση της τιμής της βενζίνης ,τις πορείες, το μποτιλιάρισμα ,το παρκάρισμα, τη διπλή ταρίφα στα ταξί, τα ωράρια των μέσων μαζικής μεταφοράς και συνεπώς έχουν ένα ανεξήγητο για τους άλλους χαμόγελο.

Ο καθένας μπορεί να το βάλει στη ζωή του χωρίς όρους και προϋποθέσεις και ίσως αυτή να είναι μια από τις αιτίες της ραγδαίας αύξησης των ποδηλάτων στην πόλη σε βαθμό που να αλλάζει ριζικά όλο το αστικό τοπίο . Με τον πολλαπλασιασμό των ποδηλάτων ήρθε και η ανάγκη για καλύτερη οργάνωση ώστε να διεκδικηθούν κάποια αιτήματα που θα διευκόλυναν την κίνηση μας στους δρόμους όπως η είσοδος των ποδηλάτων στο τρένο, κατόπιν στο μετρό καθώς και η δημιουργία ποδηλατοδρόμων, αιτήματα που ένα προς ένα κερδήθηκαν και υλοποιούνται. Μέσα από τις ποδηλατοπορείες και τα ποδηλατικά φόρουμ πρόεκυψαν παρέες που μοιράζονταν την κοινή ανάγκη για κάτι τόσο απλό όσο μια βόλτα.

Η πιο διαδεδομένη από τις βόλτες είναι αυτή της Παρασκευής το γνωστό freeday . Ξεκίνησε από την καθιερωμένη ποδηλατική βόλτα μιας ολιγάριθμης παρέας κάθε Παρασκευή βράδυ. Διαδόθηκε από στόμα σε στόμα μιας που έδινε την ευκαιρία σε όσους συμμετείχαν να μοιραστούν την κοινή τους αγάπη για βόλτα, να γνωρίσουν την Αθήνα, να εκπλαγούν με τις αντοχές τους και να νιώθουν περισσότερο ασφαλείς για την τρέλα του να κανείς 50 με 60 χιλιόμετρα μέσα στη νύχτα.

Το θέαμα βεβαία πρέπει να είναι εξίσου εντυπωσιακό και για τους άλλους καθώς μέσα στην ησυχία της νύχτας ξεχύνονται χιλιάδες ποδηλάτες όλων των ηλικιών και με κάθε είδους ποδήλατα. Η ομάδα αυτή μετράει χιλιάδες μέλη στη σελίδα του στο Facebook και περίπου 3.000 ποδήλατα στην τελευταία βόλτα. Άτυπα μετέτρεψε την πλατεία Ασωμάτων του Θησείου σε καθημερινό σημείο συνάντησης για ποδηλάτες. Είναι σχεδόν απίθανο πλέον να περάσει κανείς το βράδυ από την πλατεία Ασωμάτων και να μη βρει μια παρέα που να ετοιμάζεται για βόλτα.

Μπορεί οι ομάδες που δημιουργήθηκαν να μην ανακάλυψαν την Αμερική μιας που υπάρχουν πολλοί που κινούνται συνειδητά με το ποδήλατο στην Αθήνα εδώ και πολλά χρόνια πριν το ξέσπασμα του πεταλιού. Η παρουσία τους όμως είναι κάτι παραπάνω από απλή μόδα. Είναι κοινωνικές ομάδες που ζητούν με τον δικό τους τρόπο το δικαίωμα τους στον αστικό χώρο. Συμμετέχουν στα κοινά, ενδιαφέρονται για την ποιότητα της ζωής τους, το περιβάλλον  τις μικρές και μεγάλες κοινωνίες που ανήκουν και αποδεικνύουν ότι η καθημερινότητά μας βελτιώνεται από πολύ απλές κινήσεις όπως αυτή του να κάνεις πετάλι.

Hliana-Catalina Martinez-Makri
mulatagre@yahoo.gr

Φωτογραφίες: Γιάννης Καλύβας