To καλοκαίρι μάς αποχαιρέτησε αν και ο Σεπτέμβριος επιφυλλάσει πάντα τον καλύτερο καιρό. Ο χειμώνας είναι προ των πυλων. Και εντάξει, ο 4ο καλοκαιρινός μας οδηγός επιβίωσης για την Ικαρία έκανε θραύση και σας φάνηκε χρήσιμος και ανατρεπτικός, όπως μας είπατε, τι κάνουμε όμως με τις μουντές χειμωνιάτικές μέρες και τις παγωμένες νύχτες;
To ντοκιμαντέρ "Human Grid" εστιάζει στις μαρτυρίες των πρωταγωνιστών, τις εθελοντικές οργανώσεις και δράσεις αλληλεγγύης που ξεπηδούν μέσα από τον ιστό της πόλης και οι οποίες αναδεικνύουν ένα καλύτερο και πιο αισιόδοξο πρόσωπο μίας Αθήνας που μετρά απώλειες από τη κρίση, αλλά συνεχίζει να αγωνίζεται .
Μεγαλώσαμε εδώ, είναι ωραία εδώ, τι ωραία; Μαγικά είναι, έχει ήλιο, έχει θάλασσα, έχει αλάτι στα μαλλιά, άμμο κρυμμένη στα πιο παράξενα σημεία μιας τσάντας που δεν τινάξαμε… εδώ φοράμε σκούφους μονάχα επειδή έτσι γουστάρουμε, εδώ είναι νοέμβρης και δεν χρειάζεσαι μπουφάν, εδώ τρώμε σουβλάκια στο όρθιο, πίνουμε τσίπουρα και γελάμε...
Και μετά τον φετινό καλοκαιρινό οδηγό επιβίωσης στην Ικαρία που βρήκε τη θερμή ανταπόκριση σας όπως κάθε χρόνο, ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε μία ακόμα ιδέα. Διότι καλά και ωραία τα λέμε για το πώς να την περάσεις το Καλοκαίρι στην Ικαρία… τι γίνεται όμως με τα δύσκολα; Οι συντάκτες των ελεύθερων πτήσεων έκατσαν και έγραψαν τις δικές τους προτάσεις – λύσεις για να γίνει υποφερτή η ζωή μακριά από το νησί…
Στην πόλη τα καλοκαίρια ξημερώνει αλλιώς. Ακόμη πριν βγουν οι πρώτες ακτίνες του ήλιου, βγαίνουν τα πρώτα αυτοκίνητα. Κάτι ξεχασμένα πουλιά προσπαθούν να συμβάλουν στη μαγεία της ανατολής αλλά τα προλαβαίνει η βοή των μηχανών. Ο ήλιος σκάει ξεθωριασμένος κι ας είναι καινούριος, πασχίζει να περάσει τις πρώτες ακτίνες του ανάμεσα από πολυκατοικίες και τα αποκαλυπτήρια είναι θλιβερά.