
Στο τέλος του 2006, οι τιμές των τροφίμων σε ολόκληρο τον κόσμο άρχισαν να αυξάνονται, ξαφνικά και απότομα. Μέσα σε ένα χρόνο, η τιμή του σίτου αυξήθηκε 80%, του καλαμποκιού 90% και του ρυζιού 320%. Σε αυτή την παγκόσμια έκρηξη πείνας 200 εκατομμύρια άνθρωποι - κυρίως παιδιά - δεν μπορούσαν να πάρουν τρόφιμα πια και αναγκάστηκαν σε υποσιτισμό ή ασιτία.

Για τους περισσότερους από εμάς η απειλή του υποσιτισμού ή της πείνας φαντάζει μακρινή ενώ κάποιοι δίπλα μας ήδη υποσιτίζονται ή πεθαίνουν από πείνα. Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά του παγκόσμιου οργανισμού τροφίμων, 1 στους 8 περίπου κατοίκους τη γης υποσιτίζονται, 870 εκατομμύρια άνθρωποι δηλαδή πηγαίνουν για ύπνο, αν επιζήσουν, πεινασμένοι.

Υπάρχει όντως έλλειψη τροφίμων στον πλανήτη ή τα εκατομμύρια πεινασμένων και νεκρών από ασιτία οφείλονται στη δομική λειτουργία του καπιταλισμού και της εμπορευματοποίησης της παραγωγής της τροφής;
Αποτελεί ο έλεγχος της τροφής από ολοένα μικρότερο αριθμό πολυεθνικών εταιρειών, έλεγχο του κεφαλαίου πάνω στις κοινωνίες;