Παραμονή Πρωτοχρονιάς και η πριγκιπέσα παρήγγειλε : «Έκθεση ειδών anim» (γιαπωνέζικα καρτούν ). Προς στιγμήν φοβήθηκα ότι θα με έτρεχε στην ...Ιαπωνία! Ευτυχώς εννοούσε κάτι με πιο εύκολη πρόσβαση: εκθεσιακό χώρο σε μεγάλη λεωφόρο.

Ένα αυτοκίνητο, δυο νεαρές- μόνος του κανείς ούτε στον Παράδεισο - και μια μαμά στον δρόμο. Δωρεάν πάρκινγκ, παγοδρόμιο και κιόσκι με τσίκνα στον εξωτερικό χώρο. Εισιτήριο στην είσοδο, χριστουγεννιάτικος παραμυθοπαιδότοπος στο υπόγειο, προσφορές για φιλανθρωπία στο ισόγειο, αγορά λιχουδιών στον πρώτο όροφο και... φτάσαμε στον  δεύτερο.

Pull the door και πού με έφεραν; Στο Enterprise; Στο NCIS LOS ANGELES; Αίθουσα τεράστια, ψηλοτάβανη, ημίφως. Έκθεση βιντεοπαιχνιδιών και καρτούν, επίδειξη, αγορά, νεαρά άτομα, καταρτισμένα και ευγενέστατα με μαύρη αμφίεση και διαφημιστικά λογότυπα στα μπλουζάκια, πρόθυμα να δείξουν και να βοηθήσουν.Οικογένειες με μικρά παιδιά και έφηβοι, καθηλωμένοι στις εργονομικές καρέκλες, με το κοντρόλ στο χέρι και τα μάτια καρφωμένα στις οθόνες.

Προσοχή στραμμένη στο παιχνίδι τους: αθλητικό, πολεμικό, περιήγηση στον κόσμο, κόμικ, όλα με δράση, πολεμοχαρή και εξοντωτική διάθεση...

Το πιο φοβερό: μια γιγαντοοθόνη, όπου οι εξπέρ του είδους παίζουν ως αντίπαλοι και ο κόσμος είναι θεατής, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, με την αδρεναλίνη στο έπακρο...

Και, για σνακ, δωρεάν παγωτά και αναψυκτικά γνωστών εταιρειών, κατά βούληση , από εκείνα που σε κάνουν «να βγάζεις φτερά!»

Τότε αναλογίστηκα εικόνες μαθητών μας, με την κάκιστη διατροφή στα διαλείμματα και τις συζητήσεις επί συζητήσεων μεταξύ γονέων, καθηγητών και συμβούλων για διάσπαση προσοχής, αδιαφορία, διαταραχές προσωπικότητας και συμπεριφοράς των εφήβων...Θλίψη, αλλά και υλικό για την επόμενη συνάντηση...

Push the door, γιατί το ρηθέν λέει πως «ό, τι σε βρει η αλλαγή του χρόνου να κάνεις, αυτό θα το βρίσκεις μπροστά σου όλη τη χρονιά...». Ανατρίχιασα! Και τότε είχα και την αναλαμπή!

Καλύτερα στη Νικαριά. Καλοκαίρι. Καθημερινές: ξενύχτι στον αυλόγυρο, τσάρκες στην παραλία, κρυφτοκυνηγητό. Σαββατόβραδα: στη γνωστή  ντισκοτέκ του Αγίου Κηρύκου - όπως κι εμείς στα νιάτα μιας άλλης εποχής - ή στο γνωστό παραλιακό κλαμπ, που ευτυχώς έχει και το σήμα τώρα για τα αυτοκίνητα, για να μην μείνουν λιγότεροι οι νεαροί που απολαμβάνουν το ποτό τους στον δρόμο! Στιγμές «πίσω από τις καλαμιές», ε, πίσω από τα αλμυρίκια της παρακείμενης παραλίας κι ας είναι μόνο καλοκαιρινές...Ανοιχτός χώρος, θάλασσα, συγχρωτισμός, παρέα, κοινωνικοποίηση!

Κι εγώ να ξυπνάω αξημέρωτα, να την μαζέψω με τις φίλες της , να ανασαίνω πρωινή δροσιά, να απολαμβάνω Ανατολή, σε στάση στο Μοναστήρι, να ακούω και κανένα σύγχρονο τραγουδάκι, μέχρι να χαιρετήσουν τα φλερτ τους !

Προτιμότερα και νεανικότερα!

Άντε, μια ανάσα μήνες Ξυλοσύρτης - παραλιακή!

Η πάντα μαμά και πάντα καθηγήτρια,
Βάνα Τσαμπή
vana.tsampi@yahoo.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Βάνας Τσαμπή.