«Χόρτα με λεμόνι, θα της τα πας  που της αρέσουν; Μόλις τα έβρασα».

Το κοριτσάκι πήρε το πιάτο κι  απομακρύνθηκε κάτω απ’ τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού.  Περπάτησε για λίγη ώρα στο χωματόδρομο έως εκεί που ξεκινούσε το μονοπάτι για το σπίτι.  Το κοίταξε από χαμηλά, πέτρινο ασοβάτιστο με πύργο. Χωρίς ίχνη ζωής.  Τράβηξε μια βαθιά ανάσα, όσο γινότανε, παραμέρισε με το μικρό της χέρι τα κλαδιά και άρχισε να ανηφορίζει μέσα στο δάσος.  Έφτασε  στην ερειπωμένη αυλή, σκαρφάλωσε τα σκαλοπάτια και την φώναξε: «Ειρήνη;»

Καμία απάντηση.

Έσπρωξε δειλά  την πόρτα και μια λωρίδα σκονισμένου ήλιου φώτισε το δωμάτιο.  Η Ειρήνη την είχε ακούσει και στεκόταν όρθια μπροστά από το τραπέζι της, στη  μέση της κουζίνας. Άλουστη, ποιος ξέρει από πότε και με την ίδια, κάποτε ίσως λουλουδάτη, ρόμπα που έλιωνε επάνω της για χρόνια. Το κοριτσάκι μπήκε μέσα, την πλησίασε και της πρότεινε το πιάτο με το φαγητό.

«Α την πρόστυχη», μουρμούρισε η Ειρήνη  χωρίς να κουνηθεί σχεδόν καθόλου.

Η μικρή της χαμογέλασε, ακούμπησε το πιάτο στο τραπέζι, ύστερα στάθηκε ακίνητη κι αυτή απέναντί της για να ολοκληρωθεί με κάποιο τρόπο η επίσκεψη.  Έριχνε πού και πού κλεφτές ματιές τριγύρω, δεν είχε τίποτα καινούριο, ελάχιστα αντικείμενα στο χώρο, τα περισσότερα χωρίς κανένα χρώμα. Σκεφτόταν από μέσα της, η «πρόστυχη» τι να ‘ναι, την ξανακοίταζε στα μάτια τα σχιστά, μαύρα κι αγριεμένα, περίμενε καρτερικά για καμιά άλλη κουβέντα αλλά τίποτα.

Ύστερα από κάμποση ώρα:

«Εντάξει, εγώ φεύγω τώρα ε;» Έκανε ένα βήμα πίσω. «Γεια σου, Ειρήνη!» Την χαιρέτησε και έκλεισε ξανά την πόρτα πίσω της.

Γεια σου Ειρήνη, τι ειρωνεία τ'  όνομά σου.
Γεια σου Ειρήνη που σου αρέσουνε τα χόρτα με λεμόνι,
μα κάποτε δοκίμαζες γλυκά στο Άι Λάιφ.
Τότε που τα όνειρα ζωντάνευαν μπροστά σου,
που ο έρωτας σε είχε αγαπήσει και ορκίστηκες.
Για πάντα.
Ειρήνη, που σε πρόλαβε ο πόλεμος.
Για λίγες μέρες είχες πει. Για λίγες μέρες.
Κλείσανε οι θάλασσες και οι δρόμοι. Κλείστηκες και εσύ στον πύργο σου.
Δεν άντεξε η καρδιά και το μυαλό σου, ήταν φτιαγμένα μόνο για αγάπη.
Για μια αγάπη που θα κράταγε για πάντα.
Κι έτσι κι έγινε.

Φαηδόνα

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Φαηδόνας.