Η ανάγκη να ειπωθεί το αυτονόητο

Θα έχεις ακούσει τελευταία, για έναν νέο δρόμο, παραλιακό που έχει ολοκληρωθεί - ακόμα όχι ο καλύτερος δυνατός είναι η αλήθεια -  που ενώνει την νοτιοδυτική πλευρά του νησιού, τα χωριά του Πάπα, με την υπόλοιπη Ικαρία. Τα απομονωμένα, δύσβατα χωριά του Πάπα,  μέσα πια από ένα σύντομο δρόμο προς την πρωτεύουσα, τις υπηρεσίες και κυρίως το Νοσοκομείο. Έναν δρόμο που ενώνει και παραλιακά επιτέλους όλο το νησί. Θα σου πω πως έχει η ιστορία, για εσένα που ίσως δεν γνωρίζεις. Τα χωριά αυτά, λόγω της γεωγραφικής θέσης που βρίσκονται, ήταν πάντα δύσκολα προσβάσιμα και η διαδρομή προς αυτά, μα κυρίως από τα χωριά αυτά προς το υπόλοιπο νησί σε έκτακτες ανάγκες και πόσο μάλλον την χειμερινή περίοδο,  χρονοβόρα και επικίνδυνη. Πολλά χρόνια τώρα, χάνουμε ανθρώπους μας - τελευταία μπορώ να θυμηθώ τόσους αγαπημένους - ξέρεις γιατί; Γιατί οι δυόμιση ώρες για να φτάσουν στο νοσοκομείο για κάποια έκτακτα περιστατικά, αποδεικνύονταν πολύς χρόνος. Και αν το ασθενοφόρο ήταν αναγκαίο και έπρεπε να έρθει πρώτα στα χωριά αυτά, γιατί η μεταφορά δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, η ώρα αυτή διπλασιαζόταν.

Να σου πω τους δύο λόγους που γράφω αυτή την πτήση όμως. Με τον Πάνο Καμμένο γελάω πολυ, όταν μου δίνει την ευκαιρία. Και οι ευκαιρίες είναι πολλές, το ξέρεις. Άλλες φορές νευριάζω μαζί του, και βεβαίως δεν θα τον ψήφιζα ποτέ εδώ που τα λέμε. Και κοίτα τώρα σε τι σχιζοφρενή κατάσταση με έχει φέρει. Πρέπει αλλά και θέλω να του αναγνωρίσω, το ενδιαφέρον του και την προσωπική του συμβολή (με όποιες βλέψεις για πολιτικά οφέλη έχει) στη δημιουργία του δρόμου αυτού, που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα ολοκληρωνόταν τουλάχιστον για τα επόμενα πολλά χρόνια. Ό,τι και αν του καταλογίσω, όσο και αν τον κοροϊδέψω στις παρέες μου για τις στολές που του αρέσει να φοράει, τις κωλοτούμπες, τις εμμονές του, το λαϊκισμό του και ό,τι εκπροσωπεί η πολιτική του ιδεολογία, θέλω να πω, και με αρκετή συναισθηματική φόρτιση, πως πριν λίγες μέρες σώθηκε ένας άνθρωπος απ' αυτόν τον νέο δρόμο και αυτό το γεγονός είναι τεράστιο μπροστά σε όποια καφενειακή μπούρδα και αν πω εις βάρος του. Ένας άνθρωπος τώρα ζει και αυτό είναι τόσο ωραίο! Δεν νομίζεις; Ζει γιατί βρέθηκε σε έγκυρο χρόνο στο νοσοκομείο, καθώς οι γιατροί που περίμεναν στην είσοδο το ασθενοφόρο, είπαν εκ των υστέρων, πως δεν θα είχε άλλο χρόνο ζωής ο ασθενής αν αργούσε έστω και λίγο. Σίγουρα καμία τύχη αν ερχόταν από τον δρόμο που σε αναγκάζει να κάνεις τον γύρο του νησιού. Το αυτονόητο συζητάμε το ξέρω. Την υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει στους πολίτες της, πόσο μάλλον στους ακρίτες της, πρόσβαση και ευκολίες στις υπηρεσίες υγείας. Όμως ξέρουμε και οι δυο μας, πως το αυτονόητο σε αυτή τη χώρα έχει χαθεί προ πολλού. Γι' αυτό και η ανάγκη να καταγραφεί αυτό το περιστατικό και η έκβαση του, μέσα από αυτή την ελεύθερη πτήση. Το πρώτο περιστατικό που χρειάστηκε να γίνει άμεση μεταφορά ασθενή από αυτήν τη διαδρομή και που είχε ευτυχώς αίσιο τέλος. Για να ειπωθεί η αναγνώριση στην δουλειά που έγινε, μα κυρίως και πιο σημαντικό, για την επιθυμία εκ μέρους του ασθενή, για ένα ευχαριστώ. Γι΄ αυτό και για όσα άλλα θα συμβούν στο μέλλον σε αυτό το δύσκολο σημείο του νησιού, με παρόμοια καλή έκβαση.

Και σε ένα ακόμα ευχαριστώ, που θυμάμαι να μου ζητάει να μεταφέρω, όταν πήγα να τον δω, όρθιο πια. Στο εξαιρετικό προσωπικό του Νοσοκομείου μας. Και αυτό δεν είναι πάντα αυτονόητο για δημόσια υπηρεσία. Να ο δεύτερος λόγος, που γράφεται αυτό το κείμενο. Για το νοσοκομείο του νησιού! Για έναν καλό λόγο στους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί! Που παρά τα όσο προβλήματα προκύπτουν από τις εκάστοτε πολιτικές αποφάσεις που παίρνονται, τις δυσκολίες λειτουργίας και τις τεχνικές ελλείψεις που δημιουργούνται, αυτό το νοσοκομείο, έχει πολύ περίσσεμα συμπόνιας, κατανόησης, πραγματικού ενδιαφέροντος και έγνοιας. Έγνοιας των ανθρώπων που δουλεύουν σ' αυτό και προσφερουν. Του προσωπικού, των νοσηλευτών και των γιατρών, απέναντι στους ασθενείς και τους οικείους τους. Αυτό το ξέρουν πολλοί Καριώτες που χρειάστηκε να περάσουν απ' κεί.

Αυτά ήθελα να γράψω.

Μενέλαος Μανώλης
menelaos@ikariamag.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Μενέλαου Μανώλη.

ikariastore banner