Ήθελα να γράψω κάτι. Όμως δεν πρόλαβα

Το πρώτο μου καλοκαιρι, έτσι θα έλεγαν το κείμενο μου.

Μετά από ένα χρόνο που έχω να γράψω, ένα χρονο που μεγάλωνε μέσα μου ένα μωρό κορίτσι. Θα έγραφα οτι πήγαμε μαζί στην Ικαρία φέτος και πόσο όμορφα ήταν. Σα να ήταν το πρώτο μου καλοκαιρι! Θα έγραφα πόσο την αγαπώ, πώς ένιωσα, πως ακούω την ανάσα της, πόσα καλοκαίρια ονειρεύομαι μαζί της στην Ικαρία. Θα έγραφα πως δεν ξερω πώς ζούσα τόσα χρονια χωρίς αυτήν και άλλα τέτοια.. Πως θα έκανα τα πάντα για να είναι καλά, πως είναι η ζωή μου, πως θα έφτανα στην ακρη του κόσμου για τα γλυκά της μάτια. Μια ιστορία για την αγάπη μου γι' αυτήν, με φόντο το Αιγαίο.

Αυτα θα έγραφα
Και μετα άνοιξα τον υπολογιστή μου.
Και ειδα τη φωτογραφία του.
Και κλαίω ώρες.
Και θελω να πω μονο ...σσσσσσσσσς
Σιωπή.
Ποσο βαθιά λυπάμαι.
Τα παιδια μας ειναι αυτά, Θεέ μου..
Ολα δικά μας παιδιά.
Δίπλα μας ο κόσμος σπαράζει.

Και ειναι αργά τώρα για ιστορίες αγάπης με φόντο το Αιγαίο.

Δώρα Τεμπέλη
doratempeli@yahoo.gr

Επίσης: Με τους Πρόσφυγες στον Μαγγανίτη Ικαρίας

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Δώρας Τεμπέλης.