Πόσο μου τη δίνουν, έλεγα, αυτές οι ατάκες: "Mε τα ίδια λεφτα πάμε εξωτερικό"! Το λέω και γελάω εσωτερικά -δηλαδή από μέσα μου, ενώ όσο το κάνω παίρνω μια έκφραση συγκατάβασης σα να εχω φάει το αβγό που έσπασε στο τσούγκρισμα... Από τον Γενάρη είχα φαγωθεί να μου πει πότε θα πάμε Ικαρια. Ένα συγκεκριμένο τροπάρι αποτελούμενο απο ασυναρτησίες και ανάμεσα τους τα γνωστά περσιτοπασχακαναμεαναστασηστουπαπαγου και θαρημαξειτοσπιτιμαςδεντολυπασαι; μαζι με ένα καινούριο ναπαρειτοπαιδικαθαροαέρα. Εύκολα είπαμε το ναι και πολυ ικανοποιημένη πίστεψα πως εύκολα θα βγάλω και τα εισιτηρια για κάτω και θα τελειώνουμε.

Αφού έψαξα και ξανάψαξα και ξαναματαέψαξα, αφου ρώτησα, περίμενα και επαλήθευσα... ήρθα αντιμέτωπη με την πικρή αληθεια! Απογοητευμένη ένα πρωι είπα στην αλλη ακρη της γραμμής της χελενικσίγουειζ: "Tο ξερω πως δε φταίτε εσείς αλλα κι εγω κάποιον πρέπει να ρωτήσω γιατι μας έχετε γράψει ετσι στα παπάκια σας; Γιατί;"

Τα πλοία στο πείσμα Καριωτών και Σαμιωτών (δε με νοιάζει τόσο γι αυτούς αλλα ειμαστε πιο πολλοί ολοι μαζί) επιβατών, θα κάνουν αυτά τα δυο δρομολόγια τη Μεγάλη Εβδομαδα και σε όποιον αρέσει τελοσπάντων! Επίσης να γυρίσετε Δευτερα, κύριοι μου, από Εύδηλο κι άμα δε γουστάρετε να γυρίσετε Κυριακή του Θωμά! Χεστήκαμε εδώ στις ναυτιλιακές και στα υπουργεία, με εσάς θα ασχολούμαστε;; Και με όσους πίστεψαν οτι εχουμε και μέσο τωρα στην "κυβέρνηση" γελάω- χαχαχα -είστε  αφελέστατοι! Στα παπάκια τους, κύριοι! Ναι, εκεί!

Το λοιπόν, όπως θέλετε σκέφτηκα, όποια μερα βολεύει δηλαδή τους ανθρώπους να φύγουμε και όποια μερα θέλουν τέλοσπαντων και μπορούν, να γυρίσουμε! Σκορπίσαμε λίγο οικογενειακώς και θα επιστρέφουμε με βάρδιες αλλα δε βαριέσαι, ας είναι κι έτσι!

Τώρα θα μου πείτε, τι τη θες την καμπίνα και το αμάξι αλλα θα σας προλάβω, γιατί να ξέρετε, έχω μωρό παιδί τώρα και έχει καρότσια και συμπράγκαλα και θα θέλει και να κοιμηθεί, και έτσι βολεύει.

Οικογενειακώς οποτε: μαμά - μπαμπάς - παιδι (δεν πληρώνει) - αμαξι 560 ευρουλάκια. Σου βάζω και γιαγια-παππού άλλα 300, αλλά άστους για έξτρα.

Ο ξένος μου με κοιτούσε με κατανόηση. Αν ηταν καρτούν θα είχε ένα συννεφάκι πανω απο το κεφάλι του να λέει: "Στη Ρώμη, αγάπη μου, θα πηγαίναμε, εμείς και το μπαμπίνο, θα νοικιάζαμε αμάξι, δωμάτιο και Ντόλτσε Βίτα θα κάναμε. Αντί να κάνουμε Πάσχα με 560 ευρώ εισιτήρια, με τους θειούς σου στην Αρέθουσα! Δεν το είπε! Μόνο με κοίταξε με κατανόηση. (Κάτι τέτοια κάνει και με σκλαβώνει).

Καλο Πάσχα βρε παιδιά, Καλή Ανάσταση να έχουμε, να φάμε και να πιούμε κι ας τα τρώμε στα καράβια τα λεφτά μας! Στα καράβια για Ικαρια κυρίως. Γιατι σαν το νησί μας... πούετα!

Δώρα Τεμπέλη
doratempeli@yahoo.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Δώρας Τεμπέλης.