25/11/2010 - 14:25ικαρία μέθεξις

Ένα οδοιπορικό στο χώρο και στο χρόνο του νησιού της Ικαρίας. Δεκαοχτώ χοροί και τραγούδια – μερικά για πρώτη φορά δισκογραφημένα - από τα ξακουστά πανηγύρια και την γενικότερη παράδοση του νησιού.

Πραγματοποιήθηκε και φέτος η ετήσια εκπαίδευση των μελισσοκόμων της Ικαρίας από την Κα. Σοφία Γούναρη που επιχείρησε κατευθείαν να ξεφύγει από τη στείρα πεπατημένη των τυπικών τριήμερων εκπαιδεύσεων, που πραγματοποιούνται σε μελισσοκομικούς συνεταιρισμούς όλης της χώρας. Με ιδιαίτερο σθένος για μια ειλικρινή προσέγγιση των σύγχρονων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η εξάσκηση της μελισσοκομίας, παρουσίασε τα νέα δεδομένα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι μελισσοκόμοι.

Φαινόμενα όπως οι ήπιοι χειμώνες και η πρώιμη άνοιξη, οι μικρής διάρκειας ανθοφορίες των περισσότερων λουλουδιών, τα μεγάλα κενά ανθοφορίας, οι υποσιτισμένες μέλισσες λόγω της μειωμένης θρεπτικότητας της γύρης παραδοσιακών μελισσοκομικών φυτών εξαιτίας παρατεταμένων περιόδων ξηρασίας, η συνεχής παραγωγή και εκτροφή γόνου που οδηγεί σε στρεσάρισμα των μελισσών, η αστάθεια ή και απώλεια «σίγουρων» μελιτοεκκρίσεων όπως του πεύκου, η συρρίκνωση των περιοχών όπου μπορεί να ασκηθεί η μελισσοκομία λόγω της αλλαγής χρήσης γης και της ερημοποίησης, αποτέλεσαν αντικείμενο προβληματισμού και γόνιμου διαλόγου.

19/09/2010 - 19:21I'm still here

Η αναμονή ήταν γλυκιά, όπως είπε στον πρόλογό της η καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ πολιτιστικών διαλόγων Ίκαρος  Claudia Delmer.

Πριν ξεχωρίσει, έπαιζε σε γκρουπ που ήθελαν να διακριθούν με κάθε τρόπο μέχρι που τους έγινε εμμονή. Η Μόνικα αντέδρασε, ήθελε κάτι διαφορετικό, ήθελε ένα σχήμα που να φτιάχνει τραγούδια για τη χαρά της μουσικής και το ταξίδι της. Έψαξε λοιπόν να βρει έναν τσελίστα. Έτσι μας παρουσιάστηκε το βράδυ του Σαββάτου στο Δημοτικό Κινηματογράφο Αγίου Κηρύκου. Μ’ ένα τσέλο, ένα βιολί και μια τρομπέτα πλέον των «κλασσικών» οργάνων.

Ουτοπία είναι η συγκεκριμένη και λεπτομερής περιγραφή μιας ιδανικής κοινωνίας ή κοινότητας ανθρώπων. Όλοι οι ουτοπιστές έψαχναν τρόπο να απαλλάξουν την κοινωνία από τα δεινά της και να επινοήσουν μια γεωγραφία της ελπίδας. Η γεωγραφική απομόνωση και ο σαφής προσδιορισμός των συνόρων τους βοηθούσε ώστε να αναπτύξουν το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο που είχαν οραματιστεί. Για το λόγο αυτό η Ουτοπία εμφανίζεται συχνά ως νησί, αποτέλεσε χαρακτηριστικό αρκετών συγγραφέων του δέκατου ένατου αιώνα.

Την προηγούμενη Τετάρτη το βράδυ παρουσιάστηκε στον Άγιο Κήρυκο το βιβλίο «Ταξίδι στην Ικαρία» του Ετιέν Καμπέ. Η μεταφράστρια Ηρώ Τσαρνά – Κόχυλα αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπισε στα δύο και πλέον χρόνια που ξόδεψε για να μπορέσει να αποδώσει ορθά τις λέξεις και τις έννοιες. Βρήκε βοήθεια σε αξιόλογους ανθρώπους που την στήριξαν και την πέρασαν από τους σκοπέλους. Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα, οπότε η ετυμολογία κάποιων λέξεων ήταν καίριας σημασίας. Πέρα από αυτό αναφέρθηκε στο ζητούμενο του ανθρώπου ως μέλος μιας κοινωνίας, να βρει την ευτυχία ζώντας αρμονικά με τους συνανθρώπους του και με το περιβάλλον.

Στη συνέχεια ο Μάκης Καβουριάρης έκανε μια ιστορική αναδρομή για τη ζωή του συγγραφέα, το κοινωνικό πλαίσιο και τις ιδέες της εποχής που τον οδήγησαν σ’ αυτό το ουτοπικό ταξίδι και στη δημιουργία των ικαριακών κοινοτήτων στη νέα γη, στην Αμερική. Προσπέρασε το ταξίδι, την αφήγηση και την περιγραφή και στάθηκε περισσότερο στο τρίτο μέρος του βιβλίου, στη θεωρία και στις αρχές της κοινότητας.

Σου έχει τύχει να πηγαίνεις να δεις κάτι, στο χαλαρό, και με το που το δεις, ο νου σου να την "κάνει" για ... αλλού; Για πού; Για το σήμερα, το τώρα! Όπου γεννιούνται και βράζουν ακόμα τα πράγματα και δημιουργούνται ακόμα ... ιστορίες! (Ποιος, άλλωστε, υποστήριξε το αντίθετο;) Κάτι τέτοιο έπαθα κι εγώ πηγαίνοντας να πιω το ποτό μου και να δω απο κοντά την έκθεση κοσμημάτων της Ικαριώτισσας Στέλλας Κυριακού...

Για τα κοσμήματα της, θα επαναλάβω αυτό που είχα γράψει και παλαιότερα: «Τα κοσμήματα που δημιουργεί η συντοπίτισσα Στέλλα Κυριακού, εκτός από την ιδιαίτερη προσωπική της σφραγίδα, φέρουν μαζί κι έναν κόσμο μακρινό …. ή εσώτερο, ιστορικό …. ή μυθικό, βαθύτατα προσωπικό και καθολικό. Σίγουρα έχουν να κάνουν με όσα συνδέονται με τις από πολύ παλιά …. προσωπικές ή συλλογικές μας φαντασιώσεις!»

Η Εκκλησιαστική Επιτροπή Μαράθου Ικαρίας  τα τελευταία χρόνια, [ με πρωτοπόρους τον Πατέρα Στυλ.Κοτσορνίθη και  την Πρεσβυτέρα Σοφία Κοτσορνίθη-Καζάλα],  έχει να επιδείξει ένα πλούσιο πολιτιστικό έργο με κύριο σκοπό την πολιτιστική αναβάθμιση του τόπου μας, που τόσο ανάγκη έχει στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς... Μία από τις πρώτες προτεραιότητες της Επιτροπής είναι η ίδρυση   Πολιτιστικού κέντρου που θα στεγάσει τις σύγχρονες πολιτιστικές και πνευματικές ανάγκες της κοινωνίας μας....το έργο ολοκληρώνεται προς έκπληξη πολλών...!!!

Ύστερα από μια εκτενή έρευνα, πόρτα – πόρτα, και με την πολύτιμη συνεισφορά των ντόπιων, συγκεντρώθηκαν πάνω από 100 συνταγές του χτες και του σήμερα, όπου μαζί με γνήσιες μαρτυρίες (ενδιαφέροντα λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία) για την καριώτικη κουζίνα, αποτελούν ένα συλλεκτικό και χρήσιμο εγχειρίδιο για κάθε έναν που αγαπά ή θέλει να γνωρίσει «τι μαγειρεύουν οι Καριώτες».

Τα πρακτικά του α’ αρχαιολογικού συνεδρίου Ικαρίας με τίτλο «η αρχαιολογική σκαπάνη στην Ικαρία», βρίσκεται ήδη στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Πέρασαν εβδομήντα χρόνια από τότε που ο Λινός Πολίτης έκανε τις πρώτες ανασκαφές στο ιερό της Αρτέμιδος Ταυροπόλου στο Να μέχρι την πρόσφατη αναστήλωση και ανάδειξη της ακρόπολης του Δρακάνου.

Σελίδες