Κάθομαι στον καναπέ σιγοπίνοντας ένα τσίπουρο. Οι σταγόνες βροχής στο παράθυρό μου είναι μια τέλεια υπόκρουση για μια γκρίζα νύχτα του Νοεμβρίου. Θα προσπαθήσω να επικεντρωθώ σε αυτό το λευκό φύλλο χαρτιού. Μου ζητήθηκε να γράψω κάτι για τις «Ικαριώτικες μέρες στις Βρυξέλλες", κάτι προσωπικό, κάποια σημαντική μου εμπειρία. Είμαι διστακτική. Είμαι λίγο φοβισμένη. Πώς να περιγράψει κανείς μια εμπειρία, που ήταν συνταρακτική, χωρίς να γίνει υπερβολικός; Ας προσπαθήσω λοιπόν να το κάνω όσο γίνεται πιο απλό: για μένα ήταν μια πολύ σημαντική εμπειρία στη ζωή μου. Μια εμπειρία που έχει τις ρίζες της στην Ικαρία και που θα έχει μια βαθιά επίδραση στις μελλοντικές δραστηριότητές μου. Ξέρω, μεγάλα λόγια, αλλά αυτό είναι το πολύ προσωπικό μέρος της ιστορίας.

Για περισσότερες από τέσσερις μέρες, θα μπορούσα να απολαύσω στις Βρυξέλλες, στην καρδιά της ευρωπαϊκής πρωτεύουσας, στην πόλη, όπου η πολιτική λιτότητας για τη Νότια Ευρώπη και ειδικά για την Ελλάδα βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση και σύναψη, την έντονη αίσθηση της κοινότητας, τη φροντίδα, τη συνεργασία, την ανταλλαγή και την υποστήριξη. Μια αίσθηση, που κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών είχα την ευκαιρία να βιώσω μόνο κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών μου στην Ικαρία…. αλλά σίγουρα όχι στις Βρυξέλλες. Στις Βρυξέλλες ζω μια άλλη ζωή: εστιασμένη, αποτελεσματική, με επιφανειακές συζητήσεις σχετικά με την πολιτική, με τα ελληνικά θέματα να εξετάζονται από απόσταση και με ψυχρότητα.

Λοιπόν, πώς ήταν δυνατόν; Ίδια πόλη, δύο διαφορετικές ιστορίες; Νομίζω, ότι ήταν το Ικάριο πνεύμα που με συνεπήρε και με κυρίευσε. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στο νησί δεν μπορώ απλά να παρατηρώ, αλλά θέλω και να ζω αυτή τη χαρά της ζωής και την φιλοξενία για την οποία θαυμάζω τους Ικαριώτες. Μπορώ να δω την αλληλεγγύη τους και την υποστήριξη σε όσους έχουν ανάγκη, χωρίς να λένε πολλά λόγια. Μου αρέσει η συνεταιριστική πτυχή που εμφανίζεται σε πολλά έργα στο νησί. Όλα αυτά είναι πάντα πολλή τροφή για σκέψη για μένα και μέχρι τώρα δεν είχα πραγματικά μια απάντηση στην ερώτησή μου: πώς να ενσωματώσω αυτές τις πτυχές διδασκαλίας της ζωής μου από την Ικαρία  στην «κανονική ζωή» στις Βρυξέλλες; Στη συνέχεια, ξεκίνησε η ιστορία με τις «Ικαριώτικες μέρες στις Βρυξέλλες“ και ξαφνικά έγινε αυτονόητο ότι το όλο σχέδιο θα μπορούσε να αναπτυχθεί μόνο με τον «Ικαριώτικο τρόπο», που σημαίνει: σε εθελοντική βάση με ανθρώπους ομοϊδεάτες, χωρίς κερδοσκοπικές διαθέσεις, αλλά επικεντρωμένους σε κοινωνικά έργα που θα έπαιρναν χρηματοδοτική στήριξη με τα χρήματα που θα συγκεντρώνονταν στις Βρυξέλλες. Ήταν ένας μακρύς δρόμος με πολλές συζητήσεις, που πολλές φορές φαίνονταν ακατανόητες σ’ εμένα.  Οταν τελικά είδα τους Ικαριώτες και εκείνους που αγαπούν το νησί να έρχονται στις Βρυξέλλες για να μοιραστούν αυτά τα γεγονότα, έμεινα άφωνη και συγκινήθηκα πολύ. Εργαστήκαμε σαν τρελλοί, κάναμε πολλά λάθη, επειδή δεν είχαμε την εμπειρία, υπήρχε πολλή φασαρία ... αλλά υπήρχε και τόση γενναιοδωρία εκ μέρους των ανθρώπων που συνεργάστηκαν και άλλων, οι οποίοι ήθελαν να βοηθήσουν για να πετύχει αυτή η ιστορία.

Γελάσαμε και τραγουδήσαμε και χορέψαμε κι αγκαλιαστήκαμε και φιληθήκαμε και χαρήκαμε τόσο πολύ, μόνο και μόνο επειδή είμασταν μαζί και δημιουργούσαμε μαζί.  Κερδίσαμε όλοι μας πολλά.  Κι όλοι μας γνωρίζαμε ότι ζούσαμε μοναδικές στιγμές και ότι αυτό το οφείλουμε στην Ικαρία,  το "αφεντικό" μας.  Γιατί είναι η αγάπη μας για το νησί και ο σεβασμός για τους ανθρώπους του, που μας έδινε την ευκαιρία να δράσουμε σαν μια ισχυρή ομάδα: μια ομάδα που δεσμεύει τα μέλη της  να εργαστούν μαζί και να φέρουν ένα καλό αποτέλεσμα  προς όφελος της Ικαρίας. 

Έτσι, σ‘ αυτό το πλαίσιο, αυτές οι μέρες σημείωσαν ένα είδος κρίσιμης καμπής για μένα. Πρώτον: Τώρα έχω τη γνώση, πώς να ενσωματώσω το «Ικαριώτικο μάθημα" στη ζωή που ζω στις  Βρυξέλλες  και είμαι αποφασισμένη γι’ αυτό. Δεύτερον: Είμαι ευγνώμων για την χαρά που μου έδωσε η γνωριμία με ομοϊδεάτες ανθρώπους - που προέρχονται από διαφορετικές χώρες, με διαφορετικές καταβολές και στόχους στη ζωή τους, αλλά που παρ‘ όλες αυτές τις διαφορές είναι δυνατόν να συνεργάζονται για ένα καλό αποτέλεσμα.

Για μένα αυτό είναι το Ικαριώτικο μήνυμα προς τις Βρυξέλλες - και σε αυτές τις σκοτεινές μέρες το μήνυμα θα μπορούσε ίσως να είναι ακόμη σημαντικότερο:

Μαζί μπορούμε να κάνουμε μικρές αλλαγές να συμβαίνουν και  .... ποιός ξέρει;;;

Birgit Urban
birgitx-x@gmx.net

Διαβάστε επίσης: Ικαριώτικες μέρες στις Βρυξέλλες - τι υπέροχη εμπειρία!!

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις της Birgit Urban.