Από που είσαι;

Πάντα με φόβιζε αυτή η ερώτηση. Ήξερα ότι η απάντηση που έδινα δεν ακουγόταν ιδιαιτέρως ελκυστική. Γεννήθηκα στην Αθήνα, όπως και οι γονείς μου. Ο ένας παππούς έφτασε στην Αθήνα πολύ μικρός από την κατεστραμένη Σμύρνη και ο άλλος επίσης παιδί με την οικογένειά του από τη φτωχή Σκάλα Μεσσηνίας. Αυτό.

Την προσμονή να πάω στο χωριό δεν την ένιωσα ποτέ. Να ανυπομονώ να έρθει το καλοκαίρι να μπω στο αμάξι ή στο καράβι και να μετράω τις ώρες να φτάσω εκεί που θα συναντούσα παππούδες, γιαγιάδες, συγγενείς, φίλους και αμέτρητες καλοκαιρινές εμπειρίες.

Σε μικρή ηλικία έλεγα ότι το «χωριό» μου είναι η Ερέτρια, κυρίως γιατί οικογενειακώς πηγαίναμε σε ένα εξοχικό σπίτι για τις σχολικές διακοπές. Ας με συγχωρέσουν οι φίλοι μου για αυτήν μου την «προδοσία», αλλά όπως κι αυτοί, όλοι μας οι «παραθεριστές» την νιώθουμε περισσότερο σαν τον εύκολο και προσιτό καλοκαιρινό μας προορισμό και λιγότερο σαν τον τόπο μας.

Διαβάζω μέσα από τις ελεύθερες πτήσεις του ikariamag.gr τις σκέψεις των φίλων μου Ικαριωτών για το Νησί. Ασχολούνται με τα καθημερινά του, καταγράφουν τις αναμνήσεις τους, μαγειρεύουν Καριώτικες συνταγές, συναντούν τους παππούδες και τις γιαγιάδες όλου του χωριού και μιλάνε γι αυτό σαν να είναι το παιδί τους.

Στην Ικαρία έχω πάει δύο φορές όλες κι όλες. Θα έλεγε κανείς ότι δεν είναι αρκετό διάστημα για να δεθείς με κάποιον τόπο. Ωστόσο τώρα που ζω στα ξένα, πιάνω τον εαυτό μου να νοσταλγεί περισσότερο τις ομορφιές της χώρας μας. Και μέσα σε αυτές τις ομορφιές είναι και η Ικαριά, όχι κατ’ ανάγκην για τις θάλασσες ή τα βουνά της, αλλά κυρίως για τον χαρακτήρα της. Αυτόν τον αυθόρμητο και ανήσυχο χαρακτήρα που συμπληρώνει τα δικά μου κενά.

Όταν κάποιος με ρωτάει από που κατάγομαι, πολύ θα θελα να ‘λεγα ότι είμαι Ικαριώτης. Να έχω να μοιράζομαι ιστορίες από το χωριό, για παππούδες και γιαγιάδες με μία πρωτόγνωρη στάση ζωής. Με οικοδεσπότες που μαζί με το καφεδάκι και το παξιμάδι, σου προσφέρουν την ψυχή τους. Με αυτοσχέδια γλέντια στο πουθενά, χορεύοντας γύρω από έναν πλάτανο non-stop τον Καριώτικο, τον παραδοσιακό, όχι τον άλλον...

Με σπίτια όσο χωρείς και αυλές όσο θωρείς.

Σταύρος Παπακωνσταντινίδης
stapap@gmail.com

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Σταύρου Παπακωνσταντινίδη.