photo: Alessio Cuccu

Ένα χωριό στον κόσμο είμαστε, για φαντάσου, ένας ποιητής διάλεξε να αρχίζει το ψευδώνυμό του με το πρώτο γράμμα που ξεκινάει κι εκείνο της έρημης χώρας μας.

Έρχεται το Σάββατο και είναι Σάββατο βράδυ και όχι αυτό που τραγουδούσαν οι ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ. Είναι το Σάββατο της κατάθλιψής μας. Θα ντυθούμε όμορφα, το πόσο άπλυτοι και βρόμικοι είμαστε δεν έχει σημασία. Είναι Σάββατο βράδυ και θα ντυθούμε όμορφα. Θα κρύψουμε κάτω από τα ακριβά υφάσματα την αλήθεια μας. Ξέρουμε με μπόλικη συνοχή ότι σήμερα θα είμαστε όμορφοι και ειλικρινείς. Περπατάμε συνέχεια στη ζωή, άντε και καμιά στάση για μπύρα, ψάχνουμε κρυφά και με φόβο το νόημά της.

Όλα γύρω μας χρόνια τώρα σαπίζουν μα κάνουμε πως δε βλέπουμε τη σκουριά, δε μυρίζουμε τη σήψη. Επιλογή μας είναι. «Μα τι λες τώρα;», θα μου πεις. Βλέπουμε το Λαζόπουλο που τα χώνει. Ναι, έχει δίκιο. Όταν όμως τελειώσει, εμείς θα αλλάξουμε κανάλι ή θα πάμε για ύπνο. Αυτός και κάθε άλλος θα πάει να πληρωθεί και ξέρουμε ότι πληρώνεται από την οργή που ντρεπόμαστε να βγάλουμε έξω απ΄ το χοντρό πετσί μας.

Αλλά γινόμαστε αχάριστοι, μέχρι και η διαφήμιση μάς λέει να ζούμε την κάθε στιγμή. Την είδαμε τρώγοντας το βραδινό μας  και έχει δίκιο. Ένα χωριό είμαστε στον κόσμο με πολλές διαφημίσεις και πολλούς βαριεστημένους υπαλλήλους. Την οργή του μένους τη χωνεύουμε με λίγη κόκα κόλα.

Τώρα πάμε να κοιμηθούμε. Το γρανάζι δουλεύει κι έχει κάμποσο αίμα να λιπάνει την κίνησή του. Έχει κάμποσες ψυχές να κάψει για να βγάλει τη δουλειά της νύχτας.

Όλα ήσυχα τώρα, έτσι πρέπει να είναι, σιωπηλά. Να μιμηθούμε τις ζωές των ζώων, ας αφήσουμε το ένστικτο και τη σκέψη. Δεν υπάρχει λόγος να χάσκουμε και να κοιτάμε ψηλά, πάμε να βοσκήσουμε στην υγρή χλόη όλοι μαζί, ήσυχα και ωραία.

Έλα να βάλουμε το ballad of tindersticks για να ηρεμήσει ο ύπνος μας. Καληνύχτα και καλή σιωπή. Αχ! Είθε ο κόσμος να γίνει καλύτερος το πρωί. Αμήν.

Βαρήκοος
info@ikariamag.gr