Η εμπειρία μου να γίνω μαμά μου έμαθε πολλα... Νέα συναισθήματα, πρωτόγνωρα, άλλαξα για πάντα σε μια νεα εκδοχή του εαυτού μου, με καινούριες παντοτινές αγωνίες και ευαισθησίες ενώ ως δια μαγείας, κατανόησα τις έως τότε ακατανόητες υπερβολικές αντιδράσεις της μαμάς, της δικης μου μαμάς.

Έβλεπα και ξανάβλεπα το ίδιο όνειρο: Ταξίδευα με λεωφορείο μέσα σ’ ένα άδειο και σκονισμένο τοπίο. Γκρίζες πέτρες και βράχια δίπλα στον κακοτράχαλο δρόμο που ακολουθούσαμε και στον ορίζοντα, μόνο ψηλά βουνά.

Στη γραμματική όταν μιλάμε για ετυμολογία μιας λέξης εννοούμε πως ψάχνουμε βαθιά στο χρόνο για τη ρίζα της, την ιστορία της και εντέλει τη σημασία της. Η αναζήτηση της αλήθειας μιας λέξης είναι ένα ταξίδι στη γνώση και στο παρελθόν αλλά κυρίως είναι μια περιπέτεια.

Μου ζήτησαν να δοκιμάσω την τύχη μου στις ελεύθερες πτήσεις! Χάρηκα πολύ, ενθουσιάστηκα άρχισα να σκέφτομαι τα διάφορα θέματα που αναλυτικά θα περιέγραφα, θα γράψω «αυτή» την ιστορία, μετά την «άλλη», έπειτα σκέφτηκα οπωσδήποτε θέλω να αναφερθώ σε «αυτό» το θέμα και μετά, και μετά;;; Μετά ήρθε το γνωστό φατσάκι (δημιούργημα μου, κάτω τα χέρια!) αυτό, που τα λέμε συχνά πυκνά μαζί.

Έτσι από το τίποτα, με οδηγό ένα νυστέρι… ικανό να χαράξει ζωή σ’ ένα αχαρτογράφητο πλαίσιο, σχεδιάστηκαν τα φτερά του Ίκαρου. Σ’ ένα άψυχο χαρτί, εμφυσήθηκε ζωή, φτερά για πέταγμα, για ελεύθερες πτήσεις…

Τελευταία μέρα του χρόνου. Ένα αδιάφορο κλάσμα της αιωνιότητας αλλά τόσο σημαντικό για μας που έχουμε κατακερματίσει το χρόνο για να μπορούμε να παλέψουμε τη ρευστότητα και την απροσδιοριστία του. Tο μεσημέρι θα φάμε, το βράδυ θα βγούμε, το Πάσχα θα πάμε στο χωριό, το καλοκαίρι θα πάρουμε άδεια. Πρώτα ο θεός, μετά κι ο άνθρωπος.

Όταν είσαι μικρός έχεις μια λαχτάρα να μεγαλώσεις και να βγει από πάνω σου επιτέλους η «ρετσινιά» του «μικρού» που σε ακολουθεί σε οικογενειακές συνευρέσεις , σε συζητήσεις , σε πανηγύρια… και μεγαλώνεις τελικά. Και έτσι σε ακούνε, σε υπολογίζουν , δεν σε σνομπάρουν, σε αφήνουν να ξενυχτάς, να ρωτάς, να μιλάς…

10/12/2014 - 00:07Ορίζοντας

Η λέξη ‘’Ορίζοντας’’ χαρακτηρίζει την κυκλική γραμμή που φαίνεται νοητά να αγγίζει ο ουράνιος θόλος τη Γη. Στις ελληνικές εκφράσεις λαμβάνει μεταφορική σημασία άλλοτε ως ελεύθερο, ανοικτό πεδίο δράσης, άλλοτε ως επίπεδο γνώσεως και άλλοτε ως κατάσταση π.χ. οικονομική, δραστηριοτήτων ή πραγμάτων. (wikipedia)

01/12/2014 - 00:05Η φωτιά για ζωή

Μέσα σε μια στιγμή μπορεί να ακυρωθούν τα πάντα. Από μια αξία, μια αλήθεια, μέχρι τα μεγαλύτερα πιστεύω μας!

Ευτυχώς ή δυστυχώς ως παιδάκι και δροσερό κορίτσι, ρατσισμό δεν είχα νιώσει. Είχαμε έναν άραβα στην πολυκατοικία και πολλούς ρώσους, καλημέρα ο ένας, καλημερα ο άλλος, κυλούσε η ζωή.

Σελίδες

ikariastore banner