03/01/2011 - 21:44δεμένος είμαι
Χαμός. Παντού. Στοιβαγμένα τα πράγματα: άχρηστα αντικείμενα, άλμπουμ, βιβλία, περιοδικά, σκέψεις, χρόνια. Έπρεπε να μπει μια τάξη. Τουλάχιστον εξωτερική.
26/12/2010 - 14:19Σιωπηλοί
Κλασική Αλεξία, βρίσκομαι σε μια κατάσταση μετακόμισης τους τελευταίους μήνες, μόνο που τελικά δεν μετακομίζω - αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
23/12/2010 - 22:00Η οργή του μένους
Ένα χωριό στον κόσμο είμαστε, για φαντάσου, ένας ποιητής διάλεξε να αρχίζει το ψευδώνυμό του με το πρώτο γράμμα που ξεκινάει κι εκείνο της έρημης χώρας μας.
20/12/2010 - 03:04πάσης φύσεως υλικά
Αν τα καταφέρω, θέλω να πουλάω χρώματα, είπε. Αυτό θέλω να κάνω. Θα ανοίξω ένα χρωματοπωλείο. Στο υπόγειο θα είναι, με δική του είσοδο, μιας πολυκατοικίας 30 χρονών παλιάς. Στη γωνία ενός ημικεντρικού δρόμου του Πειραιά, με μεγάλη ταμπέλα (χωρίς φώτα) και ελαφρώς ντεμοντέ.
12/12/2010 - 21:08Sorry ε?
Σάββατο πρωί μπαίνω στο μετρό να κατέβω στο κέντρο. Μέχρι να φτάσω με είχαν πατήσει (δις), με είχαν σπρώξει και με είχαν ζουλήξει. Σα να το έκαναν επίτηδες! Προσπαθούσα να θυμηθώ από πού τους ξέρω και τι μπορεί να τους έχω κάνει! Σίγουρα θα ήταν πολύ σοβαρό!
11/11/2010 - 19:18Το εσύ που αγνόησες
Έχω μία τάση τώρα τελευταία και κάθομαι και αναλύω σχέσεις, τα γιατί και τα πώς και τα πού και βουτάω με τα μούτρα σε έρευνες περί του τι θέλουν αυτοί και τι θέλουμε εμείς και γιατί τρομάζουμε όλοι και ποιος φταίει και πώς άρχισαν όλα κλπ κλπ κλπ, και θέλω πολύ να μοιραστώ μαζί σας ένα συμπερασματάκι στο οποίο έχω καταλήξει πρόσφατα, με άκρως χιουμοριστική διάθεση...:
29/09/2010 - 14:48Ο Μάικλ της Τετάρτης
Καλούσε κάθε Τετάρτη βράδυ για να μιλήσει σε έναν άγνωστο, με περίεργη προφορά. «Μάλλον Ισπανός, Ιταλός, ή Έλληνας θα είναι» σκέφτηκε, αλλά δεν τον ένοιαζε καθόλου. Ποτέ δεν ρώτησε πώς και γιατί ήμουν εκεί.
21/09/2010 - 08:36τι λες;
Λοιπόν λυπάμαι, αλλά είμαι στη δυσάρεστη θέση να σας ανακοινώσω ότι αποτύχατε! Ή μπορείς να το ακούσεις και αλλιώς…
22/07/2010 - 20:02Σου χρωστάω μιαν απάντηση…
Σε παρατηρώ χρόνια, να περιφέρεσαι με τέχνη και γούστο στον κόσμο… Έχεις μια καταπληκτική αίσθηση να γνωρίζεις τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα, να χειρίζεσαι την λογική και την κοινωνική αξία των λέξεων.
16/06/2010 - 21:31της ζωής μου τα νούμερα
γεννήθηκα 3,5 κιλά κάπου στην Αθήνα
