01/07/2016 - 10:43Γιατί ένας Ίκαρος κείτεται στη γη της Σικελίας;
Αναρωτιόμουν πάντα..γιατί ένας Ίκαρος να κείτεται στη γη της Σικελίας; Έλεγα ότι η θάλασσα, αυτή που χωρίζει, ενώνει κιόλας, κι εδώ, στον Ακράγαντα, στη θάλασσα αυτή των ναών και με τη θάλασσα νότιο προπύργιο της κοιλάδας, ακόμα κι εδώ ταιριάζει.
10/05/2016 - 13:13«Συμποσιαστές» στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αγ.Κηρύκου Ικαρίας
Οίνος, πίθοι, κρατήρες, οινοχόες, κύλικες, φιάλες, πινάκια, ύμνος στον Βάκχο, ζωηρές συζητήσεις. Πού βρέθηκα, σε αρχαίο συμπόσιο; Στο νησί ήμουν σίγουρα αφού πήγα για Πάσχα. Αλλά σε ποια εποχή; Κι απ' ό,τι έβλεπα γύρω μου, ήμασταν πολλοί... Α, μα βέβαια, τώρα θυμάμαι...
25/04/2016 - 15:20Ίκαρος
Ξύπνησε πάλι με νεύρα, πάντα είχε νεύρα, δεν τον χώραγε ο τόπος. Και πώς να τον χωρέσει άλλωστε. Νέος, δυνατός κι εγκλωβισμένος. Φυλακισμένος από τότε που θυμότανε. Στα σπλάχνα μιας τέλειας κατασκευής, έργο του πολυμήχανου πατέρα του.
24/03/2016 - 14:27Συναντώντας τους "Ίκαρο & Δαίδαλο" στη Βενετία
Σε μια εντυπωσιακή αίθουσα, του Μουσείου Κορέρ στη Βενετία, με διάκοσμο των αρχών του 19ου αιώνα, επιβάλλεται η γλυπτική σύνθεση, "Δαίδαλος και Ίκαρος", του μεγάλου Ιταλού καλλιτέχνη Antonio Canova. Στο πρώιμο αυτό του έργο (1777-79) ο γλύπτης καταφέρνει να ισορροπήσει με πρωτοπόρο ύφος την παρακμή με τη εξιδανίκευση, τον ώριμο ρεαλισμό με την ονειροπόλο μέθη, έτσι όπως ισορροπούν στην κουρασμένη μορφή του Δαιδάλου και στο ανέμελο της νιότης του Ικάρου.
27/07/2015 - 19:28Tη στιγμή της πτώσης
Ούτε ο Ίκαρος ήξερε, όταν γλίτωσε απ’ τον λαβύρινθο πετώντας μαζί με τον πατέρα του ψηλά προς τον ήλιο, πως αγνάντευε για τελευταία φορά τον κόσμο, τα βουνά, και τις κοιλάδες, πως δεν θα ξανάγγιζε το νερό, τη γη, τη φωτιά, το φως του ήλιου. Γι’ αυτό, κουνώντας τις φτερούγες που ήταν στερεωμένες με κερί στο κορμί του, ανέβηκε όσο μπορούσε πιο ψηλά στον ουρανό.
10/06/2015 - 00:03Συνάντησα τον Δαίδαλο
Τον συνάντησα αναπάντεχα, στο αρχαιολογικό μουσείο της παλιάς πόλης του Αμμάν, στο Citadel, στην Ιορδανία. Περπατούσα στις λιγοστές, μικρές αίθουσες του μουσείου, με βήμα αργό και βαρύ, καθώς η ξενάγηση που είχε προηγηθεί κάτω από τον καυτό ήλιο μας είχε κουράσει όλους – όλη η παρέα γύριζε στα δωμάτια με μια αίσθηση «αγγαρείας», να ρίξουμε μια γρήγορη ματιά για να μην πούμε ότι φτάσαμε μέχρι εκεί και φύγαμε άπραγοι...
02/04/2015 - 13:51Σύντροφοι του Ίκαρου
Η Αουρόρα Λούκε (Αλμερία, 1962) έζησε τα παιδικά της χρόνια στην Αλπουχάρα της Γρανάδα. Έχει εργαστεί ως καθηγήτρια Αρχαίων Ελληνικών, αρθρογράφος και διευθύντρια του πολιτιστικού κέντρου της γενιάς του '27 στη Μάλαγα. Μεταξύ των ποιητικών της έργων ξεχωρίζουν τα Problemas de doblaje, Carpe noctem, Transitoria, Camaradas de Icaro. Έχει μεταφράσει Μελέαγρο, Σαπφώ, Κάτουλο, Μαρία Λαϊνά (σε συνεργασία), Λουίζ Λαμπέ και Ρενέ Βιβιέν.
14/11/2014 - 00:40Είδα τον Ίκαρο
Είδα τον Ίκαρο να κυκλοφορεί ανάμεσα μας. Έχει γενναία κορμοστασιά, μπράτσα δυνατά για να σε εξυψώνουν στα ουράνια και φτερούγες μεγάλες, για να σε αγκαλιάζουν και να σε προστατεύουν.
13/06/2014 - 17:15Ένα Ίκαρος – Έρωτας για 2 ημέρες στην Αθήνα
Ο Έρως είναι ένα από τα αγαπημένα θέματα των ελεύθερων πτήσεων του ikariamag.gr. Το ίδιο και ο Μύθος του Ικάρου. Και ήρθε η στιγμή αυτά τα 2 να συναντηθούν!
22/03/2013 - 10:51VIDEO: Ένας Ίκαρος στο πέταγμα του. (Καμια πτήση δεν είναι αλλόκοτη)
Το ξέρω, μ’ έχουν για λωλό, για αλαφρύ. Μα ποιος ζυγιάζει τις ψυχές των ανθρώπων και ποιος τον λογισμό; (λόγια του Γερο-Ίκαρου από το κασετοφωνάκι).
