Δεν νομίζω να ρωτήσεις κάποιο παιδί ποια είναι η αγαπημένη του μέρα και να μην σου απαντήσει το Σάββατο. Η τέλεια μέρα στο καλύτερο σημείο της εβδομάδας. Ξεκίνημα του Σαββατοκύριακου που σου επιτρέπει να ξενυχτίσεις την Παρασκευή και να το ξανακάνεις χωρίς τύψεις και ενοχές το επόμενο βράδυ προτού μας βρει η Κυριακή, που εντάξει δεν λέω, καλή και αυτή αλλά δεν είναι Σάββατο. Η αλήθειες να λέγονται.

Για ρώτα όμως και τον γονιό. Θα το σκεφτεί διπλά πριν απαντήσει αν το Σάββατο είναι η καλύτερή του. Κι αυτό γιατί το Σάββατο ξεκινάει το Πρόγραμμα με Π κεφαλαίο!

Ξύπνημα σχετικά νωρίς για τις πρωινές δραστηριότητες των παιδιών. Η πισίνα ξεκινάει νωρίς γιατί η προπόνηση είναι καλύτερη το πρωί λέει ο coach. Really??? Μετά κάπου θα υπάρχει κάποιο μπαλέτο για την κόρη και κάποια μπαλίτσα για τον γιόκα, που ονειρεύεται καριέρες στα γήπεδα της Superleage μέχρι να έρθουν οι πρώτοι κακοί βαθμοί στο τρίμηνο… Και εκεί που λέμε τέλος πάμε σπίτι να φάμε σαν οικογένεια, να σου εμφανίζονται οι δημιουργικές δραστηριότητες. “Το παιδί μπήκε στην ομάδα θεάτρου” λέει η σύζυγος και εγώ πρέπει να φορέσω και τις δύο μάσκες, μία της χαράς και μία της λύπης. Πάει το μεσημεριανό, πάει η σιέστα, πάει και ο απογευματινός καφές. Για το Playstation κρατώ ενός λεπτού σιγή και το βλέπω να στέκει αγέρωχο, σβηστό δίπλα στην τηλεόραση.

Βραδάκι όμως κάτι καλό θα κάνουμε. Αμ δε. Παιδικά πάρτι, προσκλήσεις, τούρτες, φωνές και κακός χαμός. Εκεί που αναφωνείς «έλεος» και ξεφυσάς, σκέφτεσαι «Για πόσο καιρό θα το κάνεις αυτό;» απαντώντας στον εαυτό σου με χαρά και αυτοπεποίθηση «Θα τα ξανά έκανα όσες φορές χρειαστεί γιατί κατά βάθος το γουστάρω». Αυτό το θέαμα να βλέπεις το παιδί να μαθαίνει κάτι νέο κάθε φορά είναι φάρμακο σε κάθε πληγή.  Αξίζει την όποια θυσία. Διαφωνεί κανείς;

Σταύρος Παπακωνσταντινίδης
stapap@gmail.com

ΥΓ1: Αφιερωμένο στην Νικολέτα, την Κλάρα, την Σοφία, τον Χρηστάκη και τους Έλληνες γονείς που μετά από μεγάλη κουβέντα είπαμε και φέτος να κρατήσουμε ανοιχτό το ελληνικό σχολείο στο Κουβέιτ. Μία εθελοντική πρωτοβουλία των Ελλήνων του Κουβέιτ που με χαρά και έκπληξη βρήκαμε να λειτουργεί και από πέρσι αναλάβαμε εμείς να το συνεχίσουμε με κόστος τον όποιο ελεύθερο χρόνο είχε απομείνει στο weekend μας.

ΥΓ2: Για όλα αυτά τα 25 παιδάκια που κάθε Σάββατο θα βρουν το κουράγιο μέσα στο βεβαρημένο πρόγραμμά τους να ανοίξουν τα μπλε τετράδιά τους για να γράψουν μερικές προτασούλες στα ελληνικά, να διαβάσουν και να μάθουν για τις παραδόσεις και τα έθιμα που εμείς ως παιδιά, που μεγαλώσαμε στην Ελλάδα, τα θεωρούσαμε δεδομένα.

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Σταύρου Παπακωνσταντινίδη.