ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - της Ηλέκτρας Πάστη
της Ηλέκτρας Πάστη
13/05/2014 - 11:32Κλειστόν λόγω…Μαίρης!
Καριωτόσπιτο στην Αθήνα. Στο απέναντι συνεργείο είχαν πολλή δουλειά. Κάθε μέρα δηλαδή είχαν πολλή δουλειά, όμως εκείνο το πρωϊνό είχε μαζευτεί τόση που δεν ήξεραν πώς να τη διαχειριστούν. Η ώρα περνούσε και όλο το συνεργείο δούλευε ασταμάτητα. Πήγε η ώρα 3 και ακόμα δούλευαν. Γύρω στις 3 και μισή, η κυρία Μαίρη από απέναντι βγαίνει στο μπαλκόνι στον τρίτο όροφο και βάζει ευγενικά τις φωνές. Είναι άλλωστε ώρα κοινής ησυχίας. Όλοι κοιτιούνται μεταξύ τους, της κάνουν ένα νόημα και σταματούν.
13/03/2014 - 00:04Τα νησιά της Ικαρίας
Υπάρχουν πολλές Ικαρίες να ξέρετε. Δεν ήθελα να σας τρομάξω, αλλά θεωρώ ότι πρέπει επιτέλους να το μάθετε.
29/01/2014 - 11:08Τα καριώτικα σπίτια της Αθήνας
Δυο καλές φίλες συζητούν.
-Τα καριώτικα σπίτια της Αθήνα είναι ζωντανά. Έχουν χαρακτήρα.
- Χαρακτήρα; Τι εννοείς; Διακοσμητικό; Ας πούμε, έχετε όλοι κάτι που να έχει το σχήμα της Ικαρίας; Ρολόι, ημερολόγιο και τα λοιπά; Αυτά τα φολκλόρ διακοσμητικά, ξέρεις...
15/10/2013 - 00:02Ένας Γιάννης που δεν έχει κινητό
Μια φορά κι έναν καιρό ΕΙΝΑΙ ένας Γιάννης. Ξέρετε, σπίτι δίχως Γιάννη, προκοπή δεν κάνει. Αυτός ο ξεχωριστός Γιάννης που λέτε, έχει ένα βιβλιοπωλείο στον Άγιο Κήρυκο και πουλάει αυτά τα ωραία πράγματα που μας αρέσει να αγοράζουμε όπως ας πούμε αυτοκόλλητα με αυτοκινητάκια και καρδούλες από χρυσόσκονη, μυρωδάτες μεγάλες γόμες που θέλεις πιο πολύ να τις φας παρά να σβήσεις με αυτές,
10/09/2013 - 00:03Αύγουστος, ο Τεμπέλης
Με τα πόδια απλωμένα πάνω στη σανίδα του σερφ, ο Αύγουστος καθόταν αραχτός στην παραλία της Μεσακτής και έπινε μία κρύα μπίρα. Το ημερολόγιο έλεγε 20 και η ώρα ήταν… βαρύ μεσημέρι.
11/06/2013 - 00:39Η Ικαρία περνάει απ’ το στομάχι
Γύρισα προχτές από τη δουλειά και είχε πολλή ζέστη. Ο ήλιος έπεφτε σιγά σιγά και σκέφτηκα να ανοίξω μία μπύρα και να αράξω να την πιω στο μπαλκόνι. Έπρεπε όμως να τη συνοδεύσω με κάτι. Έτσι, άνοιξα το ντουλάπι και πήρα ένα πακέτο πατατάκια με γεύση ρίγανη.
16/04/2013 (All day)Προσοχή στο κενό μεταξύ κότας και γαλοπούλας
Καλώς ορίσατε στην πιο διαδραστική πτήση του ikariamag. Θα χρειαστείτε πολλή φαντασία και κάποια στιγμή θα χρειαστεί να σηκωθείτε όρθιοι… Έτοιμοι; Πάμε. Λοιπόν, είναι καλοκαιράκι, κάνω διακοπές και μία από τις πρώτες μέρες που είμαι κάτω, η μαμά μου, μου ανακοινώνει ότι θα μείνει στον Άγιο με τη γιαγιά μου. Πριν φύγει το βράδυ μου λέει «Το πρωί που θα ξυπνήσεις, θα ανοίξεις το κοτέτσι και θα βγάλεις έξω τις γαλοπούλες.
05/03/2013 - 00:02Ο Νικόλας και τα λαχανάκια
Σε αυτή την πτήση θα μιλήσουμε για το πετούμενο του ikariamag, τον Νικόλα. Ο Νίκος που λέτε, είναι από αυτούς τους ανθρώπους που τους γνωρίζεις, είστε μαζί για καμιά ώρα και μετά φεύγεις και πας σπίτι για να κλάψεις τη μοίρα σου επειδή είσαι άχρηστος, αμόρφωτος και δεν έχεις καταφέρει τίποτα στη ζωή σου. Γιατί;
21/02/2013 - 11:09Γρατζουνιές
Όταν ήμουν μικρό, ένοιωθα ιδιαίτερη περιφάνεια για τις μελανιές και τις γρατζουνιές που είχα στα πόδια μου. Ήταν κάτι σαν παράσημα και όταν γυρνούσα στην Αθήνα το Σεπτέμβρη, τις κοιτούσα και σκεφτόμουν τις περιπέτειές μου. Το βούνιο στον Άγιο και τις εξορμήσεις, τους βράχους στου Τσουκαλά και στο Παγοποιείο που βουτούσα (και φυσικά σκοτωνόμουν) και τα κάθε λογής βάτα που με έγδερναν. Τα σημάδια όμως μέχρι το τέλος του Σεπτέμβρη είχαν εξαφανιστεί.
21/01/2013 - 00:14Μια κατηφόρα είναι μέχρι το καλοκαίρι
Πριν ξεκινήσεις να διαβάζεις, πρέπει να σου πω ότι αυτή η πτήση δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Ίσως μόνο να φέρει λίγο καλοκαίρι στη ζωή μας.
