Εδώ και λίγες μέρες γνώρισα έναν συμπαθέστατο τουρίστα που προέρχεται από τη Νορβηγία. Είναι ευγενικός κι έχει μονίμως ένα τεράστιο χαμόγελο, προφανώς απολαμβάνει τις διακοπές του και ενδεχομένως την Ικαρία. Με καλημερίζει κάθε πρωί, ρωτάει διάφορα και φεύγει για εξερεύνηση.  Διάβασε, λέει, πριν δύο χρόνια για τις Μπλε Ζώνες και ήρθε. Απορεί όμως που δε βλέπει όλους αυτούς τους ηλικιωμένους στο δρόμο, «είναι δεκαπλάσιοι από αλλού!».

Θα ήθελα λοιπόν, φίλοι και επισκέπτες του νησιού, να διευκρινίσουμε τα προφανή και να αποκαταστήσουμε το ρεαλισμό:

Η μακροζωία είναι ιδιότητα και όχι κάτι το χειροπιαστό. Είναι κάτι πιο αφηρημένο από ένα μνημείο ή μια ξακουστή παραλία που μπορείτε να επισκεφθείτε. Οι παππούδες μας δεν είναι αξιοθέατο. Δεν κατεβαίνουν σύσσωμοι στις πλατείες και δεν παρελαύνουν με τα μπαστούνια τους.

Για πολλούς και διάφορους λόγους κατάφεραν να μείνουν στο μάταιο τούτο κόσμο λίγο περισσότερο από το αναμενόμενο χωρίς να το επιδιώξουν συνειδητά. Βεβαίως υπάρχουν ογδοντάρηδες που βρίσκονται στα χωράφια τους από το πρωί μέχρι το βράδυ και δεν είναι λίγοι οι ενενηντάχρονοι που φροντίζουν ακόμα τον κήπο δίπλα στο σπίτι τους. Μερικοί πίνουν ένα ποτήρι κρασί τη μέρα, άλλοι πίνουν ένα φλασκί ολόκληρο και δε χάνουν γλέντι.

Παρόλα αυτά οι αιωνόβιοι είναι στην πλειοψηφία τους καταβεβλημένοι και αρκούνται να κάνουν μόνο όσα τους επιτρέπει το σώμα τους. Συμπεριφέρονται όπως αρμόζει στην ηλικία τους και δεν κάνουν προπόνηση στο γήπεδο. Τα κορμιά τους δεν είναι αειθαλή αλλά κουρασμένα. Κατά γενική ομολογία έχουν μυαλό ξυράφι αλλά δε λείπουν εκείνοι που πάσχουν από άνοια. Δε λείπουν εκείνοι που δε βλέπουν καλά επειδή δεν πρόλαβαν τον καταρράκτη μερικές δεκαετίες νωρίτερα.

Οι αιωνόβιοι Καριώτες λατρεύουν το τζάκι και την τηλεόραση. Μένουν στο σπίτι, κάθονται στις αυλές τους ή στις αυλές συγγενών και φίλων. Πολλοί από αυτούς πηγαίνουν και στον καφενέ. Αν τύχει να τους ρωτήσουν, ακόμα και δέκα φορές τη μέρα, τι έτρωγαν και τι έπιναν, τότε απαντούν χωρίς να δυσανασχετούν. Το σίγουρο όμως είναι πως δεν βάζουν φωτεινή επιγραφή στην εξώπορτα και δεν κόβουν εισιτήρια.

Τι μένει να δείτε, φίλοι επισκέπτες αφού δε θα συναντάτε κι από μια γιαγιά σε κάθε στροφή του δρόμου; Μπορείτε μόνο να αφουγκραστείτε, να ψυχανεμιστείτε τους παράγοντες που δημιουργούν τη μακροκαλοζωία. Μπορείτε να δείτε τη στάση ζωής, τη διάθεση, τη φιλοσοφία, τη στωικότητα, τους οικογενειακούς και κοινωνικούς δεσμούς. Για όλα αυτά δε χρειάζεται μια συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα. Είναι διαπιστώσεις που προκύπτουν από τη συναναστροφή με όλες τις γενιές, ακόμα και τη νεότερη.  Αυτό είναι όλο. Σας απογοήτευσα;

Αν αυτό δε είναι αρκετό και πρέπει να βάλετε το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων, ετοιμαστείτε για σαφάρι. Θα σας οδηγήσω στην αποκάλυψη! Ξέρω πού θα βρείτε τον γκουρού της μακροζωίας. Ζει σε μια καμάρα στο Μαυρολίβαδο. Είναι 172 χρονών και βγάζει πάλι δόντια! Δέχεται να φωτογραφηθεί χωρίς να ζητάει καθρεφτάκια και γυάλινες χάντρες. Οι συντεταγμένες στη διάθεσή σας.

Γιάννης Κέφαλος
kefalos@ikariamag.gr

Διαβάστε τις ελεύθερες πτήσεις του Γιάννη Κέφαλου.