ΕΥΔΗΛΟΣ ΙΚΑΡΙΑΣ 11/03/2011
Προς: Σχολεία ευθύνης μας
Κοινοποίηση:, Μ.Μ.Ε ΔΙ.Δ.Ε. Σάμου, Περιφερειακή Δ/νση Εκπ/σης Β. Αιγαίου, ΟΛΜΕ
Για κάποιους μαθητές το σχολικό έτος τελείωσε στις 14 Φλεβάρη (;)
Από τις 14 Φλεβάρη έχουν σταματήσει οι μεταφορές μαθητών στην Ικαρία, επειδή το κράτος αρνείται να καταβάλλει τα δεδουλευμένα δυο ετών στους (απεργούς) αυτοκινητιστές και να υπογράψει τις συμβάσεις με βάση τις οποίες γίνονται αυτές οι μεταφορές. Τα αρμόδια Υπουργεία (Παιδείας, Εσωτερικών) και η Περιφέρεια σε ένα ρεσιτάλ αδιαφορίας και αναλγησίας, εδώ και ένα μήνα με προκλητικό τρόπο αγνοούν τις διαμαρτυρίες της εκπαιδευτικής κοινότητας του νησιού και προκαλώντας αισθήματα οργής δεν ανακοινώνουν καν, αν και πότε θα λυθεί το πρόβλημα.
«Κανένα σχολείο και κανένα παιδί να μη μείνει πίσω». Εξοργιστικά ειρωνικό ακούγεται πλέον, το αμερικάνικης κοπής σύνθημα που επέλεξε η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας σαν έναν ακόμη από τους πολλούς ευφάνταστους τίτλους της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής του. Στην Ικαρία υπάρχουν μαθητές που εδώ και ένα μήνα δεν μπορούν να φτάσουν στην τάξη, με αποτέλεσμα να έχουν μείνει πολύ πίσω, οι ίδιοι, όπως και τα σχολεία τους. Ιδιαίτερα το ΕΠΑ.Λ Ευδήλου, από τις 14/2 επί της ουσίας έχει σταματήσει να λειτουργεί. Αποκαλυπτική η σιωπή όλων αυτών που σε άλλες περιπτώσεις όταν χαθεί έστω και μια ώρα μαθήματος σπέρνουν την καταστροφή και αναζητούν ποινικές ευθύνες. Που είναι οι φορείς του Υπουργείου και οι εισαγγελικές αρχές που πέρσι 3 ώρες μετά την έναρξη των καταλήψεων ήταν πανέτοιμοι να ασκήσουν διώξεις, «υπερασπιζόμενοι» το συνταγματικό δικαίωμα όλων των μαθητών στη μόρφωση; Θυμίζουμε ότι πέρσι έγιναν καταλήψεις στα ΕΠΑΛ, γιατί μέχρι τον Ιανουάριο έλλειπαν οι καθηγητές των ειδικοτήτων. Για τις χιλιάδες ώρες που χάθηκαν λόγω των κενών βέβαια κανένας από αυτούς δεν έκρινε σκόπιμο να κάνει το παραμικρό.
Η ίδια υποκρισία κρύβεται και στα λόγια της υπουργού που αναφερόμενη στις κινητοποιήσεις που γίνονται πανελλαδικά είπε: «Είναι δυνατόν να αποφασίζουν συνδικαλιστές ή δήμαρχοι ή γονείς ή ενώσεις γονέων να κλείσουν τα σχολεία για να διαμαρτυρηθούν; Δηλαδή να στερήσουν το μάθημα από τα παιδιά;» Πρώτα από όλα η απάντηση στο ερώτημα είναι καταφατική. Είναι αναγκαίο και θεμιτό να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να αντισταθούμε στην επιχειρούμενη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης. Αλλά γιατί αυτό το ρητορικό ερώτημα δεν το απευθύνει η υπουργός στην ίδια και την κυβέρνηση της, που εδώ και ένα μήνα στερούν το μάθημα από τα παιδιά; Ποιος επιτέλους θα απαντήσει πότε θα λειτουργήσουν ξανά κανονικά τα σχολεία στην Ικαρία;
Οι επιλεκτικές αγωνίες τους και τα υποκριτικά τους συνθήματα δεν μας θαμπώνουν. Με το «πρώτα ο μαθητής» επιχειρούν να συγκαλύψουν μια πολιτική που μέρα με τη μέρα φτιάχνει το «φθηνό» σχολείο των λίγων. Η διακοπή της μεταφοράς των μαθητών (ακόμη και αν φέτος θεωρηθεί προσωρινή από τον Σεπτέμβρη που θα γίνεται με ευθύνη των δήμων προβλέπεται να παγιωθεί) είναι άλλο ένα βήμα στην οικοδόμηση του σχολείου της αγοράς. Άμεση συνέπεια αυτού είναι και θα είναι η εγκατάλειψη του σχολείου από ένα κομμάτι του μαθητικού πληθυσμού, αυτού που προέρχεται από τα ασθενέστερα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Αθόρυβα με μια σειρά περικοπών, καταργήσεων, αλλαγών και φαινομενικά δυσλειτουργιών, το υπουργείο υφαίνει τα φίλτρα που θα αφήνουν έξω από το σχολείο και την εκπαίδευση όλο και μεγαλύτερα ποσοστά μαθητών.
Εμείς οι εκπαιδευτικοί δεν πρόκειται να συναινέσουμε σε αυτό. Δεν μπορούμε και δεν έχουμε το δικαίωμα να σκεφτόμαστε όπως οι τεχνοκράτες του υπουργείου και να αναφερόμαστε σε ποσοστά όταν μιλάμε για τους μαθητές μας. Όσο θα λείπει έστω και ένας μαθητής από την τάξη λόγω της διακοπής των μεταφορών, για εμάς το σχολείο δεν λειτουργεί. Δεν θα υιοθετήσουμε ποτέ την λογική που θέλει η ευθύνη της μεταφοράς των μαθητών να «επιστρέψει» στους γονείς, κάτι που είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει στην αύξηση της μαθητικής εγκατάλειψης, ειδικά σε περιοχές σαν τη δική μας.
Απαιτούμε να δοθεί άμεσα λύση στο πρόβλημα των μεταφορών.
Αναμένουμε από το Υπουργείο να προχωρήσει σε ειδική ρύθμιση για τους μαθητές που εδώ και ένα μήνα δεν μεταφέρονται και για την διαχείριση της διδακτέας ύλης στα σχολεία που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα (δεν συμβαίνει μόνο στην Ικαρία).
ΕΛΜΕ ΙΚΑΡΙΑΣ ΦΟΥΡΝΩΝ