Το βλέμμα καίει άσβεστο
σαν φλόγα της λαμπάδας
κι έχει η ανάσα μιαν ορμή
σαν ρέμα της Λαγκάδας.

Θα μπορούσε να είναι η καριώτικη εκδοχή «της στέπας του Καυκάσου», των στίχων του Παπακωνσταντίνου, και οι δύο ερμηνεύτριες θα μπορούσαν να είναι τα αερικά, οι καλομοίρες που βγήκαν από το δάσος για να μας μαγέψουν με τα τραγούδια τους.

Αυτή η εικόνα μας ήρθε στο μυαλό εξ αιτίας της ζεστής ατμόσφαιρας που υπήρχε στο aerino club που βρεθήκαμε (η άλλη δόθηκε στο Casmir Club στον Αρμενιστή) σε αντίθεση με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν έξω, το δυνατό άνεμο και την καταιγίδα.

Από το πρώτο κιόλας τραγούδι τα λόγια των τραγουδιών ήρθαν στο στόμα όλων που συνόδεψαν διακριτικά τις δύο τραγουδίστριες ως το τέλος του τρίωρου σχεδόν προγράμματος. Ιδιαίτερες φωνές που δεν χρειάζονται συστάσεις ή κολακείες. Πολύ ευαίσθητες αλλά αλύγιστες, έρημα κορμιά που τις νύχτες μεταμορφώνονται σε σταυραετούς και αντλούν από ΄κεί το πείσμα, ώστε να μη γίνουν τα στρατιωτάκια της μέρας,

Γκανάς, Γκόνης, Μάλαμας, Κατσούλης, Τσατσόπουλος, Χανιώτης, Κοροβίνης, Καζαντζής είναι μόνο μερικοί από τους πιο αξιόλογους «γραφιάδες» της ελληνικής μουσικής σκηνής που έχουν προσφέρει το απόσταγμά τους στη Μελίνα Κανά και στη Λιζέτα Καλημέρη.

Εδώ να διευκρινίσουμε κάτι επειδή συχνά το κοινό που προσέρχεται στις συναυλίες ανησυχεί για την προσέλευση. Το έχουμε συζητήσει στο παρελθόν με τον Αγγελάκα, τον Μπαλάφα και το Δεληβοριά. Οι Καριώτες που αγαπούν την καλή μουσική και δίνουν το παρόν στα συναυλιακά δρώμενα του νησιού είναι, τηρουμένων των αναλογιών, πολλαπλάσιοι σε σύγκριση με εκείνους που πηγαίνουν στις συναυλίες των μεγάλων πόλεων. Αν συνυπολογίσουμε τη διασπορά των χωριών μας (δεν είμαστε απλώς επαρχία ούτε καν μία κωμόπολη των 8.000 κατοίκων) και τις μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους, τότε αυτό που συμβαίνει είναι εντυπωσιακό. Είναι άλλο θέμα αν οι διοργανωτές (ιδιώτες, σύλλογοι ή παρατάξεις) καταφέρνουν να καλύπτουν τα έξοδά τους αφού πολλές φορές τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής είναι περισσότερα από την αμοιβή των καλλιτεχνών.

Σίγουρο είναι πως αν θέλουμε να απολαμβάνουμε παρόμοιες βραδιές, σαν αυτές που μας χάρισαν η Μελίνα και η Λιζέτα, οφείλουμε να στηρίζουμε τους όποιους διοργανωτές. Είναι γεγονός ότι τα δύο τελευταία χρόνια, ειδικά οι χειμώνες μας, έχουν γίνει πιο ενδιαφέροντες.

Τέλος, να ευχαριστήσουμε τους δύο σπουδαίους μουσικούς, το Μέρμιγκα και τον Κονταράτο, στο μπουζούκι - λαούτο και στις κιθάρες αντίστοιχα, που ήταν κάτι παραπάνω από επαρκέστατοι για να δημιουργήσουν την κατάλληλη ατμόσφαιρα και να ξεκινήσει το σχεδόν εικοσάχρονο ταξίδι στη μουσική διαδρομή των δύο γυναικών.

ikariamag.gr|η Ικαρία… αλλιώς!