Με αφορμή τα πρώτα καλοκαιρινά πανηγύρια και εν όψιν του μεγάλου όγκου τους που θα ακολουθήσει Ιούλιο –Αύγουστο θα ήθελα να κάνω μια παράκληση στους αγαπητούς συντοπίτες μας  που είναι μέλη των επιτροπών των πανηγυριών: παρακαλώ, ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΗΧΟΡΥΠΑΝΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΑΣ!!!

Πολλοί συντοπίτες μας έχουν την εντύπωση πως ξεκινάει κάποιος από την άλλη άκρη της Ελλάδας (τουλάχιστον) για να έρθει στην Ικαρία, να πάει στο πανηγύρι ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΕΙ ΚΑΤΣΙΚΙ!!! Έχουν δε αναγάγει σε κορύφωση του διονυσιακού κλίματος του πανηγυριού ΤΑ ΣΥΚΩΤΑΚΙΑ!!! Για αυτό εξάλλου και το τηγάνισμα τους ακολουθεί πάντα ανακοίνωση από τα μεγάφωνα: «Ελάτε, βγήκανε συκωτάκια...»…

Ε ΛΟΙΠΟΝ ΣΑΣ ΕΧΩ ΝΕΑ!!!

Η συντριπτική πλειοψηφία των επισκεπτών μόλις πάει σε ένα πανηγύρι, παίρνει μια σαλάτα, μια πατάτα και κρασί, τα αφήνει πάνω στο τραπέζι, ΚΑΙ ΞΕΧΥΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ! Το πανηγύρι είτε το θέλουμε είτε όχι έχει συνδεθεί με τη μουσική και το χορό, ΑΡΑ ΜΕ τους ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ. Και δε γίνεται να πληρώνω τους κατσικάδες και το κρασί όσο όσο (δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους, ας πάρουν όσα ζητάνε κι άλλα τόσα…) και να κοιτάω να κόψω από την ορχήστρα για να μου ΄ρθει φτηνότερα και να καταλήγω τελικά να παίρνω έναν τύπο που παίζει κιθάρα με τα δυο του χέρια, φυσαρμόνικα στερεωμένη στο στόμα και χτυπάει με το πόδι του ένα τύμπανο… Και να λέω πως έκανα και «μεγάλο παραδοσιακό πανηγύρι»!

Πρέπει επιτέλους να προσέξουμε την ποιότητα αυτού που πραγματικά αποτελεί το Νο 1 «εξαγώγιμο προϊόν» μας, του πολιτισμού και της παράδοσης μας και να χρησιμοποιήσουμε το συγκριτικό μας πλεονέκτημα έναντι άλλων περιοχών που έχουν επίσης πανηγύρια, αλλά είναι «για τα πανηγύρια». Έχουμε μια χαρά ορχήστρες, και νέους και παλιούς παραδοσιακούς οργανοπαίχτες με ποιότητα και αισθητική, που παίζουν την παραδοσιακή μας μουσική κυριολεκτικά στα δάκτυλα...

Ας ξεκολλήσει το μυαλό μας από τη λογική του «πως θα κονομήσω περισσότερα». Ας μη συμμετέχουμε κι εμείς σε αυτή την κακογουστιά που μας κατακλύζει κάθε μέρα από τα κανάλια, τα ραδιόφωνα και τον περιοδικό τύπο, μόνο και μόνο για να γλιτώσουμε μερικά φράγκα. Δώσε 200-300 ευρώ παραπάνω και πρόσφερε το καλύτερο «πολιτιστικό προϊόν» που μπορείς σε αυτούς που θα επισκεφθούν το πανηγύρι του χωριού σου. Θα το διαφημίσουν σε άλλους δέκα! Αντίστοιχα, όσο καλοψημένο κι αν ήταν το κατσικάκι, αν η μουσική είναι μάπα θα το θάψουν σε άλλους 100!

Αν τελικά επικρατήσει η λογική να βλέπουμε το πανηγύρι του χωριού μας σαν «επιχείρηση» , θα φτάσουμε να δούμε πανηγύρια με σουβλάκια και με «το κρασί της παρέας» για να κοστίζουν όσο γίνεται λιγότερο. Κι αν κάποιος θεωρεί πως υπερβάλλω, ας δει τα πανηγύρια που γίνονται σε Ήπειρο ή Στερεά που ΕΙΝΑΙ ΉΔΗ ΕΤΣΙ! Για να μη σημειώσω πως γίνονται από ιδιώτες, φρούτο που ξεκίνησε να φυτρώνει και στον τόπο μας…

Ένας πανηγυριώτης με ευαίσθητο ακουστικό νεύρο…
Χριστόφορος Ντανάς