ikariamag | ελεύθερες πτήσεις - της Μυρτώς Αξαρλή
της Μυρτώς Αξαρλή
13/03/2015 - 10:56Κλείσε τα μάτια
…και όταν το κέφι ανάβει και έχουν γίνει όλες οι κοινωνικές επαφές και όλα τα σχόλια...όλοι γινόμαστε «ένα». Σκιές σε γλέντι, οικείες υπό τον ήχο του βιολιού. Φιγούρες εν χορώ, αγκαλιασμένες σ’ένα κύκλο, με κοινές καταβολές και την ίδια αγάπη...για τι άλλο...για το νησί. Το κόκκινο κρασί επικρατεί των πάντων και η έμφυτη ανάγκη για ξεσάλωμα είναι ο μόνος στόχος!
19/02/2014 - 10:25Ο βράχος του Να
Στον βράχο του Να ήταν η καθιερωμένη απογευματινή βόλτα. Νομίζω ότι έχω κολυμπήσει εκεί μόνο δύο φορές στην ζωή μου και η μία ήταν σίγουρα με λαδιά. Ίσως μου είχε μείνει από παιδί ο φόβος γι’ αυτήν την θάλασσα, από την ιστορία που μου έλεγε η μάνα μου κάθε φορά που βρισκόμασταν εκεί.
18/11/2013 - 10:28Μια εικόνα φυλαχτό
Είναι βράδυ, επιστρέφω από μία κρασοκατάνυξη με φίλους.Φέτος επέλεξα να κινούμαι με τα πόδια στο νησί. Tο να έχω το άγχος του γυρισμού οδηγώντας, δε με αφήνει να χαλαρώσω.Ανεβαίνω την ανηφόρα με λίγη δυσκολία...αλλά ούτως ή άλλως δε βιάζομαι.
17/06/2013 - 12:46Ακόμα μία γνώμη για την ΕΡΤ
Ακούω και εγώ διάφορα τις τελευταίες ημέρες, γνώμες διαφορετικές, σενάρια, αντικρουόμενες απόψεις: Η ΕΡΤ των παιδικών μας χρόνων, η ΕΡΤ των παχυλών μισθών, η ΕΡΤ του Ζαχόπουλου, η ΕΡΤ των τεχνών, η ΕΡΤ των τεμπέλιδων, η ΕΡΤ των δημιουργών...
12/02/2013 - 00:03Οι Καμάρες της Ικαρίας
Οι παραδοσιακοί οικισμοί της Ικαρίας είναι στους περισσότερους από εμάς πια γνωστοί. Σπίτια μονόχωρα, αντιπειρατικά όπως τα ονόμασαν μετέπειτα, φτιαγμένα από πέτρα, χωρίς συνθετικό υλικό, ενώ η στέγη ήταν καλυμμένη με μία πλάκα Ικαρίας. Ήταν όλα κρυμμένα καλά μέσα σε πυκνή βλάστηση και προσαρμοσμένα στο φυσικό περιβάλλον,ώστε να είναι αόρατα από οποιοδήποτε σημείο,για λόγους ασφαλείας.
01/11/2012 - 12:43Γράμμα προς τον κύριο Μουδιασμένο
Αγαπημένε μου Μουδιασμένε, σου γράφω αυτό το γράμμα για να σε διασκεδάσω...ίσως λίγο σαρκαστικά. Κλείσε τα μάτια σου και γύρνα πίσω,στα παιδικά σου χρόνια.Θυμήσου...τραγουδάκια και παραμύθια.Όλοι είχαμε μια γιαγιά που μας έλεγε παραμύθια...έστω μια δασκάλα, βρε αδερφέ.
26/07/2012 - 00:19Εμπρός για…το Κίνημα του Ύπνου στη Βεράντα! Είστε;
Κολλημένη στην πόλη... περιμένοντας κάτι λεφτά για να εξαφανιστώ με ελαφρά, ήρθε η πρόταση...όχι τόσο σημαντική,αλλά ιδιαίτερη,απλή και αυθόρμητη: «Δεν κοιμόμαστε έξω σήμερα το βράδυ;» Το παιδί της πόλης εντυπωσιάστηκε...πώς; Πού; Ξέρω να κοιμάμαι σε ντιβανάκια στην εξοχή...μεσημεράκι...αλλά στο μπαλκόνι; Στρωματσάδα; Με τους γείτονες απέναντι; Περίεργο... Και άμα μας την πέσουν; Και άμα μας χαζεύουν από απέναντι;
12/06/2012 - 02:27Θυμάμαι και μαθαίνω
Σπάω το μυαλό μου μέρες να θυμηθώ την πρώτη μου μνήμη από το νησί...όλο μονολογώ..."σίγουρα έχει και πιο πίσω". Ένα βράδυ λοιπόν, όπως χαλάρωνα, πριν με πάρει ο ύπνος...κατάλαβα...Η πρώτη μου μνήμη από το νησί,δεν είναι εικόνα...είναι μυρωδιά...η μυρωδιά της θείας Σοφίας.
02/03/2012 - 00:19το καθρεφτάκι στην Ικαρία
Ο καθρέφτης είναι ένα πολύ καλό μέσο από πολύ παλιά για να ερχόμαστε σε επαφή με την ομορφάδα μας. Βοηθάει πολύ να μην βγαίνουμε από το σπίτι μας σαν τους μουρλούς… αναμαλλιασμένοι, ντυμένοι όπως να ‘ναι και μακιγιαρισμένοι όπως να ‘ναι, [ασχέτως αν κάποιοι δεν τον συμβουλεύονται αρκετά (άσχετο και αυτό)].
09/02/2012 - 00:38Ήμασσαν τρεις ψυχεροί ελόου μας…
Ήμεσσαν κατάζακα, η αθράκα έκαιε, το λιοκόμπομα ηπόσωνε για ούλλους. Εκάμναμε χάζιν την φωτιά και πασκίζαμε να ζεστοκοπιθούμε. Ήμεσσα μαργωμένοι από την ψακάδα. Η αεροφιτσάδα του βουνού ακουότανε από τον αναφάντη. Ο ουρανός ηξεφουντανίστη, ήχασεν τα μπούτσα του και ηξεπατώθηκεγ καλά-καλά.
