Ένα χρόνο μετά τις καταστροφικές πλημμύρες, η νοτιοδυτική Ικαρία ακόμη νοσεί. Οι συζητήσεις, οι υποσχέσεις και οι συνεχείς αναφορές σε ποσά εκατομμυρίων ευρώ, σε αποζημιώσεις, στη βοήθεια των μηχανημάτων του στρατού, στην αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας για τη διευθέτηση των ρεμάτων (που όλο έρχονται αλλά ποτέ δεν φτάνουν!), δεν έφεραν καμία πραγματική και πρακτική βελτίωση.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου, παίρνοντας υπ’ όψη τις πρωτόγνωρες διαστάσεις που παίρνει η επίθεση στον κόσμο της εργασίας με την κατάθεση του Πολυνομοσχεδίου που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το νέο μισθολόγιο της εξαθλίωσης για όλους του δημόσιους υπαλλήλους, τις διατάξεις για «εφεδρεία» και απολύσεις στο δημόσιο, αλλά και τη μισθολογική εξαθλίωση των εργαζόμενων του ιδιωτικού τομέα...
Υπό την απειλή της δημόσιας κατακραυγής, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου υγείας και κοινωνικής αλληλεγγύης (;), δεν μας έκανε τελικά «την τιμή» να παρευρεθεί στα εγκαίνια του μαστογράφου, ο οποίος θυμίζουμε είναι δωρεά της εθνικής τράπεζας και όχι δαπάνη του υπουργείου. Η φιέστα με ξένα κόλλυβα τελικά ματαιώθηκε.