Της Ικαρίας θα της άξιζε να είναι παγκόσμιο κέντρο ιαματικού τουρισμού καθώς οι εξαιρετικής ποιότητας και σύστασης θερμομεταλλικές ιαματικές πηγές της συγκαταλέγονται στις 10 καλύτερες του κόσμου. Ομως, η αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας, μικρά και μεγάλα συμφέροντα, άστοχοι χειρισμοί και άσχετοι άνθρωποι έχουν καταδικάσει τον παλιό αυτό τόπο εξορίας να ζει στην εξορία

Εμείς οι Καριώτες θα χρησιμοποιήσουμε κάθε νόμιμο και δημοκρατικό μέσο να σώσουμε τον τόπο μας και να προσφέρουμε στην παγκόσμια κοινωνία τα ιαματικά μας λουτρά. Και ας λένε οι γιατροί με τ' αγορασμένα διπλώματα και τους τίτλους ότι τα λουτρά είναι μάγια, ότι τα χάπια θεραπεύουν...

Τα ιαματικά λουτρά της Ικαρίας, μοναδικά στον κόσμο όπως λένε διεθνώς γνωστοί επιστήμονες στον τομέα αυτό, βρίσκονται στο τέλος της ύπαρξή τους. Η απαράδεκτη συμπεριφορά του ελληνικού κράτους απέναντι στο νησί συνεχίζεται για 102 χρόνια τώρα. Απελευθερώθηκε στις 17 Ιουλίου 1912 και αυτοκυβερνήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1912 με δημοκρατικό τρόπο, οργάνωσε τόσο σωστά τη μικρή κοινωνία του, που παρ' όλο που το μόνο μέσο επικοινωνίας ήταν ο τηλέγραφος, η Ικαρία έγινε γνωστή στον κόσμο ολόκληρο. Δυστυχώς, από τον Νοέμβριο του 1912 που προσαρτηθήκαμε στην Ελλάδα, για να μην καταληφθούμε από τους Ιταλούς, άρχισαν οι διωγμοί και η απαράδεκτη συμπεριφορά της πατρίδας μας. Διωγμοί - τόπος εξορίας. Αίμα και δάκρυα ποτισμένο το χώμα του νησιού μας, που έχει να δείξει όχι μόνο πνευματικό πλούτο αλλά και τις ιδιαιτερότητες της φύσης του και τον υπόγειο μοναδικό πλούτο και τα ιαματικά του λουτρά, που από την αρχαιότητα ήταν γνωστά - ήταν μάλιστα αι θέρμαι Ικαρίας η καλύτερη σύμμαχος και χρηματοδότης των Αθηνών, και υπάρχουν κτίσματα εκείνης της εποχής. Και συνεχώς η Ικαρία, παρ' όλη την ταλαιπωρία του αιγαιοπελαγίτικου χώρου από πειρατές και κατακτητές, δεν ερήμωσε ποτέ.

Και συνέχισε να προσφέρει θεραπεία στους αρρώστους των γύρω νησιών και των παράλιων της Ανατολής - Κουσάντασι, Σμύρνη, Εφεσος κ.λπ. Το πρώτο μεγάλο βήμα έγινε (δυστυχώς επί δικτατορίας Μεταξά, που αναγνώρισε την αξία των ιαματικών πηγών, και έγινε ο δρόμος Αγιος Κήρυκος-Θέρμα και Ράχες-Αρμενιστής) όταν οι Ράχες γίνανε παραθεριστική περιοχή. Θυμάμαι, προπολεμικά, όταν κατοικήσαμε στα 1937 (ήμουν 8 ετών) έρχονταν στο σπίτι Ευρωπαίοι λουόμενοι και μιλούσαν με τον πατέρα μου στα αγγλικά, που μόλις είχε έρθει από την Αμερική και κάπως ήξερε τη γλώσσα. Ο πόλεμος και ο εμφύλιος σπαραγμός, που έπληξε βαριά και την Ικαρία, με τους χιλιάδες εξορίστους, ενόχλησε τους κυβερνώντες εκείνης της εποχής. Ομως οι εξόριστοι εκείνοι, πολλοί επιστήμονες, δημοσιογράφοι, ηθοποιοί, έγιναν οι καλύτεροι κήρυκες για το νησί μας και έκαναν γνωστά τα ιαματικά της λουτρά και τις απίστευτες μέχρι τότε ικανότητές της. Οι εξόριστοι (οι πρώτοι στα Θέρμα, τον Σεπτέβριο του 1946) ανακάλυψαν τις ικανότητες μιας άγνωστης πηγής έως τότε, του Απόλλωνα, αλλά και πολλές άλλες, συνολικά πάνω από 100, που αναβλύζουν σε μία έκταση περίπου δέκα μιλίων, από τη Λευκάδα Αγίου Κηρύκου έως την Αγία Κυριακή, πίσω από το αεροδρόμιο.

Το πρώτο πλήγμα
Μετά τον εμφύλιο, συγκεκριμένα στις αρχές του 1950, η Διεθνής Συνομοσπονδία Αναπήρων Πολέμου που αριθμούσε είκοσι εκατομμύρια μέλη (ανάπηροι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου) ήρθε σε επαφή με την κοινότητα, τότε, του Αγίου Κηρύκου με πρόγραμμα να κτίσουν μια σύγχρονη λουτρόπολη και παιδούπολη και οι ανάπηροι με τις οικογένειές τους όλο το χρόνο να επισκέπτονται τον τόπο μας. Η κοινότητα τότε τους παραχωρούσε τη δυτική πλευρά των Θέρμων, υπήρχαν μικρά κτίσματα που όλοι τα παραχωρούσαν ευχαρίστως, και κάποια συγκεκριμένη μέρα θα ερχόταν μια επιτροπή με υδροπλάνο να υπογράψουν τα σχετικά συμβόλαια. Βρισκόμουν στην Ικαρία εκείνες τις μέρες. Σχολεία, κόσμος, με λουλούδια και αφίσες, περίμεναν την επιτροπή (ο Ελληνας πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας, ο Αμερικανός πρόεδρος της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας Αναπήρων Πολέμου και άλλοι). Κι ενώ περιμέναμε όλοι με αγωνία ν' ακούσουμε το θόρυβο του υδροπλάνου που θα άλλαζε τη ζωή μας αλλά και όλης της χώρας μας -έτσι το βλέπαμε εμείς-, ήρθε ένα τηλεγράφημα που μας πάγωσε όλους. Ελεγε: «λόγω απρόβλεπτων αντιξοοτήτων, αδύνατον μεν να έρθομεν εις την Ικαρίαν, και θα επανέλθομεν εν καιρώ». Αυτό ήταν το τέλος μιας εποχής που θα βοηθούσε όλη τη χώρα να κάνει τα πρώτα βήματα ανάπτυξης, ύστερα από την καταστροφή δύο πολέμων, του 1940 και του Εμφυλίου.

Το νερό, ιαματικό και μη είναι «πηγή ζωής» για το νησί και σε συνδυασμό με το «ικαριώτικο ραχάτι» ίσως να αποτελούν ένα από τα μυστικά της μακροζωίας των Ικαριωτών

Δυστυχώς, η μικροψυχία των κυβερνώντων και η απέχθεια προς την Ικαρία από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζεται. Βέβαια σαν ανταποκριτής τότε της εφημερίδας της Νεολαίας της ΕΔΑ «Φρουροί της Ειρήνης», γύρισα στην Αθήνα όπου και πληροφορήθηκα από υπεύθυνο κρατικό πρόσωπο πως οι άλλες λουτροπόλεις, ο νεοϊδρυθείς τότε ΕΟΤ και κάποια τράπεζα που είχαν μετοχές στις λουτροπόλεις πίεσαν τον τότε υπουργό Δημοσίων έργων Κων. Καραμανλή και υπέδειξε άλλες περιοχές και όχι την Ικαρία, για διάφορους λόγους. Η απάντηση ήταν από την πλευρά της Διεθνούς Συνομοσπονδίας «σαν τις πηγές των άλλων περιοχών σας υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, σαν της Ικαρίας πουθενά». Και να σημειωθεί πως τότε δεν είχαν ακόμα γίνει συμπληρωματικές μελέτες και δεν είχε εντοπιστεί η πηγή της Αρτέμιδος, με πάνω από 4.000 μονάδες ραδονίου. Βέβαια, αυτή η πηγή δεν λειτουργεί, είναι καλυμμένη με τσιμέντο. Το παράξενο και μοναδικό είναι πως η κάθε μία από τις πηγές αυτές έχει διαφορετική περιεκτικότητα σε ιαματικά στοιχεία και σε ποσότητα ραδονίου. Βέβαια, η Διεθνής Συνομοσπονδία Αναπήρων έφυγε, άγνωστο τι απέγινε μετά, λένε ότι έκανε σχετικές εγκαταστάσεις κάπου στην Ευρώπη.

Οταν έγινε γνωστή η συμπεριφορά του κράτους, έγιναν διαμαρτυρίες και τότε η κυβέρνηση αναγκάστηκε να δώσει για πρώτη φορά χρήματα για την Ικαρία, να γίνουν δύο ημιμόνιμα, σύγχρονα για εκείνη την εποχή υδροθεραπευτήρια, ο Απόλλων στα Θέρμα και ο Ασκληπιός στον Αγιο Κήρυκο, κλεισμένα με μονότουβλο. Μέχρι τώρα αυτά χρησιμοποιούνται, και οι φθορές είναι περισσότερες από τα έσοδα. Αρχισε δε η εκπόνηση του σχεδίου πόλεως των Θέρμων, σε μια έκταση μερικών δεκάδων στρεμμάτων που το εκπονούσαν είκοσι συνεχή χρόνια όπου, βέβαια, επιτρεπόταν η οικοδόμηση, υπό όρους. Επί δικτατορίας Παπαδόπουλου (δυστυχώς) μια αναφορά του συλλόγου Θέρμων στον Πατακό, ανέφερε το ιστορικό και σε λίγες μέρες το σχέδιο πόλεως ήρθε. Είναι βέβαια ανεφάρμοστο, γιατί πρέπει να γκρεμίσουν τα μισά σπίτια. Και μάλιστα (δυστυχώς ξανά) οι δικτάτορες που έμαθαν το ιστορικό των Θέρμων, εκπονούν συμπληρωματικό σχέδιο πόλεως σε έκταση εκατοντάδων στρεμμάτων, όπου θα μπορούσαν να οικοδομηθούν μεγάλες οικοδομές και λουτρικές εγκαταστάσεις. Αλλά μόλις ανέλαβε η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας το 1974, πριν καθίσουν στην καρέκλα τους οι υπουργοί, καταργούν το σχέδιο πόλεως των Θέρμων. Ολα σταμάτησαν εκεί.

Το δεύτερο πλήγμα
Πριν από μερικά χρόνια, ύστερα από διαμαρτυρίες των φορέων, ξεκίνησε η εκπόνηση του σχεδίου. Τους είπα το ιστορικό και τους εξήγησα την ιδιαιτερότητα του χώρου - ήταν παλιά μικρές περιουσίες από αμπέλια και κήπους. Και ότι υπάρχει αυτό που έκανε η δικτατορία, αλλά ακυρώθηκε. Το βρήκαν βέβαια, το είδαν πως ήταν απόλυτα εφαρμόσιμο και σύμφωνο με την ιδιομορφία του περιβάλλοντος, το προώθησαν προς έγκριση και άλλαξαν τους όρους δόμησης, αντί με τους ίδιους όρους, και σε συνέχεια του σχεδίου όπως είχε γίνει και υπάρχει από το 1970, αλλάζουν τους όρους δόμησης και λένε στο νέο ότι για να οικοδομηθεί κάποιος χώρος, πρέπει να έχεις οικόπεδο δύο στρεμμάτων με δικαίωμα κάλυψης 20%. Τέτοιος χώρος δεν υπάρχει σε όλη αυτή την έκταση, και βέβαια το ήξεραν, γιατί τους είχα ενημερώσει, και σκόπιμα, για να μην προχωρήσει η ανάπτυξη, έβαλαν αυτούς τους όρους και φυσικά ο δήμος το απέρριψε.

Κυματοθραύστης στην ωραία παραλία των Θέρμων. Η κατασκευή του, όμως, προκάλεσε πρόβλημα στην ανατολική πλευρά της παραλίας, περιορίζοντας την κίνηση των λουομένων

Τα Λουτρά της Ικαρίας, παρ' όλα τα εμπόδια, βρίσκονταν στις πρώτες θέσεις λούσεως, είχαν φτάσει μέχρι και 1.500 λούσεις την ημέρα. Δηλαδή, 170.000 λούσεις το χρόνο. Μετά τη δικτατορία, στα τέλη του 1970, φιλοξένησα την ιδιαιτέρα μασέζ του Καραμανλή, Ξανθίππη Καρακίτσου, που σε παγκόσμιο σεμινάριο φυσιοθεραπευτών στην Ιαπωνία, παραξενεύτηκαν οι σύνεδροι που την είδαν με παραμορφωτική αρθρίτιδα στα χέρια και της μίλησαν για την Ικαρία. Ηρθε αμέσως και παρ' όλο που τότε λειτουργούσε σωστά, περίμενε να δει κάτι καλύτερο. Της μίλησα για όλο το ιστορικό και το μετέφερε στον Καραμανλή - ήταν πρωθυπουργός τότε. Οταν συναντηθήκαμε ξανά, μου είπε πως έκανε αυτή τη συζήτηση, και κατά λέξη, μου λέει, κούνησε το κεφάλι του και είπε: «Μεγάλο μου λάθος τότε». Και δίνει αμέσως εντολή στο υπουργείο Συντονισμού να γίνει επείγουσα μελέτη αξιοποίησης των Λουτρών Ικαρίας. Αμέσως, ο υπεύθυνος περιφερειακής ανάπτυξης Γιασιμακόπουλος αναθέτει στον καθηγητή Κωνσταντίνο Καραγκούνη, και με επιτελείο Ευρωπαίων ειδικών και επί δύο ολόκληρα χρόνια εκπονούν μια μελέτη για όλο τον Θερμαλισμό της Ικαρίας, και ειδικά για αξιοποίηση των ιαματικών πηγών. Η μελέτη είναι 140 σελίδες μεγάλου μεγέθους με κάθε λεπτομέρεια, σχεδιαγράμματα, μελέτες, προτάσεις και μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν όλες οι λουτροπόλεις της χώρας (2.500 πηγές υπάρχουν στην Ελλάδα σε 65 περιοχές, 15 τουριστικής σημασίας και 50 τοπικής σημασίας).

Αμέσως φύγαμε με τον τότε δήμαρχο, αείμνηστο Θεοφάνη Λουκάτσο, πήγαμε στην Αμερική, και σε Πανικάρια συνάντηση αποφασίσθηκε να γίνει εταιρεία λαϊκής βάσης και με τη βοήθεια του κράτους και σύμφωνα με τη μελέτη Καραγκούνη να ξεκινήσει η αξιοποίηση των πηγών σε πρώτη φάση. Δηλαδή, ένα κτήριο στα Θέρμα σε δημοτικό χώρο, πάνω από την πηγή Απόλλωνος και μια μικρή απαλλοτρίωση, ή μάλλον συμμετοχή ιδιοκτήτη εγκαταλελειμμένου ξενοδοχείου με ποσοστά. Τριώροφο κάτω, όλες οι πηγές των Θέρμων, δύο όροφοι λαϊκό ξενοδοχείο και επάνω σουίτες με πισίνες και σύγχρονα άλλα λουτρικά έργα. Αξιοποίηση της πηγής της Σπηλιάς, όπως εν μέρει έχει γίνει, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ακόμα από αδέξιους χειρισμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μεταφορά του διοικητηρίου στο λιμάνι, κάτω από το κτήριο λουτήρες, υπαίθρια πισίνα και επάνω διώροφο ξενοδοχείο, προϋπολογισμού 3,5 δισ. δραχμών τότε. Στο μεταξύ, όμως, το 1981, όταν μπήκαμε στην ΕΟΚ, πληροφορήθηκα εκείνες τις μέρες από ένα φίλο, από διάφορους άλλους και από την εξέλιξη των γεγονότων, ότι έγιναν ειδικές συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και η σημαντικότερη κατά λέξη: «Εμείς θα σας στέλνουμε εκατομμύρια τουρίστες, ο θεραπευτικός τουρισμός είναι μόνο δικός μας». Μπορεί τότε να μην δώσαμε και τόση σημασία, όμως τώρα βλέπουμε τις συνέπειες. Ακουσε ποτέ κανένας Ελληνας να μιλήσει κάποιος υπεύθυνος κυβερνητικός παράγοντας για θεραπευτικό τουρισμό; Και αυτός ο πλούτος της χώρας μας να μένει ανεκμετάλλευτος και να αναγκάζονται τα 2,5 εκατ. ρευματοπαθείς - αρθριτοπαθείς να καταναλώνουν χάπια για να πλουτίζουν τα κυκλώματα, βιομηχανίες, γιατροί κ.ά.!

Η χαριστική βολή

Δεξιά ο όρμος του Να όπου καταλήγει ο ποταμός Χάλαρης, ο μεγαλύτερος της Ικαρίας. Η κοίτη του διέρχεται από φαράγγι που προσφέρεται για πεζοπορία, καθώς στη μια πλευρά της έχει χαραχθεί μονοπάτι.

Ξαφνικά και ενώ γινόταν η προετοιμασία για να ξεκινήσει η εταιρεία λαϊκής βάσης, έρχεται η ΕΤΒΑ και λέει στο δήμο: «Εγώ θα κάνω δύο λουτροπόλεις πιλότους, μία στην Ικαρία, διεθνούς προβολής, και μία στην νέα Απολλωνία στη Μακεδονία, τοπικής σημασίας». Αρχίζει η διαδικασία. Στο σπίτι μου το χειμώνα γίνονταν οι συζητήσεις με το δήμαρχο και τους μελετητές και υπευθύνους της ΕΤΒΑ, για τους όρους της κατασκευής. Συγκεκριμένα, οι προτάσεις του δημάρχου ήταν: εμείς σας δίνουμε τα ιαματικά νερά και τις δημοτικές εκτάσεις, έχοντας βέβαια υπ' όψιν τη μελέτη Καραγκούνη. Και ξεκίνησε η διαδικασία της νέας εποχής, με την ΕΤΒΑ να κατασκευάσει τη λουτρόπολη.

Στο μεταξύ, ο νέος δήμαρχος (ο παλιός δεν ξαναέβαλε υποψηφιότητα), παρ' όλο που τον ειδοποίησε η Πανικαρική Αδελφότης Αθηνών να μελετήσουν την προγραμματική σύμβαση, δεν έγινε αυτό και άλλαξε μια λέξη που ανέτρεπε όλη την προφορική συμφωνία (σε άλλα δημοσιεύματα θα δημοσιεύσουμε την Πρ. Σύμ.) Αντί για τις δημοτικές εκτάσεις, όπως προφορικά συμφώνησαν στο σπίτι μου με τον δήμαρχο Λουκάτσο, έγραψαν τις «απαραίτητες» οικοπεδικές εκτάσεις και άρχισαν οι μελέτες επί χάρτου φαίνεται, γιατί σύμφωνα με τη μελέτη της ΕΤΒΑ έπρεπε ο δήμος να απαλλοτριώσει ό,τι η κοινότητα το 1950 είχε υποσχεθεί στη Διεθνή Συνομοσπονδία Αναπήρων, τότε που δεν υπήρχαν κτίσματα. Τώρα έχουν γίνει ξενοδοχεία, μαγαζιά, πανσιόν κ.λπ., ώστε θα χρειαζόταν ένα μέρος του κρατικού προϋπολογισμού για να εξασφαλιστεί ο χώρος. Βέβαια, φταίνε και οι επόμενες δημοτικές αρχές που δεν παρακολουθούσαν τη σοβαρή αυτή υπόθεση, και όταν ο χρόνος περνούσε και το έργο δεν ξεκινούσε, έπαιρνα τηλέφωνο την υπεύθυνη και με ενημέρωνε πως προχωράμε. Στο μεταξύ η ΕΤΒΑ κατασκεύασε μια τεράστια μακέτα και την έβαλε σε εμφανές σημείο, στο κεντρικό κτήριο.

Και πράγματι ο κόσμος θαύμαζε αυτό που θα γινόταν στην Ικαρία. Οταν στα τέλη του 1990 πήρα να ρωτήσω ξανά την ΕΤΒΑ γιατί δεν ξεκίνησαν τα έργα, μου είπαν ότι αφού δεν απαλλοτρίωσε ο δήμος την περιοχή πώς να κτίσουμε, τους είπα τότε, μα τι λέγατε με τον τότε δήμαρχο για τα δημοτικά οικόπεδα, και μου έκλεισαν το τηλέφωνο. Κατάλαβα πως κάτι σοβαρό συνέβη. Εψαξα και με δυσκολία βρήκα την προγραμματική σύμβαση και όταν τη διάβασα κατάλαβα την παγίδα και την πήγα στον αείμνηστο Λουκάτσο και τη διάβασε. Δάκρυσε και μου λέει, πάει τελειώσαμε. Και η σύμβαση αυτή θα δημοσιευτεί, γιατί ελπίζω πως τώρα αρχίζει μια καινούργια φάση στο ιστορικό της Ικαρίας με τον νέο και δραστήριο δήμαρχο Στέλιο Σταμούλο και τον νέο έπαρχο Στέφανο Παμφίλη, έμπειροι και οι δύο στα τοπικά θέματα. Να σημειώσουμε πως η μελέτη της ΕΤΒΑ στοίχισε, όπως ο κ. Σοφού, τότε διοικητής, έγραψε στην επιστολή που δημοσίευσα στο φύλλο του Ιουνίου στην εφημερίδα ΙΚΑΡΙΑ, 600 εκατ. δραχμές και όχι 800 που είχα γράψει εγώ.

Βέβαια, υπάρχουν ευθύνες και στην τοπική αυτοδιοίκηση που δεν χειρίστηκε σωστά τις όποιες καταστάσεις και ακόμα και σήμερα δεν μπορούν να ξεμπλοκάρουν το έργο ολοκλήρωσης της Σπηλιάς που διεκόπη σκόπιμα πριν από 12 χρόνια, που αν τελείωνε τότε τα Θέρμα θα ήταν διαφορετικά, και να σημειωθεί πως η ολοκλήρωσή του είναι θέμα λίγων εβδομάδων. Σε αυτό φταίνε τα πολιτικά κόμματα, που χώνονται στις μικρές κοινωνίες και προωθούν αποκλειστικά δικούς τους ανθρώπους, συνήθως κομματικούς τυχοδιώκτες.

Είναι βέβαια τόσα πολλά που έχουν γίνει εις βάρος του νησιού μας και ειδικά της λουτρόπολης και σήμερα φτάσαμε στο σημείο να γίνονται από 1.500 λούσεις, μόνο 400 και να έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας 800 κλίνες (5 ξενοδοχεία, υπό κατάρρευση και δεκάδες σπίτια). Κάνω έκκληση στους Καριώτες επιστήμονες όπου γης και σε όλους τους φορείς της Ικαρίας σε μια κοινή συνάντηση με πρωτοβουλία της τοπικής αυτοδιοίκησης και τη συμμετοχή της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας με την οποία πρέπει επειγόντως να 'ρθούμε σ' επαφή, να προωθήσουμε την περίπτωση των ιαματικών λουτρών Ικαρίας, αυτόν τον ανεξάντλητο θησαυρό υγείας, τα οποία με καμία άλλη προετοιμασία και σύμφωνα με τη μελέτη Καραγκούνη μπορούν να παρέχουν 100 χιλιάδες λούσεις το εικοσιτετράωρο (1.000 κυβ. νερό την ώρα μετρήθηκε πως χάνεται στη θάλασσα). Ας είναι αυτές οι πρώτες κινήσεις για την επίλυση του σοβαρού, παγκόσμιου πλέον θέματος, που οι ανίκανοι κυβερνώντες κάθε εποχής, όχι μόνο δεν βοήθησαν αλλά και συστηματικά εμπόδισαν και εμποδίζουν αυτός ο θησαυρός της χώρας μας, τα ιαματικά λουτρά, να αξιοποιηθούν.

Εμείς οι Καριώτες θα χρησιμοποιήσουμε κάθε νόμιμο και δημοκρατικό μέσο να σώσουμε τον τόπο μας, αλλά και να προσφέρουμε στην παγκόσμια κοινωνία τα ιαματικά μας λουτρά. Και ας λένε οι γιατροί με τ' αγορασμένα διπλώματα και τους τίτλους ότι τα λουτρά είναι μάγια, ότι τα χάπια θεραπεύουν. Δυστυχώς, όμως, ούτε οι Καριώτες γιατροί δεν τόλμησαν ποτέ να κάνουν μια έρευνα γι' αυτό θέμα.

Εμείς τώρα ξεκινάμε, ίσως μερικοί να γελάνε όμως, όπως λέμε εμείς οι Καριώτες, αυτός που γελά με την καρδιά του είναι ο τελευταίος. Και αυτοί είμαστε εμείς. Κάποτε θα δικαιωθούμε γιατί έχουμε το δίκιο μαζί μας. Και τελειώνοντας θα αναφερθώ στην προσπάθεια του δημάρχου γιατρού Θεοδωράκη (1998-2002) να ξεμπλοκάρει το πρόβλημα «λουτρά Ικαρίας», και σε συνάντηση με τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη που υποσχέθηκε ένα ποσό 8,5 δισ. δρχ. για την αξιοποίηση των λουτρών, κατάφερε και ξεκίνησε το έργο της Σπηλιάς, που πράγματι είναι σύμφωνο με τη μελέτη Καραγκούνη. Ομως πριν ολοκληρωθεί, κάποιοι έστειλαν επιστολή ότι αλλοιώθηκε ο αρχαιολογικός χώρος και παρ' όλο που επίσημα διαπιστώθηκε ότι εκεί δεν υπήρχε αρχαιολογικός χώρος, δεν έγινε καμία προσπάθεια από πλευράς τοπικής αυτοδιοίκησης να τελειώσει το έργο που θα 'ταν το πρώτο βήμα ανάπτυξης. Προέβλεπε υπαίθρια πισίνα στον όρμο των Θέρμων απ' όπου αναβλύζει ιαματικό νερό και μάλιστα όταν είναι άπνοια η περιοχή βγάζει υδρατμούς, έχει δε και μέχρι είκοσι μονάδες ραδονίου. Επίσης προβλέπεται μόλος φάρδους 10 μέτρων σε έκταση από την παραλία μέχρι τον προστατευτικό κυματοθραύστη, όπου μπορούν να ελλιμενίζουν 23 σκάφη αναψυχής - έτσι λέει η μελέτη.

Καθώς το ιαματικό νερό αναβλύζει στον όρμο Θέρμων, όταν υπάρχει άπνοια, βγάζει υδρατμούς, έχει δε μέχρι και 10 μονάδες θεραπευτικού ραδονίου που επιδρά ευεργετικά στα ανθρώπινα κύτταρα

«Θα διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας»
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα εμπόδια, έκαναν την επέκταση του προστατευτικού κυματοθραύστη χωρίς να παρακολουθήσουν τις αντιδράσεις της περιοχής, με αποτέλεσμα να υποχωρήσει η ανατολική πλευρά της ωραίας παραλίας των Θέρμων και να περιοριστεί η κίνηση των λουομένων στον όρμο. Οταν γράφτηκε σε τοπική εφημερίδα το γεγονός, ο τότε νομάρχης κ. Κάρλας, έφερε αμέσως λιμενολόγο, μελέτησε το θέμα, έβγαλε πίστωση και την ενσωμάτωσε με το έργο της Σπηλιάς. Είναι ευκαιρία τώρα που ξεκίνησε η κατασκευή της μαρίνας στον Αγιο Κήρυκο να ολοκληρωθεί και το έργο Σπηλιάς και η αποκατάσταση της παραλίας. Ας είναι στις προτεραιότητες του νέου δημάρχου. Οπως επίσης και η αξιοποίηση της περιοχής Φανάρι (Φάρος) που είναι περιοχή μοναδικής ανάπτυξης και προβολής και δυστυχώς ο δήμος δεν την προωθεί. Εχει παραλία 4 χλμ. με φυσική πισίνα, έχει ιαματική πηγή απεριορίστου παροχής, είναι γεμάτη η περιοχή αρχαία από τη νεολιθική εποχή, την κλασική περίοδο (Πύργος, Δρακάνου) και τη βυζαντινή, έχει αεροδρόμιο, μαρίνα παντός καιρού και εγκαταλελειμμένο κτήριο κτισμένο από τον ιταλικό στρατό κατοχής (1941-43) που θα πρέπει να γίνει μνημείο Δημοκρατίας - Αντίστασης. Εχει και άλλες ιδιαιτερότητες ωστόσο δυστυχώς τα τελευταία χρόνια δεν έγινε καμία προσπάθεια προώθησης και αξιοποίησης αυτής της περιοχής. Είναι λοιπόν καιρός, κύριοι κυβερνώντες, ν' ασχοληθείτε με την Ικαρία. Οταν οι πρόγονοί μας υπέγραψαν την προσάρτηση της Ικαρίας στην Ελλάδα (για να μην κατακτηθεί από τους Ιταλούς όπως τα Δωδεκάνησα, που μακάρι να γινόταν τότε), η Ικαρία ανέλαβε τις υποχρεώσεις της, αλλά έχει και δικαιώματα που θα διεκδικήσουμε με κάθε νόμιμο τρόπο και μέσο. Και ας μην μας πουν ότι κάτι έκαναν και για την Ικαρία, γιατί θ' αναγκαστώ να γράψω για όλο το φάσμα των έργων που έγιναν, όχι βέβαια για μας αλλά για άλλους σκοπούς.

Η εφημερίδα «Ικαρία», της οποίας εκδότης και ιδιοκτήτης είναι ο Θανάσης Βασίλαρος που από τη δεκαετία του '50 δίνει αγώνα για την αξιοποίηση των ιαματικών πηγών, αυτού του ανεξάντλητου θησαυρού της Ικαρίας

Οταν η Ε.Ε. μεριμνά, και μάλιστα με αρκετά ευρώ ανάλογα με την περίπτωση, για τους ασθενείς που έχουν ανάγκη λουτροθεραπείας, γιατί αναγνωρίζει τα οφέλη της στη βελτίωση της σωματικής αλλά και ψυχικής υγείας τους, όταν ο υπόλοιπος κόσμος με κάθε τρόπο αξιοποιεί και προβάλλει οτιδήποτε έχει σχέση με τη λουτροθεραπεία, όταν υπάρχουν κράτη που υποχρεωτικά και με επιδότηση οι εργαζόμενοι σε βαριά, ανθυγιεινά επαγγέλματα κάνουν λουτροθεραπεία, όταν..., όταν... Στην Ελλάδα, την πλουσιότερη χώρα στον κόσμο σε ιαματικές πηγές (2.500 σε 65 περιοχές), με τον περισσότερο πληθυσμό να έχει ανάγκη από τη θεραπεία αυτή, όχι μόνο δεν συστήνονται οι θεραπείες, αλλά προκλητικά προσπαθούν να μηδενίσουν τη λειτουργία του θησαυρού αυτού.

Η Ικαρία, γνωστή σε όλο τον κόσμο για την ποιότητα και αποτελεσματικότητα των πηγών της, βρίσκεται στα όρια του μηδενισμού από το ελληνικό κράτος. Και όχι μόνο οι πηγές της αλλά όλο το νησί, που και αυτό έχει τις δικές του σημαντικές ιδιαιτερότητες.

Enet.gr