Στην δεκαετία του ’50 αλλά και αργότερα, η επικοινωνία μεταξύ  των ανθρώπων  ήταν αρκετά δύσκολη, πόσο μάλλον στην Ικαρία που ήταν ένα απομονωμένο  νησί.

Η  αλληλογραφία  έφτανε στο προορισμό της  μετά από είκοσι ημέρες, τουλάχιστον.

Στον Άγιο Κήρυκο, ο ταχυδρόμος ,γνωστός  σε όλους  με το όνομα  «Θεόφιλος», κατέβαινε  στα καφενεία  με μία ντουντούκα  και μοίραζε  τα γράμματα.

Το κέντρο  της  επικοινωνίας  τότε, ήταν το  λεγόμενο  Τ.Τ.Τ (Ταχυδρομείο-Τηλεφωνείο-Τηλεγραφείο).Για να μιλήσει  κανείς   στο τηλέφωνο, έστελναν μία ειδοποίηση δύο  ημέρες  πριν, για την ημέρα και  την ώρα που θα έπρεπε να βρίσκεται  εκεί  για να τον  πάρουν. Αυτά τα κέντρα  υπήρχαν  μόνο  στον Άγιο  Κήρυκο  και  στον Χριστό.

Οι  cartes postales  είναι σταλμένες  από την οικογένεια  Δρόσου  προς  την οικογένεια  Γκιουρέμου το ’51 και το ’53.

Οι  φωτογραφίες  είναι τραβηγμένες  από τον τότε  φωτογράφο του νησιού , Κώστα  Καρίμαλη (με το παρατσούκλι  “Σατανάς”).
Αρχείο  οικ.Γκιουρέμου
 

Μυρτώ Αξαρλή για το ikariamag