24/09/2012 - 00:03Το καφενεδάκι του Στράτου
Μπορεί να έχει το κάθε χωριό της Νικαριάς το καφενεδάκι του για να «καφενεδίζει». Ο Γλαρέδος τον καφενέ του Λιάρη, και πιο παλιά τον ένδοξο εκείνο του Φίλιππα και της Ελένης, και τα άλλα χωριά τον δικό τους. Επειδή από παιδί γνώριζα αυτό το καφενεδάκι, του χωριού μου, το καφενεδάκι του Καντούνη, επίθετο του Στράτου, θ’ ανοίξω έναν διάλογο μαζί σας γι αυτό.
14/09/2012 - 00:49H γιαγιά Ερασμία
Την θυμάμαι καλά, σα να ήταν χθες… Καθόταν στην αυλή με την πλάτη της ακουμπισμένη στον τοίχο και ατένιζε ψηλά, ψηλά στον Αθέρα. Όμορφη γιαγιά, εξ’ Αιγύπτου. Τα γκριζογάλανα μάτια της περιεργάζονταν τα φυλλώματα και τις σκιές των δέντρων. Σα να κρυφάκουγε τους ψίθυρους του κελαρυστού νερού και το θρόισμα της φύσης. Ένα ματσάκι βασιλικό περασμένο στο αυτί της και ένα γερμένο χαμόγελο γλυκιάς μελαγχολίας.
28/07/2012 - 22:4816 αναμνήσεις από τις διακοπές των παιδικών μας χρόνων
Αν μιλήσουμε για την αθωότητα της παιδικής ηλικίας, θα είναι μάλλον πολύ κλισέ. Αν μιλήσουμε για την ανεμελιά εκείνων των καλοκαιριών που ακόμη δεν είχαμε ταυτότητα και δεν κάναμε φορολογική δήλωση, θα είναι σαν να διατυπώνουμε το αυτονόητο. Γι’ αυτό, είναι ίσως καλύτερα να αφήσουμε να μιλήσουν για την αθωότητα και την ανεμελιά, οι ίδιες μας οι αθώες και ανέμελες αναμνήσεις.
24/07/2012 - 01:07Η ανεμόσκαλα
Σα νιόφερτη, σε ξένο τόπο, που περιδιαβαίνει τα σοκάκια του και κρυφοκοιτάζει τους ανθρώπους του και τις συνήθειές τους.... έτσι κι εγώ, μέρες τώρα ξεφυλλίζω τις σελίδες του ikariamag και κρυφοκοιτάζω τους ανθρώπους και τα γραψίματά τους...
06/07/2012 - 00:01Το σπίτι της καρδιάς μου
Όταν μου σφίξεις το χέρι, συνήθως λέω απλά το όνομα μου. Αν με γνωρίσεις λίγο καλύτερα όμως θα ακούσεις το «Αγύριστο κεφάλι, καριώτικη καρδιά» που μου προσάπτουν και τα περιγράφει όλα. Οι φίλοι μου, λένε ότι είμαι από την Ικαρία σαν χαρακτηριστικό βιογραφικού. Άλλοι λένε για την δουλειά τους, όχι εγώ. Όσοι έχουν έρθει στο νησί το έχουν αγαπήσει. Από τη δεύτερη φορά κιόλας το λένε σπίτι τους και έχουν αποκτήσει συνήθειες καριώτικες.
28/05/2012 - 00:44Η εκδρομή
Ήταν η μονοήμερη εκδρομή της χρονιάς, τέτοια εποχή περίπου, το ‘84 ή το ‘85. Θα πηγαίναμε στους Αγίους Αποστόλους τρία δημοτικά μαζί, του Χριστού, των Καρυδιών και των Καστανιών.
12/04/2012 - 00:27Στην Ικαρία τη Μεγάλη Παρασκευή γίνομαι πάλι παιδί!
Θα έρθουν οι φίλες μου να με πάρουν από το σπίτι πολύ νωρίς. Θα ξεκινήσουμε μαζεύοντας λουλούδια από τη δική μας αυλή. Και θα συνεχίσουμε σε όλο το χωριό, σε κάθε αυλή. Οι νοικοκυρές μας διαλέγουν τα πιο φρέσκα και μας τα δίνουν απλόχερα. Θα φτάσουμε στην εκκλησία πολύ πριν το μεσημέρι. Θα έχουν μαζευτεί όλα τα παιδιά.
11/04/2012 - 00:09η μνήμη και η όσφρηση
Είναι Πάσχα. Είναι όλοι ζωντανοί, χαμογελάνε, οι παππούδες, οι γιαγιάδες, οι φίλοι. Είναι όλοι κάτω, τα ξαδέρφια, οι θείοι, οι αγαπημένοι, ανησυχούμε αν θα χωρέσουμε όλοι στην αυλή, ετοιμαζόμαστε για χορευτικά, η ξαδέρφη με το τσιφτετέλι, ο ξάδερφος έχει ξεσηκώσει κάτι φιγούρες στο ζεϊμπέκικο από έναν τύπο, ο νονός μου θα βάλει μεταμφίεση και θα σκάσουμε όλοι στα γέλια.
02/04/2012 - 01:29Δέματα από την Ικαρία
Έπιασε νευρικά το φάκελο. Ήξερε οτι περίμενε να λάβει κάτι αλλά δεν ήξερε τι. Και στην τελική, δε είχε και σημασία. Σημασία είχε ότι κρατούσε το φάκελο στα χέρια της. Επέστρεφε σο δωμάτιο της στο Ντελφτ, με τα ψώνια της εβδομάδας στα χέρια, όταν άνοιξε το γραμματοκιβώτιο και είδε κάτι να διαφέρει..κάτι που δεν έμοιαζε να έρχεται από τράπεζα.
27/03/2012 - 00:12Κατωτινοί - Πανωτικοί: το σκορ είναι ανοιχτό
Ο παππούς μου μεγάλωσε το γιαλό, εκεί έμεναν οι γονείς του, πήρε για προίκα του το σπίτι για να μπορέσει να παντρευτεί και να βάλει μέσα τη νύφη. Η νύφη ήταν Φούσκαινα και το σπίτι της πάνω από τους Δρύδες, μα όπως και να το δεις κι ο Φουσκάτος κάτω από τον αμαξωτό βρίσκεται.. Κατέβηκε με τη βαλίτσα της από τους Αγ. Ανάργυρους κι ήρθε ακόμα λίγο πιο κάτω..
