Αποτελεί την επίσημη υποψηφιότητα της Ελλάδας για φέτος στην κατηγορία Ξενόγλωσσης Ταινίας. Οι συμμετοχές των χωρών για το Οσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας ανακοινώθηκαν και επίσημα, και η υποψηφιότητα της Ελλάδας για φέτος είναι «Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού» του Εκτορα Λυγίζου. Η ταινία που κέρδισε την άνοιξη το μεγάλο βραβείο της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου θα μας εκπροσωπήσει, λοιπόν, στα 86α Οσκαρ τον Μάρτιο του 2014 και ποιος ξέρει μπορεί και να τη δούμε να φιγουράρει στην οσκαρική πεντάδα…
Ο Γιώργος Καρναβάς κατάγεται από τον Εύδηλο και τις Ράχες Ικαρίας και με την παραγωγή έχει «μπλεχτεί» σε πολλά επίπεδα: Από την Stefi Productions μέχρι το ξακουστό Synch, το πιο επιτυχημένο μουσικό φεστιβάλ της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια, το οποίο συνδιοργάνωνε με τον επίσης Ικαριώτη, Καραβοσταμιώτη Δημήτρη Παπαϊωάνου.
Απολαυστικές, διδακτικές, γόνιμες και απολύτως συμβατές με τους σύγχρονους προβληματισμούς για την Ελλάδα της κρίσης ήταν οι ανιχνεύσεις δυο νέων σκηνοθετών που παρουσίασε το CineDoc στις 17/4/2013 στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Όμως, η ευτυχής συγκυρία της κοινής προβολής τους μου αποκάλυψε και άλλες αρετές των δυο αυτών ντοκιμαντέρ που ούτε οι δημιουργοί ούτε οι παραγωγοί κι οι διοργανωτές της κοινής προβολής μπορούσαν να φανταστούν.
Ο Νίκος Νταγιαντάς είναι 38 ετών. Με πρώτο πτυχίο στην Αρχαιολογία ξεκίνησε με ταινίες ιστορικού – αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, (ξεχωρίζει η συμμετοχή του στο ντοκιμαντέρ 1821 του ΣΚΑΪ). Γρήγορα όμως άρχισε να στρέφεται στις ιστορίες καθημερινών ανθρώπων και τώρα πια έχει στο ενεργητικό του διεθνείς συμπαραγωγές, ανάμεσα τους η ξεχωριστή “sayome”. Η τελευταία ταινία του μιλά για την Ικαρία και απέσπασε 2 βραβεία φετινό, στο 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
2 Βραβεία κέρδισε το ντοκιμαντέρ Little Land του Νίκου Νταγιαντά στο 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που ολοκληκληρώνεται σήμερα. Στο Little Land, μέσα από ένα μωσαϊκό μοναδικών χαρακτήρων, o σκηνοθέτης ανακαλύπτει τα μυστικά της Ικαρίας και πώς οι ριζικά διαφορετικές ζωές των κατοίκων του νησιού μας αφορούν άμεσα, ιδιαίτερα σε αυτήν την περίοδο οικονομικής και κοινωνικής αναταραχής.
Στις 15 Μαρτίου δεν ανοίγει απλώς τις πόρτες του. Ανοίγει και ένα παράθυρο σε έναν κόσμο γεμάτο ανθρώπινες ιστορίες, συνέπειες της κρίσης ή επιστροφή στη φύση. Εναν κόσμο με μεσσήνιους καουμπόηδες, καθηλωμένους αλλά μαχητικούς συγγραφείς, νάνους της Ισπανίας αλλά και προστάτες οροθετικών παιδιών στην Ινδία ή επίμονους οδηγούς βουλγαρικών ασθενοφόρων.