Όταν το 2002 επισκεπτόμουν τις σκανδιναβικές χώρες με έκπληξη διαπίστωνα ότι στα σούπερ μάρκετ πουλούσαν φέτες καρπούζια και όχι ολόκληρα καρπούζια!

Πρέπει να βάλω τα πράγματα σε μία σειρά. Για να ακριβολογώ τα πράγματα είναι όλα στη θέση τους γιατί μου αρέσει η τάξη αλλά πρέπει να οργανώσω τις επιθυμίες και τους στόχους μου για τη νέα χρονιά. Συνήθως μεταφέρω από το προηγούμενο έτος, από την «προηγούμενη χρήση» όπως λένε και οι λογιστές, όλα εκείνα που δεν πρόλαβα να κάνω. Με το ίδιο σκεπτικό, με μεγάλη ευλάβεια, μετέφερα εκκρεμότητες από το ’09 στο ’10, από το ’08 στο ’09 και πάει λέγοντας. Άρα η λίστα είναι πλέον μακροσκελής και αναγκαστικά διαγράφω, συχνά με λύπη.

Αρχικά λέω να κάνω μερικές αγορές. Ανάμεσά  σε αυτές θα είναι κάτι πολύ ακριβό, οτιδήποτε, για να μην απογοητεύσω τις αγορές που με θέλουν συνεπή καταναλωτή. Μία φίλη λέει διαρκώς «ψωνίζω, άρα υπάρχω». Έτσι αποφάσισα να την μιμηθώ κάνοντας μία σκέψη παραπέρα. Περνούν από τη ζωή μου διάφορα πρόσωπα, έρχονται και φεύγουν. Μερικές φορές το κάνουν εντελώς αθόρυβα και άλλοτε γίνονται πολύ θορυβώδεις, στα πλαίσια των μικρών επαναστάσεων που τους επιτρέπεται ακόμα να κάνουν. Σ' αυτά τα πρόσωπα δεν έχω κανένα δικαίωμα επιρροής ή εξουσίας κι έτσι είναι το σωστό. Μπορώ όμως να αγοράζω ό,τι θέλω για να υπάρχω σ’ αυτόν τον κόσμο των προβληματικών σχέσεων. Είναι το καλύτερο υποκατάστατο. Μπορώ να ξοδέψω όσα θέλω, όποια στιγμή θέλω, χωρίς να με κατηγορήσουν, να με επικρίνουν ή να με επιβραβεύσουν. Μπορώ να κάνω χρήση ή κατάχρηση ενός προϊόντος, να το φθείρω, να το σπάσω ή να το χαρίσω με την ίδια ευκολία.  

Παλιότερα έψαχνα τη φλόγα και την ικανοποίηση στα πρόσωπα, έστω για ένα τους κατόρθωμα, για τη μία και μοναδική τους νίκη. Οι νίκες λιγοστεύουν και τα πρόσωπα αφήνονται να γίνουν πιο θλιμμένα οπότε αρκούμαι να επιβεβαιώνομαι μέσα από την αγοραστική μου δύναμη. Ξοδεύω για να μπορώ να χαμογελώ και χαμογελάω γιατί μπορώ να ξοδεύω. Όλα έχουν γίνει πουτάνα, οπότε πληρώνω για να μπορώ να τα έχω. Δεν ακούγεται ρομαντικό αλλά είναι ένας τρόπος για να ζω πιο ανώδυνα. Αναλώνομαι για να βρω τα νέα επιτεύγματα της τεχνολογίας και για να σκεφτώ πώς θα τα αποκτήσω. Αμέσως μετά αναλώνομαι, χωρίς να ικανοποιούμαι με τίποτα, για να βρω τρόπο να τα αντικαταστήσω.

Να λοιπόν το πρώτο μου άρθρο, το παρθενικό! (Άραγε θα υπάρξουν και άλλα;) Ε καλά τώρα, όχι πως μου έγινε και καμιά επίσημη πρόταση όπως θα μου άρμοζε, σένα γραφείο ίσως ή έστω μ' ένα τηλεφώνημα ή με μια επιστολή βρε παιδιά.

12/01/2011 - 12:32FUCK THE CRISIS. LETS DANCE

μια "ελεύθερη πτήση" με αφορμή μια παρέα, που κάθε Πέμπτη, επιλέγει να επι-ζήσει σε πείσμα των καιρών. βγαίνει έξω. και γελάει. και πίνει. και καμιά φορά χορεύει.

Ένας  Έλληνας  Καθηγητής και διακεκριμένος επιστήμονας παγκοσμίως  o Δρ. Χριστάκης  που το περιοδικό time τον συμπεριέλαβε στον κατάλογο των 100 ανθρώπων με την μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο, σε μία πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε με αφορμή το βιβλίο του, Συνδεδεμένοι: Η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πώς αυτά διαμορφώνουν τη ζωή μας, μιλάει συν όλων των άλλων και για την οικονομική κρίση και τους Έλληνες. Έχω την πεποίθηση λέει, ότι η Ελλάδα θα ξεπεράσει την οικονομική κρίση και τα προσβλητικά δημοσιεύματα σε βάρος της γιατί έχει... ιστορία στις παρέες!

Στην έρευνα που έχει κάνει για το βιβλίο του, αναφέρει πώς το κοινωνικό μας περιβάλλον, επηρεάζει κάθε πλευρά της ζωής μας: το πώς αισθανόμαστε, το πόσα χρήματα κερδίζουμε, ποιον είναι πιθανότερο να παντρευτούμε, το αν θα αρρωστήσουμε ή αν τελικά θα πάμε να ψηφίσουμε —τα πάντα για εμάς σχετίζονται με το τι κάνουν, αισθάνονται και σκέφτονται οι άλλοι γύρω μας. Οι φίλοι μας. Οι παρέες μας. Και οι παρέες μας μπορούν να μας κάνουν και χαρούμενους. Η έρευνα αναφέρει πως τα συναισθήματα είναι μεταδοτικά και ο μέσος άνθρωπος νιώθει ευτυχέστερος όταν περιστοιχίζεται από φίλους που μπορούν να τον κάνουν να νιώθει όμορφα, παρά όταν διαθέτει  επιπλέον εισόδημα 20%!    

Μου το ‘λεγαν και δεν το πίστευα μέχρι που το είδα με τα ίδια μου τα μάτια. Οδηγοί διαφόρων ηλικιών, διαφόρων τάξεων (ανάλογα με τη μάρκα αυτοκινήτου που οδηγούσαν) έβγαιναν με θυμό έξω από τα οχήματά τους και σήκωναν επιδεικτικά την μπάρα των διοδίων ψηλά για να φύγουν δίχως να πληρώσουν.

-καλή χρονιά! πότε φεύγει η επόμενη πτήση;

Την καινούρια χρονιά θέλω να με ψάξει ένας άνδρας που να μην έχει απωθημένα. Κάποιος που να μη με φοβάται. Που να βλέπει όλα αυτά που κάνω και να του αρέσει.  Να μην σκέφτεται «τς τς τς...». Να μην ποντάρει ότι μια μέρα «θα με στρώσει»  ούτε να σκέφτεται ότι «αυτή δεν κάνει για σπίτι».

εικόνες και ήχοι μια πόλης...

04/01/2011 - 22:002011

…διανύω  το 34ο έτος της ηλικίας μου. Δεν έχω  θέμα με την  ηλικία μου, κανένα… νιώθω «γεμάτη» και νομίζω (λέω  «νομίζω» γιατί πάντα υπάρχει περιθώριο αμφισβήτησης) ότι τα έχω βρει με τον εαυτό μου.

03/01/2011 - 21:44δεμένος είμαι

Χαμός. Παντού. Στοιβαγμένα τα πράγματα: άχρηστα αντικείμενα, άλμπουμ, βιβλία, περιοδικά, σκέψεις, χρόνια. Έπρεπε να μπει μια τάξη. Τουλάχιστον εξωτερική.

Σελίδες

ikariastore banner