29/10/2010 - 10:06οι λεζάντες του Στράτου!
Δε θα σκάσουμε κιόλας ... πέρα από μια ζωή που χάθηκε όλα τα υπόλοιπα ξαναγίνονται!
Πάαααει η ζαχαροπεζούλα αλλά θα βρεθεί υποκατάστατο στην ανάγκη... (ήταν η πεζούλα των παιδικών-εφηβικών φλερτ)
29/10/2010 - 07:29Καριώτης γίνεσαι, δε γεννιέσαι
Να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν έχω γεννηθεί στην Ικαρία. Δεν έχω καταγωγή από το νησί. Το παράδοξο είναι ότι δεν το έχω επισκεφτεί καν. Η μόνη μου σχέση με το νησί είναι τα βήματα του ικαριώτικου χορού, αν και ξέρω μόνο τη νέα αλα Πάριου εκδοχή και όχι την παραδοσιακή. Τότε τι δουλειά έχω στο ikariamag;
Η φιλία μου με τον Κωνσταντίνο, έδωσε την αφορμή να γοητευτώ από την αύρα του νησιού. Σιγά σιγά άρχισα να «πετάω» προς το νησί μέσα από τα κείμενα των συντακτών της εφημερίδας του Πάπα, τα "σιχτίρια" και τις "στιγμές" των ημερολογίων του συλλόγου και έπειτα μέσα από το "παράθυρο", τις "πτήσεις" και δημοσιογραφικά θέματα από, για και με αφορμή την Ικαριά στο ikariamag.
25/10/2010 - 15:06The never ending story
Φύγαμε από το χωριό λίγο πριν τον πόλεμο. Τώρα που το σκέφτομαι πρέπει να κόντευα τα δέκα, τότε δεν ήξερα. Μόνο η μάνα ήξερε, χάραζε τις ημερομηνίες γέννησής μας πίσω από την εικόνα της Αγίας Παρασκευής. Η μάνα ήταν σοφή, ήξερε τα πάντα, πότε έρχονται τα Χριστούγεννα, πότε βγαίνει το ψωμί από το φούρνο, πώς πέφτει ο πυρετός.
22/10/2010 - 13:56Η επόμενη μέρα
Τα τραύματα είναι ακόμη νωπά και η κατάσταση κυρίως στο δυτικό άκρο της Ικαρίας δεν έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο, αν αναλογιστεί κανείς ότι στο δημοτικό διαμέρισμα Καρκινάγριου οι κάτοικοι διανύουν την τέταρτη ημέρα χωρίς ρεύμα, νερό και τηλέφωνο.
20/10/2010 - 14:29Έλα μην κλαις. Είμαι δίπλα σου.
Φαντάζομαι όλοι νιώσαμε το ίδιο συναίσθημα προχτές. Πόνο. Πολύ πόνο. Δεν το πίστευες. Έβλεπες και ξανάβλεπες τις φωτογραφίες και δεν το πίστευες. Ο τόπος που αγαπάς το χωριό σου, οι μνήμες σου, τα παιδικά σου χρόνια, οι εφηβικοί σου έρωτες, τα γλέντια σου, η παρηγοριά σου, σκορπισμένα όλα από την οργή της φύσης.
19/10/2010 - 21:29Μετά την Καταστροφή
Το πρωί (χτες) με ξύπνησε η Αφροδίτη. «Σήκω, πνιγήκαμε». Κατάλαβα αμέσως περί τίνος πρόκειται. Το προηγούμενο βράδυ είχαμε συμβούλιο στο Σύλλογο του Πάπα και μιλούσαμε στα τηλέφωνα με τους δικούς μας κάτω: «Βρέχει Κώστα, βρέχει πολύ». «Να μείνετε μέσα. Ακούς; Μ’ ακούς;»
18/10/2010 - 16:16Mοιραίες σχέσεις…(2)
Αν το πέταγμα μιας πεταλούδας στην Κίνα, σύμφωνα με τους χαοϊστές, μπορεί να προκαλέσει σεισμό στην Ευρώπη, τότε η απρόβλεπτη συνάντηση στο άλσος της γειτονιάς, ένα ανοιξιάτικο πρωινό με τον «Στέλιο» και τα γνωστά ξεπορτίσματά του, τι θα επέφεραν άραγε στη ζωή μου; Σίγουρα πολλά μαθήματα.
16/10/2010 - 17:28Για την Ιστορία…
Το 1994, ο Α. Παπανδρέου θέσπισε τον νόμο 2218 για την αιρετή Νομαρχία (να ψηφίζουμε Νομάρχη). Με εκείνη την μεταρρύθμιση ήλπιζαν ότι η περιφέρεια, η επαρχία θα έκοβε τον ομφάλιο λώρο της εξάρτησης από το κεντρικό κράτος και θα αποκτούσε τοπική ανάπτυξη.
14/10/2010 - 10:49The significance of one
Where does it go this expression on my face?
14/10/2010 - 10:22Πτήση με οικολογικό άνεμο στο Βόρειο Αιγαίο
του Ηλία Γιαννίρη, υποψήφιου Περιφεριάρχη Βορείου Αιγαίου
