01/12/2011 - 00:21Ουράνιο τόξο
Οδηγείς. Θεωρητικά τουλάχιστον γιατί βρέχει ακατάπαυστα οπότε στην πράξη προχωράς σημειωτόν. Γυαλιστεροί λιγδιασμένοι δρόμοι και η απόλυτη εντύπωση του βάλτου. Βαλτώνεις, δεν πηγαίνεις πουθενά, γενικώς. Σκέφτεσαι τι σου φταίει, τι σε φθείρει, τι σε σώνει.
30/11/2011 - 00:54Μια Ικαριώτισσα στα ξένα, μια χώρα…με τα μάτια των ξένων
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, έχω καιρό να σου γράψω, μπορεί και να μην είχα κάτι να σου πω, αλλά αφού ξέρω ότι δεν μπορείς τις δικαιολογίες.. δε θα σου πω καμία σήμερα. Σήμερα θέλω απλά να σου μιλήσω για μένα, για το παρόν μου.
29/11/2011 - 00:19Aξάδι, ο καλύτερος φόρος αλληλεγγύης
Το Αξάδι* ή αξάι είναι η ποσότητα του λαδιού που κρατάει το λιοτρίβι για την πληρωμή του. Το ελαιοτριβείο για να μην πάρει χρήματα από τον παραγωγό, του παρακρατά ένα μικρό ποσοστό της ποσότητας λαδιού που θα παράξει και μετά το μεταπουλά σε εταιρείες που πληρώνουν τον ιδιοκτήτη.
28/11/2011 - 01:23Μια καρτούλα μοναχή
Το διόλου ευτυχές έτος 1916. Ο Στυλιανός, εργάτης τότε στην κατασκευή σιδηρογραμμών στα βόρεια της αμερικανικής ηπείρου. Αρκετά συχνά στέλνει κάρτες με τοπία από τις πόλεις όπου διαμένει κατά καιρούς. Κυρίως από το Pittsburgh. Η εντυπωσιακή Fifth Avenue, η Fourth, το Kennywood park…
25/11/2011 - 01:03Everything in its right place
Κάθομαι. 10:26 π.μ. Αν είσαι τύπος που μπερδεύει το π.μ με το μ.μ, να διευκρινίσω ότι είναι 10:26 το πρωί. Έξω ο ήλιος λούζει με ένα δυνατό φως όλα τα αντικείμενα, κινούμενα και μη. Ο αέρας έχει κοπάσει. Ο καιρός θυμίζει ακόμα τις γλυκές στιγμές του καλοκαιριού. Κρύβει κάτι από τη μιζέρια που αυτά τα δύο χρόνια, έχει παρεισφρήσει στην καθημερινότητά μας.
24/11/2011 - 00:14ο πρώτος καριώτικος
Να σου πω κάτι; Ήταν Μεσημέρι. Ήταν Μεσημέρια. Πριν πολλά χρόνια. Μες το λίλιρο να ζάλεις, μες τα χωράφια, τρέχοντας με το αναψοκοκκινισμένο από την αλμύρα και τον ήλιο πρόσωπο, να βιάζεσαι να βρεθείς στην αυλή του παππού, εκεί πάνω απ' τη θάλασσα. Στην αυλή σαν σε κατάστρωμα που ήταν. Ναι! Αν πήγαινες στην άκρη νόμιζες ότι θα πέσεις μέσα. Μες το μπλε!
23/11/2011 - 01:27Ο Κοτσοδαιμόνιος
Έχω την τύχη και την τιμή να κατάγομαι από έναν από τους καταπληκτικότερους ανθρώπους του κόσμου (του δικού μου έστω)-τον Κοτσοδαιμόνιο- το Γιώργο Τσιμπίδη που μας άφησε στα 94 του χρόνια-κληροδοτώντας μας όμως ιστορίες, αστεία και πολλή αγάπη, τόσο μεγάλη και τρανή που μας συνοδεύει παντού.
22/11/2011 - 00:12Τι είναι τα τοπικά δίκτυα κοινωνικών ανταλλαγών
Τα τοπικά συστήματα ανταλλαγών ή δίκτυα κοινωνικών ανταλλαγών όπως εναλλακτικά αναφέρονται, είναι ο τρόπος που (ξανα-)«ανακάλυψαν»* πολλές κοινωνίες, προκειμένου να επιβιώσουν μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και να ανακουφιστούν από τα οδυνηρά οικονομικά μέτρα, τη φτώχεια, την ανεργία και τη μιζέρια.
21/11/2011 - 00:33Ο Καριώτικος της απώλειας
Συνέβη πριν κάμποσα χρόνια, αρχές Αυγούστου ήταν που ταξιδεύαμε προς το νησί για διακοπές… κινητά δεν υπήρχαν τότε, οπότε αρχίσαμε να το μαθαίνουμε από στόμα σε στόμα μόλις πατήσαμε το πόδι μας στον Άγιο… Ο Θανάσης είχε χαθεί στη θάλασσα..
18/11/2011 - 01:01#nohope
Στην προηγούμενη πτήση μου προσπάθησα να βρω κάτι θετικό μέσα σε αυτήν την καταχνιά. Παίρνοντας μία γερή δόση αντιμιζέριας θέλησα να εξάρω την προσπάθεια πολλών από εμάς να συνεχίσουμε το βηματισμό μας και να ονειρευόμαστε έναν ξάστερο ουρανό για το μέλλον. Σύντομα επανήλθα στη μίζερη ελληνική πραγματικότητα. Έναν κόσμο εξοργισμένο με όλους και με όλα.
