01/07/2011 - 10:38Ερωτεύθηκα!

στην Αθήνα, σε μια πλατεία!..κουρέλι το Σύνταγμα

Στη χτεσινή εκπομπή «ΠΡΩΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» της ΝΕΤ και σχετικά με την ανοιχτή επιστολή της κόρης του συνθέτη Μάνου Λοϊζου προς τον πρωθυπουργό με την οποία δηλώνει ότι απαγορεύει στο εξής να ακούγεται το τραγούδι «Καλημέρα ήλιε» ως ύμνος του ΠΑ

«Θεωρώντας ότι ζούμε σε μια δημοκρατική ελεύθερη κοινωνία, απαιτούμε να ακουστεί η φωνή μας. Εμείς, οι κάτοικοι της Ικαρίας, σας γνωστοποιούμε ότι ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ στα κατά συρροή μνημόνια και σε κάθε «αναπτυξιακό σχέδιο» που μας ληστεύει τη γη, τους φυσικούς μας πόρους, την ίδια τη δημοκρατία και μας στερεί την αξιοπρεπή διαβίωσή μας στον ίδιο μας τον τόπο.»

Δεν είναι λίγοι οι αγανακτισμένοι και στην Ικαρία. Ούτως ή άλλως η δυσχερέστατη θέση της χώρας μας και οι δυσάρεστες εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει το μέλλον, είναι θέματα που μονοπωλούν τις συζητήσεις εδώ και καιρό.

Εχθές (Τετάρτη 22/6) έκαναν την πρώτη δημόσια εμφάνισή τους στην πλατεία του Αγίου. Η προσπάθεια των προηγούμενων εβδομάδων, μέσω διαδικτύου, δεν απέδωσε γιατί είναι άλλο πράγμα η πρόθεση σε θεωρητικό επίπεδο και άλλο η συμμετοχή. Εκτός αυτού, στην ομάδα που είχε δημιουργηθεί γι αυτό το σκοπό, εμφανίστηκαν κάποιοι με έκδηλη την κομματική τους ταυτότητα, κάτι που δυσαρέστησε τους υπόλοιπους.

Εδώ λείπουν οι «καθεστωτικοί». Παρακολουθούν απ' τα παράθυρα, κρυμμένοι πίσω απ' τις κουρτίνες, ιδρωμένοι μέσα απ' τα κοστούμια. Τα συνθήματα όμως είναι ίδια: ελευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη, δουλειά, αξιοπρέπεια.

Ειρωνεία…τυχαίο…ή σκόπιμο; Η πλατεία των συγκεντρώσεων να λέγεται Συντάγματος ! Ίσως είναι και η πρώτη φορά που εμείς οι νεοέλληνες το τιμούμε με αυτόν τον τρόπο και αρχίζουμε να σκεφτόμαστε την κανονική έννοια της λέξης. Οι περισσότεροι κιόλας δε γνωρίζουμε τι ακριβώς γράφει.

Κάθομαι στο γραφείο ατέλειωτες ώρες, καθημερινά. Από την κλίση του κεφαλιού έχω ήδη τα πρώτα σημάδια του αυχενικού. Να τελειώσω, να παραδώσω κι αν δεν προλάβω να φύγω μερικές ώρες αργότερα. Είναι ένας σιωπηλός εκβιασμός. Δε θα με διώξουν αν δεν μπορώ να παραμένω και το απόγευμα.

Ειρωνεία…τυχαίο…ή σκόπιμο; Η πλατεία των συγκεντρώσεων να λέγεται Συντάγματος ! Ίσως είναι και η πρώτη φορά που εμείς οι νεοέλληνες το τιμούμε με αυτόν τον τρόπο και αρχίζουμε να σκεφτόμαστε την κανονική έννοια της λέξης.

Ο κόσμος ήταν πολύς, πραγματικά πολύς. Δεν έχω ξαναδεί τόσο μεγάλη και πυκνή συγκέντρωση. Στη πλατεία, την Αμαλίας, την Πανεπιστημίου, την Φιλελλήνων. Ήταν μια μεγάλη γιορτή. Ένα πλήθος χαλαρό, γελαστό. Κανονικοί άνθρωποι. Μωρά, ηλικιωμένα ζευγάρια, χιλιάδες νέοι. 'Ίσως και 70 και 80 χιλιάδες.

Σελίδες

ikariastore banner