photos: pasotraspaso - Nikos Chatzigeorgiadis

Εδώ λείπουν οι «καθεστωτικοί». Παρακολουθούν απ' τα παράθυρα, κρυμμένοι πίσω απ' τις κουρτίνες, ιδρωμένοι μέσα απ' τα κοστούμια. Τα συνθήματα όμως είναι ίδια: ελευθερία, δημοκρατία, δικαιοσύνη, δουλειά, αξιοπρέπεια.

Πώς έφτασε η «πολιτισμένη» και «προηγμένη» Ευρώπη, σε Ισπανία και Ελλάδα τουλάχιστον, να ζητά τα ίδια που ζητούσαν οι «φτωχοί» και «αμόρφωτοι» Αιγύπτιοι στην πλατεία Ταχρίρ;

Πώς ανομοιογενείς ομάδες πολιτών συνυπάρχουν στην ίδια συγκέντρωση, φωνάζουν παρόμοια συνθήματα, έχουν τα ίδια αιτήματα και δεν αναλώνονται σε κυνηγητό και διαμάχες μεταξύ τους; Πώς ο συντηρητικός συνταξιούχος τα λέει με τον «γκρούβαλο», πώς η μεσήλικη κυρία με το κομοδινί μαλλί φέρνει τρόφιμα για τη συνεταιριστική κουζίνα;

Και όμως, η... συνταγή ήταν απλή: «όπου ευημερούν οι αριθμοί, πένονται οι άνθρωποι» κατά πως είχε πει ο παππούς του σημερινού Πρωθυπουργού (της Τρόικας). Σε μια Ευρώπη όπου θα ευημερούν οι αριθμοί - έλλειμμα, χρέος – δεν θα ευημερούν οι άνθρωποι. Σε μια Ευρώπη που θα άγεται και φέρεται από τις «φούσκες» των αγορών, αδύναμη να επιβάλλει κανόνες, οι άνθρωποι θα πεινούν. Σε μια Ευρώπη που γνώμονας θα είναι ο οικονομικός  «διαφωτισμός» των τραπεζών και όχι των λαών, οι πλατείες Ταχρίρ θα γίνονται όλο και πιο συχνές.

Σε μια εποχή που η Ευρωπαϊκή Ενωση μοιάζει ατιμασμένη πόρνη των «αγορών», με τους μικρότερους, ασήμαντους και πιο κοντόφθαλμους ηγέτες της Ιστορίας της να κρατούν ασθμαίνοντας τα ηνία, η απάντηση είναι μία: η πραγματική Ένωση θα έρθει, αν έρθει, στις πλατείες όλης της Ευρώπης...

Δημήτρης Χαραλάμπους
dcharalabous@gmail.com