Εικόνες και σκέψεις από το πριν και το μετά. Συμβολισμοί με όρους πραγματικότητας.

Το ikariamag από νωρίς το απόγευμα της Κυριακής, ήταν παρόν στο Σύνταγμα και μέσα από το twitter έδινε την δική του εικόνα για τη συγκέντρωση. Το πρωί της Δευτέρας κάναμε μια βόλτα στην εμπόλεμη Αθήνα, αποτυπώνοντας την εικόνα της επόμενης ημέρας.

Βρίσκουμε μια συμβολική ή έστω ενδεικτική σχέση ανάμεσα σε αυτό που μας συμβαίνει και στην εικόνα που βλέπουν τα μάτια μας. Δε θα ασχοληθούμε με τα επεισόδια και τις αιτίες τους. Είμαστε σίγουροι πώς όλες αυτές τις ώρες ακούσατε και διαβάσατε απόψεις όλων των πλευρών.

Εμείς θέλουμε να πιάσουμε το νήμα από αλλού…

Το απόγευμα της Κυριακής ο κόσμος που συγκεντρώθηκε ήταν πράγματι πάρα πολύς. Και από αυτά που έχουν δείξει οι τελευταίοι μήνες είναι ότι το να διαδηλώνεις μαζικά (επαναλαμβάνουμε, μαζικά) γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Γιατί άραγε…;

Ένα συνονθύλευμα συνθημάτων, ιδεολογιών, συμπεριφορών, κινήτρων συγκεντρώθηκε ακόμα μια φορά στο Σύνταγμα. Λογικό , δε μπορούμε να μιλάμε για ομοιομορφία σε τέτοια πλήθη. Ούτε καν θα έπρεπε να είναι θεμιτό κάτι τέτοιο. Το στοίχημα βέβαια για μία κοινωνία είναι να καταφέρει να ισορροπήσει τις δυνάμεις που θέλουν να εκφράσουν «παρόν» για να μη γύρει η ζυγαριά στον όχλο, έτσι ώστε να εκφραστούν υπεύθυνες θέσεις συνειδητοποιημένων πολιτών. Η εικόνα όλου αυτού του ετερόκλητου πλήθους πάντως, είναι ενδεικτική της σύγχυσης ή της πολυδιάσπασης των ζωών μας.

Την επόμενη μέρη η εικόνα ήταν τόσο μα τόσο ξεκάθαρη και καθόλου τυχαία. Τόσο, που άμα βάλεις τις λέξεις μέσα σε εισαγωγικά, θα μπορούσε να μιλά συμβολικά για το Σήμερα μας ένας ποιητής…

- Η πόλη μυρίζει μπαρούτι, ο αέρας φέρνει ακόμα δάκρυα και το σκηνικό γεμάτο αποκαΐδια.
- Άδειες βιτρίνες, σκούπες απεγνωσμένες και κολώνες στήριξης να έχουν επιμελώς ξεχαρβαλωθεί.
- Οι πινακίδες των καταστημάτων έχουν αντικατασταθεί από άλλες, χάρτινες μικρές στα χέρια των αστέγων που γράφουν: ΠΕΙΝΑΟ.
- Βιβλιοπωλεία, σινεμά, χώροι πολιτισμού, όλα κατεστραμμένα από ιδεοληψίες ή συμφέροντα…
- Παλιά κτήρια υψηλής αισθητικής που τιμωρήθηκαν γιατί έτσι όμορφα φαλτσάρουν στο χαμό μας. Σαν καμένα να ταιριάζουν καλύτερα με το Σήμερα μας. Να κολλάνε στο όλο σκηνικό.
- Ξεχαρβαλωμένοι φωτεινοί σηματοδότες…
- Άνθρωποι που πηγαινοέρχονται και κοιτούν τα «αξιοθέατα», κανάλια στήνουν κάμερες, μικροπωλητές ανάμεσα στα χαλάσματα, αργόσχολοι που εξίστανται, ιδιοκτήτες βουβοί, υπάλληλοι σε αγγαρεία να συμμαζεύουν.

Και μια πόλη να μυρίζει στάχτη, πρέζα και νωπή κουβέρτα.

ikariamag.gr|η Ικαρία… αλλιώς!