Ένα από τα πρώτα μελτέμια έγινε η αιτία να ακυρωθεί η παράσταση της Παρασκευής αφού στο προαύλιο του γυμνασίου - λυκείου του Αγίου, ο θεός έπαιρνε τον κόσμο, πόσο μάλλον τα σκηνικά. Αναγκαστικά λοιπόν προέκυψε αλλαγή χώρου και παρακολουθήσαμε το έργο στην αίθουσα του Παλιού Δημαρχείου. Αυτή η μεταφορά έφερε μια μικρή αναστάτωση στη θεατρική ομάδα αφού το καθετί έπρεπε να κουβαληθεί και να στηθεί αλλιώς. Ευτυχώς, τέλος καλό όλα καλά.
Το έργο ΕΣΩΤΕΡΙΚΑΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ανέβηκε πρώτη φορά το 1979 με τεράστια επιτυχία και αποθεωτικές κριτικές. Ο ίδιος ο Ποντίκας έχει πει για το έργο ότι αποκτάμε συνήθειες που δεν έχουμε την ψυχραιμία να κριτικάρουμε και σκέψεις που δεν έχουμε το χρόνο να φωτίσουμε. Τρέχουμε πίσω από στόχους που άλλοι μας όρισαν και θεωρούμε αναμφισβήτητα εκείνα για τα οποία θα ’πρεπε ίσως να αμφιβάλουμε.
Τρεις τρόποι υπάρχουν για να ξεγελάσεις κάποιον, υποστηρίζει ο εμπρηστής. Το χιούμορ και οι καλοί τρόποι είναι οι δύο εξ αυτών. Η αλήθεια όμως βρίσκεται στην κορυφή γιατί συχνά φαντάζει υπερβολική και δε γίνεται …πιστευτή. Οι δύο εμπρηστές χρησιμοποιούν και τους τρεις τρόπους ώστε να εισβάλουν στο σπίτι του Μπίτερμαν, να μεταφέρουν όλα όσα τους χρειάζονται και τέλος για να πραγματοποιήσουν τον εμπρησμό.
Σ’ ένα μικρόκοσμο, σ’ ένα σκηνικό λιτό και απέριττο, σ’ ένα ερμητικό σύμπαν που σε αντίθεση με το πραγματικό, δε διαστέλλεται αλλά συστέλλεται. Ένας τραυματισμένος άντρας που βαριανασαίνει σε αναμονή του επιθανάτιου ρόγχου μετατρέπεται στην πέτρα της υπομονής για τη σύζυγό του. Σ’ ένα άψυχο σκληρό αντικείμενο που απορροφάει, όσο εξελίσσεται η παράσταση, τα βάσανα, τις πίκρες και τη δυστυχία της. Εκείνη φροντίζει καρτερικά τον άρρωστο και ελπίζει στο θεό. Αργότερα η απελπισία της μεγαλώνει και την οδηγεί από την αγωνία στην ύβρη. Η εξομολόγησή της όμως την συμφιλιώνει με την ίδια της τη ζωή και την οδηγεί στην προσωπική εξιλέωση.
Με την τελευταία παράσταση στα Μαντριά, ολοκληρώθηκε η περιοδεία της θεατρικής ομάδας DUENDE.
«Το ημερολόγιο ενός απατεώνα» έχει πίσω του μια μεγάλη ιστορία διασκευών. Όπως συμβαίνει όμως με τα μεγάλα κλασσικά έργα, έτσι και αυτό του Οστρόφσκι επικοινωνεί άριστα και άμεσα με την εποχή μας, οπότε η DUENDE επέλεξε να μην επέμβει ιδιαίτερα στο κείμενο.
Στις μέρες μας οι ιστορίες της διαφθοράς αποκαλύπτονται σε τέτοιο μέγεθος και με τόση συχνότητα που παύουν να μας εκπλήσσουν. Είναι όλο και περισσότεροι εκείνοι που ελπίζουν και στοχεύουν στον εύκολο πλουτισμό καταβάλλοντας την ελάχιστη δυνατόν προσπάθεια. Η επιλογή λοιπόν του έργου ήτα σοφή.